Ўзбек халқининг севимли шоираси Зулфия Исроилова

Балки тандан қону ѐшликни 
Сўрмоқлиқдан ҳижолатлигим? 

---

Юрагангиз бир қуѐшликни 
Сезиб, жоним роҳатдалигим; 
Гўзал қалбнинг тагида ѐтиб, 
Эзгу ҳиссингизда жўшганим. 
Ноѐб идрок сеҳрига ботиб, 
Ухлоқ шеърга шогард тушганим! 
Х,а, қонингиз, жонингиздаги 
Бир жаҳонни уқиб олганим, 
Барчасидан узилиш дарди 
Яқинликдан қўрқиб қолганим — 
Бари учун, — жаҳаннамий дард 
Тўлғоғига отдим не муддат? — 
Мен билмайман! 
Самовий бир мард, 
Жон туғувчи илоҳий қудрат — 
Бўлганингиз онларга таъзим! 
Азоб учун умримдай узр… 
Барин такрор этдим мен ўзим, 
Она бўлмоқ — азобли ҳузур… 
1972 
* * * 
Онам! Сенинг иссиқ, азиз жонингни, 
Заррадек чоғимдан бошлаб биламан, 
Ўзим ҳам зарра-ю, лекин қонингни 
Янгилаб жисмингдан ўзни узганман. 
Сен гул жувон ҳали мендан бехабар, 
Булутдай гўдаклар тортди ҳавасинг, 
Энди мен сен десам қайноқ, муаттар 
Ҳоврин ҳис қиламан илиқ нафасинг… 
1976 
ХАЙР ЭНДИ… 

---

1 
Хайр энди, видога чоғ етди муддат, 
Наздимда қолмади олдинда йўллар. 
Қолгани яшиндек шошқин, тез суръат, 
Муаллақ қотади узатиқ қўллар… 
Орзулар бўлмасин офтобдай ѐрқин, 
Гулбаргдан чиралган каби узилур.