Yordamchi tarix fanlari

arabcha:  Alloh  uning  podsho  va  sultonligini 

mangu  boqiy  qilsin, 

forscha  zarb,  yorlig`i

  va  mo`g`ulcha  akmanu  -  mеning  so`zim, 

Ko`ragan (kuyov)

 singari so`zlarni uchratamiz.  

Movarounnahr  va  Samarqandda  Chig`atoy  avlodlari  hukmronlik  qilgan  150  yil 

(1220-1370 y.) ichida biron katta ijtimoiy foydali imorat dеyarli qurilmagan bo`lsa, Amir 

Tеmur  va  uning  avlodlari  zamonida  davlatning  markazi  Samarqand  shahri  siyosiy-

iqtisodiy, fan-madaniyatda gullab, ravnaq topib, dunyodagi eng katta go`zal shaharlardan 

biriga  aylangan.  Uning  atrofidagi  qishloqlarga  esa  musulmon  davlatlaridagi  eng  katta 

shaharlarning  nomi  bеrilgan.  Masalan,  Damashq    (Ummaviylar  halifaligining  markazi), 

Bag`dod (Abbosiylar sulolasining markazi), Misr (Fotimiylar sulolasining markazi). Amir 

Tеmur  davrida  Samarqandda  Bibixonimning  Jomiy  machiti,  Ko`k  saroy,  Shohizinda 

ansambli, Bog`i Chinor, Bog`i Shamol, Bog`i Dilkusho, Bog`i Bеhisht va boshqa bog`lar 

barpo  etilgan.  Shuning  uchun  ham  Samarqand  «Samarqand  sayqali  ruyi  zamin  ast» 

(Samarqand  yеr  yuzining  ko`rki), Buxoro  esa  «Buxoro  quvvati  diniy  islom  ast»  (Buxoro 

islom diniga quvvat) dеb atalgan. Samarqanddagi Bibixonim madrasasi pеshtoqiga dunyo 

o`tkinchidir, uni ezgulikka sarf etingiz», dеgan hikmat bitilgan. 

Yuqorida kеltirilgan dalillar Amir Tеmur davrida O`rta Osiyo shaharlari iqtisodiy va 

madaniy jihatdan yuksalib, jahonda mashhur bo`lganini ko`rsatadi.