Замонавий психология муаммолари

Ижтимоий ўрганиш назарияси. Ижтимоий хулққа кузатиш ва имитация воситасида ҳамда мукофотлаш ва жазолаш таъсири остида ўрганамиз деб хисобловчи назария.

Ижтимоий қизиқиш. Шахсий мақсадлардан кўра кўпроқ жамият манфаатлари учун бошқалар билан ўзаро ҳамкорликда намоён бўладиган инсониятга нисбатан эмпатия хисси.

Ижтимоий ялқовлик. Одамларнинг умумий мақсад учун ўз кучларини бирлаштирганларида, индивидуал масъулиятга нисбатан камроқ жон куйдиришлари.

Икки босқичли коммуникацион оқим. Оммавий ахборот воситалари таъсирининг, ўз навбатида атрофдагиларга таъсир кўрсатадиган «фикр лидерлари» орқали амалга ошадиган жараён.

Иккиламчи жараён – психоанализ назариясида индивидуумга на ўзига ва на бошқаларга хавф келтирмасдан инстинктив эҳтиёжларини қондиришга имкон берадиган когнитив – перцептив малакалар.

Иккиламчилик самараси. Вақт бўйича охирги информация кўпроқ таъсир кўрсатади. Иккиламчилик самараси бирламчилик самарасига нисбатан камроқ учрайди.

«Илинтириш» техникаси. Бирон-бир нарсага розилик олиш тактикаси. Биринчи илтимосга ён берган одам, илтимос қилувчи талабини оширган сайин розилик беришда давом этаверади. Бирданига катта илтимос билан мурожаат қилинган одамлар унга рози бўлишга камроқ мойил бўладилар.

Инграциация. Бошқа одамларни ўзига мойил қилишга интилиш мақсадида, масалан, мақтовга ўхшаган стратегиялардан фойдаланиш.

Индивидуализм. Гуруҳ мақсадларига нисбатан ўз шахсий мақсадларига устунлик бериш концепцияси. Бунда ўз-ўзини идентификация қилиш ўзини гуруҳ билан ўхшатиш орқали эмас балки шахсий атрибуциялар воситасида амалга оширилади.

Инстинкт – туғма, организм тўқималари даражасида локаллашган, ташқи намоён бўлишга ва кескинликни бартарф қилишга интиладиган қўзғалиш ҳолати. Фрейднинг фикрича инстинкт организм туғма қўзғалиш ҳолатининг майллар шаклида ифодаланадиган психик намоён бўлишидан иборат.