Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг 1998 йил 27 июлда “Ўзбекистон Республикаси Фанлар академияси Тарих институти фаолиятини такомиллаштириш тўғрисида”ги қарорида ўзбек халқи ва унинг давлатчилиги тарихини холисона ўрганишнинг илмий асос-ларини

توسТус – Тус:        توسی туси – туслик.
3.   با(-бо) қўшимчаси ўзак орқали ифода этилган нарса ёки хусусиятга эгаликни билдирувчи:بی  (би-) қўшимчаси эса, ўзакда ифода этилган нарса ёки хусусиятга эга эмаслик маъноларини билдирувчи сифатлар ясайди:
ادب адаб – адаб:    ادب با   боадаб – адабли.
ادب адаб – адаб:  ادب بی  биадаб – беадаб, адабсиз.
Ўрта Осиёда араб ёзувида асарлар яратилиши тарихидан; араб ёзувидаги ёзма мероснинг ёзилиш услублари. Насх хатида ёзилган асарлар, форсий хатларида (хатти таълиқ, хатти настаълиқ, хатти шикаста) ёзилган ёзма мерос. Тошбосма асарлар хатлари.

Маруза-14

14-мавзу. Ҳойи ҳавваз  هва йо  یҳарфлари. Ҳижрий-шамсий йил ойлари. Феълнинг орзу-истак майли. 
Ҳойи ҳавваз ه араб-форс алифбосидаги ўттиз биринчи ҳарф бўлиб, ҳар иккала томондан келувчи ҳарфларга қўшиб ёзилади. Шунинг учун ҳам тўрт хил кўринишга эга. Сатр чизиғи устида ёзилади.
Ҳойи ҳавваз ўзбек тилидаги бир неча товушни ифодалайди:
а) сўз бошида ва ўртасида келганида ҳ товушини ифодалайди;
б) сўз охирида келганида ҳам араб ва форс-тожик тилларидан ўзлашган сўзларда ҳ товушини ифодалайди:
в) сўз охирида келганида кўпинча а унлисини ифодалаб келади, бундай пайтда у алиф билан бир хил вазифа ўтайди. Масалан: لاله = لالاлола.
г) сўз охирида келганда ҳозирги тилимиздаги форс тили орқали кириб келган баъзи сўзларда и ҳарфини ҳам ифодалаб келиши кузатилади. Масалан: همه – ҳами – ҳамма.
Йо ҳарфи ی ўнг ва чап томондан келган ҳарфларга қўшиб ёзилади. Тўрт хил кўринишга эга. Йо ҳарфининг якка ҳамда сўз охиридаги шакллари сатр чизиғидан пастга тушириб ёзилади; сўз боши ва ўртасидаги шакллари нун, се, те, пе, бе ҳарфларининг айни ҳолатлардаги кўринишларига ўхшайди, лекин нуқтанинг миқдори ва ўрни билан улардан фарқланади.
Йо ҳарфида икки нуқта ي يـ ييـ бўлиб, улар те ҳарфига тескари ҳолда ҳарфнинг остки қисмига қўйилади.
Йо ҳарфи ўзбек тилидаги й ундошини, и, э унлиларини ий товуш бирикмасини ҳамда е, ё, ю, я ҳарфларини ифодалашга хизмат қилади.
Агар йо ҳарфи сўз бошида ҳеч қандай воситачи ҳарфсиз ўзи келса, й, е, я ҳарфларини ифодалайди. Масалан: یلکه، ییگیت، یکشنبه