Zbekiston respublikasi oliy va

Bebaho so‘z saboqlari

Har yili mustaqillik bayramlarimiz biri-biridan go‘zal g‘oya, shiorlar ostida nishonlanayotir. Xalqimiz bu g‘oya, shiorlardagi so‘zni alohida mehr, ixlos bilan qabul qilmoqda. Ularning mag‘zini chaqib, o‘ziga olam-olam ma’no, ma’naviy oziq olmoqda. Chunki bu «kalit so‘zlar» xalqimiz qalbiga kirib, qat-qatlariga singib ketayotir. Ularning aytayotgan so‘zlarida, qilayotgan ishlarida, bildirayotgan munosabatlarida bularning barchasi namoyon bo‘lmoqda.

32 millionli o‘zbekistonliklarning onasi faqat mana shu – Vatan. Uning nomi – O‘zbekiston. Bu so‘zlar ana shu mehribon va Buyuk Ona – O‘zbekistonga qarab aytilmoqda. Ne baxtki, bu so‘zlarni iftixorga to‘lib aytish faqat BIZga – o‘zbekistonliklarga nasib etgan.

«O‘zbek tilining izohli lug‘ati»ga murojaat qilamiz. Ana shunda har kuni eshitib yurgan bu so‘zlarning biz bilmagan, teran ma’nolari tovlana boshlaydi. Yagona– yakka, bitta. 1) Yakka-yolg‘iz; birdan-bir, bitta-yu bitta. 2) Boshqa tengi yo‘q.

Vatan– tug‘ilib o‘sgan joy, yurt. 1) kishining tug‘ilib o‘sgan o‘lkasi, shahri yoki qishlog‘i; yurt, diyor. 2) Kishi tug‘ilib o‘sgan va o‘zini uning fuqarosi hisoblagan mamlakat; ona yurt. 3) Turarjoy, boshpana, maskan, uy. Vatan so‘zi asosida tuzilgan so‘zlar.

Vatangado– Vatandan kechib, qochib, o‘zga ellarda darbadar yuruvchi. «Vatangado bo‘lguncha kafangado bo‘l» (maqol); «Hatto bir siqim tuproq ham vatangadoning ko‘z yoshi o‘z bag‘riga singishini istamaydi. S. Azimov. Oppoq tong qo‘shig‘i.

Vatangadolik– vatangadoga xos hayot, holat, vatangado bo‘lib yashash. «Vatangadolikning azobi go‘r azobi bilan teng ekan. (A. Muxtor. Chinor); Vatandosh – vatani bir, bir mamlakatda tug‘ilib o‘sgan kishilar.