Ўзбекистон Республикаси Олий ва Ўрта Махсус таълим Вазирлиги Фарғ

Субстанция - лотинча мохият маъносини англатади. Фалсафада нарсаларнинг мохияти туғрисидаги тушунча.
Сифат - нарсаларнинг ички ва ташқи муайянлиги бўлиб, унинг қатор хосса, белги, хусусиятлари бирлигини ифодалайди. Сифат нарса қандай бўлса, уни шундайлигича кўрсатиб беради, жисмнинг барча ташқи хоссаларини боғлиқликда намоён қилади.
Софистика - юнонча - атайлаб хато асослар асосида куп маъноли сузларга асосланиб фикр юритиш - билиб туриб, хато асослардан ёлғон хулоса чиқаришдир.
Синтез - анализ туфайли ажратилган бўлаклар томонлар, қисмлар, элементларни ўзаро бириктириб, уларни бир бутун холига келтиришдир.
Система - борлиқдаги узаро боғлик, муайян тартибдаги бир-бирига таъсир ва акс таъсир қилиб турувчи нарсалар, ходисалар ва жараёнларнинг қонуниятли бирлигидир.
Структура - системани ташкил этган нарсалар, ходисалар ва жараёнларнинг тартиби, тузилиш, таркиби, жойлашиши ва ифодаланишидир.
Тасодиф - айни шароитда юз бериши ҳам, юз бермаслиги хам мумкин булган ходиса ёки воқеадир.
Тарихийлик - ўрганилаётган предмет ёки ҳодисанинг пайдо бўлиш, ривожланиш ва емирилиш жараёнлари бирлигини унинг тарихий тараққиёт жараёнида бошқа воқеалар билан алоқадорлигини назарий билишга оид усулдир.
Упанишадалар - сирли билимлар деб аталиб, ведаларнинг фалсафий қисмидир. У маълум бир китоб ёки фалсафий рисолалар шаклида булмай, балки турли мавзуларда, турли даврларда асосан номаълум муаллифлар томонидан яратилган матнлар туплами. Ҳар бир матн у ёки бу муаллифнинг фалсафий мушохадаларининг қисқача баёнидан иборат.
Уйғониш даври фалсафаси - Бу инсоният тарихида юз берган энг буюк илғор тараққиёт даврларидан бири эди. Уйғониш даврида ҳаётнинг ҳамма тармоғида муҳим, илғор, ҳатто айтиш мумкинки, инқилобий ўзгаришлар юз бераётган эди.
Умумлаштириш - тадқиқот олиб борилаётган бир қанча предмет ёки ходисаларга хос бўлган томонлари, хусусиятлари ва хоссаларини фикрда эътибордан соқт қилиб, тадқиқот учун зарур бўлган бирорта белги ёки хусусиятни мавҳум ҳолатга келтиришдир.
Фалсафа - юнонча phileo - севаман, Sophia -донолик деган маънони англатади. Инсоният тарихидаги энг қадимий илмлардан бири. Олам ва унинг яшаши, ривожланиши ва тараққиёти, ҳаёт ва инсон, умрнинг моҳияти, борлиқ ва йуқлик каби куплаб муаммолар ҳақида бахс юритадиган фан.