Ўзбекистон Республикаси Олий ва Ўрта-махсус таълим вазирлиги ҚЎҚон давлат педагогика институти

4. Ўзбекистон Республикасида диний экстремизм ва терроризм хавфини 
олдини олишнинг ҳуқуқий асослари. Ўзбекистонда шаклланаётган ҳуқуқий 
демократик давлат ва фуқаролик жамияти ўта мураккаб ва машаққатли сиёсий 
жараёнга асосланган. Бир томондан, эски совет тузумидан қолган салбий мерос 
демократик ўзгаришларга қаршилик кўрсатса, иккинчи томондан, айрим сиёсий 
кучлар халқимиз танлаган дунёвий тараққиёт йўлига рахна солиб, уни издан 
чиқариш ва диний мақомга буриб юборишга ҳаракат қилмоқда. Бу «айрим сиёсий 
кучлар» диний экстремизм ва терроризмнинг бевосита илҳомчилари ва 
бажарувчилари бўлиб, улар ўзларининг нопок сиёсий мақсадлари йўлида инсон ва 
жамиятнинг энг нозик туйғуси диндан фойдаланишга уринмоқда. Айниқса, 1999 
йилнинг 16 февралида Тошкент шаҳрида террористлар томонидан уюштирилган 
портлашлардан кейин терроризм муаммоси Ўзбекистондаги ижтимоий-сиёсий 
ҳаётга таҳдид солувчи асосий хавф-хатарлардан бирига айланди.
Мустақил давлатимиз қонунчилигида терроризмга қарши курашнинг асосий 
тамойиллари (қонунийлик, инсон ҳуқуқлари, эркинликлари ва қонуний 
манфаатлари устуворлиги, жазонинг муқаррарлиги) бир қатор норматив-ҳуқуқий 
ҳужжатларда ўз ифодасини топган бўлиб, уларнинг асосийлари қуйидагилардир: 
1.
 
Ўзбекистон Республикасининг «Терроризмга қарши кураш тўғрисида»ги 
қонуни (2000 йил 15 декабрь); 
2.
 
Ўзбекистон Республикаси Жиноят кодекси (1994 йил 22 сентябр); 
3.
 
Ўзбекистон Республикасининг «Жиноят, Жиноят-процессуал кодекси ва 
Маъмурий жавобгарлик тўғрисидаги кодексига ўзгартиш ва қўшимчалар киритиш 
тўғрисида»ги Қонуни (2001 йил 29 август); 
4.
 
Ўзбекистон