Ўзбекистон Республикаси Олий ва ўрта махсус таълим вазирлигининг 201 йил " " даги " "-сонли буйруғининг иловаси билан фан дастури рўйхати тасдиқланган

диний онг ва унинг даражалари, секуляризация ҳодисасини муҳим ижтимоий жараён сифатида замонавий жамият ҳаётига қўллаш, исломдаги толерантлик тамойили ва уни ижтимоий-сиёсий барқарорлик ҳамда конфессиялар орасидаги тотувликни таъминлашдаги ўрни, диний қадриятларнинг жамият аъзоларининг поклик ва ҳалоллик сифатларини такомиллаштиришдаги аҳамиятини тахлил қилиш кўникмаларига эга бўлиши керак.

III.Асосий назарий қисм (маъруза машғулотлари)
1-Модул. Дин социологияси объекти ва предмети.
1-Мавзу. Диннинг мазмун ва моҳияти
Дин тушунчаси ва унинг ижтимоий мазмуни. Дин ижтимоий ҳаётнинг энг кўҳна элементи. Кишилик жамияти тарихида дин ва диний эътиқод аҳамияти. Мовароуннахр мутафаккирлари асарларида динни жамият ҳаётидаги ўрни масалаларига бўлган муносабатларнинг ёритилиши. Жаҳон динлари: христианлик, ислом ва буддизм ҳамда уларнинг эволюциси.
2-Мавзу. Дин социологияси фан сифатида
Дин ва диний эътиқод социологик таҳлил объекти сифатида. Диннинг социал функциялари. Дин социологияси социологик билимнинг муҳим тармоқ йўналиши сифатида. Дин социологияси эволюцияси. Дин социологияси шаклланишининг шарт-шароитлари. Диний гуруҳлар ва ташкилотлар, уларнинг ташкил этилиши ва фаолият кўрсатишини тадқиқ этиш дин социологиясининг устувор масалаларидан бири.
3-Мавзу. Дин социологиясининг фанлар тизимидаги ўрни
Дин ҳақидаги фанларнинг методологик асослари. Дин социологиясининг дин ҳақидаги бошқа фанлар билан муносабати: теология ва дин социологияси, диншунослик ва дин социологияси, дин социологияси ва дин тарихи, дин социологияси ва фалсафа, дин социологияси ва феноменология. Дин социологияси эмпирик фан сифатида. Дин социологияси диннинг социал функцияларини тадқиқ этувчи муҳим соҳа. Дин социологияси диний эътиқод масалаларини ўрганувчи конструктив ва амалий фан сифатида.
4-Мавзу. Дин социологиясининг шаклланиш асослари
Француз маърифатчиларининг динни жамият ҳаётидаги ўрни масаласига муносабатлари. Ж.Локкнинг динни давлатдан ажратиш ғоялари. К.Маркс томонидан динни радикал танқид қилиниши ва унинг салбий оқибатлари. О.Конт ижтимоий тараққиётнинг «Уч босқич қонуни»даги теологик хусусиятлар ҳақида. Э. Дюркгеймнинг динни «коллектив тасаввурлар» тариқасида таҳлил этиши. М.Вебернинг «Протестант ахлоқи ва капитализм руҳи» асарида дин социологияси асосларини ривожлантирилиши.