Ўзбекистон республикаси ички ишлар вазирлиги а к а д е м и я

қараши, дунёга муносабати масалалари, уларни ўрганиш
усуллари, диннинг жамиятдаги маънавий, ижтимоий, ру-
ҳий илдизларини ўрганади. Диншунослик динни ўрганишда
фалсафий қонуниятлар, масалага ёндашиш усуллари, дунё-
қараш муаммолари кабиларга таяниши мумкин.
Ҳуқуқшунослик диннинг конституциявий мавқеи, ҳуқуққа
таъсири, виждон эркинлиги, сўз эркинлиги кабиларга боғ-
лик^иги масалаларини ўрганади.
Ўзбекистон тарихи фани диннинг қадимги замонлардан
ҳозирги даврга қадар жамият ҳаётидаги аҳамиятини, унинг
ижтимоий, иқгисодий ва маданий ҳаётга таъсири жараёнла­
рини ўрганади. Тарихда бу жараёнларнинг барча жабҳаларида
диннинг ўрни ва ўзига хос таъсири бўлган. Диншунослик та­
рихий даврларда диннинг ижтимоий ҳаётда тутган ўрни ва
аҳамиятини ўрганишда тарих фани маълумотларига таянади.
Диншунослик бошқа ижтимоий фанлардан фарқ қилув-
чи хусусиятларга эга. Улар қуйидагилардан иборат:
14 -

---

—диншунослик динни ижтимоий-руҳий воқелик сифа­
тида комплекс тарзда, бошқа ижтимоий фанлар эса динни
ўз йўналишлари бўйича ўрганади. Жумладан, ҳуқуқшунос-
лик диннинг ҳуқуқ билан боғлиқ жиҳатларини, фалсафа
диний дунёқарашни, руҳшунослик (психология) диний ҳис-
сиёт ва кечинмаларни, диншунослик эса диннинг барча жи-
ҳатларини бир-бирига боғлиқ ҳолда ўрганади;
—диншунослик динни ўрганишга илмий жиҳатдан холи-
сона ёндашувга асосланади. Масалан, ило\иёт худо ва диний
қадриятларни ҳимоялаб, уларнинг устувор қадрият эканли­
гини исботлашга ҳаракат қилса, атеизм диннинг инсоният
учун зарарли эканлигини исботлашга интилади. Аммо икка­
ла ёндашув ҳам илмий ёндашувга зиддир.