Ўзбек дипломатияси тарихидан

Р. Қиличев ва М. Холбековлар таржимасида шундан кейин
“Рисолатни (элчиликни) ҳам ўрнатурмиз”, деган жумла битилган.
(Қаранг: “Узбекистан адабиёти ва саньати ” 1993 йил 28 май). Бу эса
муҳим аҳамиятга молик бўлиб, гап икки давлат ўртасида расмий
дипломатик алоқалар ўрнатиш ҳақида бормоқда.
2. Ушбу мактубнинг жўнатилган вақти Анқара жангидан кейинги
пайтга тўғри келади. Шуниси қизиқки, Амир Темурнинг бизгача етиб
келган иккинчи мактуби ҳам Франция қиролига худди шу санада, яъни
1402 йил 1 августда жўнатилган. Аммо кўпчилик мутахассисларнинг
фикрича, ушбу хат Анқара жангидан анча олдин битилган ва қандайдир
сабаб билан у ў з вақтида жўнатилмаган. Агар макт уб бу ерда
кўрсатилган санада битилганда эди, унда, албатта, Анқара жанги эсга
олинган бўлур эди. Ваҳоланки иккинчи мактуб худди ана шу мавзуга
бағишланган.
3. Ушбу мактуб лотин ва фаранг тилларидаги нусхалардан Раҳим
Қиличев ва Муҳаммаджон Холбеков томонидан ўзбек тилига таржима
қилиниб, “Узбекистан адабиёти ва санъати
” 
рўзномасида (1993 йил, 28
май) эълон қилинган. Таржима француз олими Люсьен Кэреннинг 1991
йилда Парижда нашр эттирган Руи Гонсалес де Клавихонинг “Темурбек
саройига саёҳат кундалиги ” (у “Самарқандга йўл
” 
сарлавҳаси билан
босилган) китобидаги иловаларида берилган ёзишмалар асосида
бажарилган. Зотан, муаллифлар ў з таржималари ҳақида улар
“мактубларнинг аслига ёҳуд лотинча, фарангча ва испанчага ўгирилган
нусхаларига тамомила монанддур, деган даъводан йироқмиз” деган
бўлсалар-да, бу мактубларнинг олдинги таржималарига нисбатан