Ўзбек халқ эртаги асосида Қорасоч пари

Шоҳ: (соҳта қайғуриш билан) Бунга изн беролмайман. Сенга бирон корҳол бўлса, нима қиламан. Ахир сен менинг ягона ворисимсан! Шаҳзода Қодир: Мен у гўзалга эришишим зарур!
					Шаҳзода Қодир хонадан чиқиб кетади. Шоҳнинг юзи йирик планга кўчирилади. Меҳрибон oтанинг юзи золим рақибнинг юзига алмашади. Шунда хизматчилардан бирига: Шоҳ:жодугарди ҳузуримга келтир! Хизматчи қўлини кўксига қўйиб, итоаткорона эгилиб, орқаси билан чиқиб кетади.
	Рум. Сарой. Шаҳзода Қодирнинг хонаси. Кун.				Шаҳзода Қодир ётоғида шифтга қараб, ҳаёл суриб ётибди. Атрофида эса хизматкорлар нарсаларни ҳозирлаб, уни йўлга отлаяптилар. Шаҳзоданинг ҳаёли: “Қодир ва Қорасоч пари шаршара ёнида сайр қилаяптилар, бир-бирини қувиб, сувлар сепаяптилар”. Шу пайт хонага Нодир кириб келади. Шаҳзода ҳаёлидан чалғиб, Нодирга юзланади.
					Шаҳзода Қодир (соҳталик билан): Нодир! Менга ёрдам беришинг шарт! Ахир, биз болаликдан дўстмиз! Сени ҳам Шомга олиб кетаман! Қаршилик кўрсатма! Тамом! Эртакчи: Аслида Нодир шаҳзодани ёмон инсон деб билмасди. У шунчаки, жуда эрка ўсган эди, холос! Қолаверса, Нодир анчадан бери малика Қорасоч пари ҳақида эшитиб юрарди. Шунинг учун ҳам у бу таклифни рад этмади.
	Ғарб юрти сарой кун				Шаҳзода яна ҳаёл суришда давом этади. Унинг мамнун юзидан камера шоҳ қароргоҳига ўтади. Соқчилар шоҳнинг ҳузурига Шалола кампирни олиб келади. Эртакчи: Шаҳзода Қодир ҳаёл суриб ётган пайтда унинг oтаси укасига қарши фитна уюштириш ниятида жодугар Шалолани ёллабди. Шалола кампир қиёфасида шоҳнинг қаршисида эгилиб турибди.