Замонавий психология муаммолари

Далилларга қарши олдиндан ишоч. Шахсий асоссиз фикрни тасдиқлайдиган маълумотларни қидириш тенденцияси.

Дезинформация самараси. Ходисанинг содир бўлишида иштирок этган одам у хақида ёлғон информация олади ва кейинчалик бу дезинформацияни бўлиб ўтган ҳодиса хақидаги ўз хотирасига киритиб қўяди.

Деиндивидуализация. Ўз-ўзини англашнинг йўқолиши ва баҳолаш қўрқуви; анонимликни таъминлайдиган ва алоҳида индивидга диққатни тортмайдиган гуруҳий вазиятларда пайдо бўлади.

Депрессив реализм. Енгил депрессия ҳолатида (ўз «Мен»и фойдасига эмас) объектив мулоҳазалар, атрибуция ва башоратлар туза оладиган одамлар тенденцияси.

Детерминизм. Бизнинг бутун хулқимиз қандайдир ходисалар таъсирига боғлиқ ва шунинг учун эркин намоён бўлмайди деб тасдиқлаш.

Дискриминация. Гуруҳ ёки унинг аъзоларига нисбатан нохақ салбий муносабат.

Душманлик агрессияси. Нафрат туфайли уйғонадиган ва шахсий мақсадга айланган агрессия.

Ёлғон консенсус самараси. Ножоиз ёки самарасиз хулқ, бирон бир қарашнинг кенг тарқалганлигига ошириб баҳо бериш тенденцияси.

Ён бериш. Ташқи таъсирлар ижтимоий босимга мос келса ҳам ички норозилик иштирок этадиган конформизм.

Жамоачилик. Шахсий мақсадларга нисбатан у ёки бу гуруҳ (одатда, оила ёки ишчи гуруҳ) мақсадларига устунлик бериш концепцияси. Шунга мос равишда ўз-ўзини идентификация қилиш амалга ошади.

Жипслик. Гуруҳ аъзоларининг масалан, ўзаро симпатия хисобига бир бирлари билан алоқалари даражаси, «Биз» хисси.

Жисмоний жозибадорлик стереотипи. Жисмоний жозибадор одамлар ижтимоий маъқул сифатларга эга бўлишади презумпцияси: нима чиройли бўлса демак, яхши.

Жозибалилик. Аудиторияни жалб қиладиган сифат. Субъектив маъқуллаш катта рол ўйнаган ҳолатларда жозибали (кўпроқ нимаси биландир аудиторияга ўхшайдиган) коммуникатор ишончлироқ бўлади.

Идентификация – боланинг ўз шахсий хавотиридан озод бўлиш ва ички зиддиятларини сусайтириш учун бошқаларнинг, биринчи навбатда ота – онасининг характер хусусиятларини ўзлаштириши жараёни.