Yig'lama Qizim Bu ham bir hayot

5

---

Yig'lama Qizim
Yig'lama Qizim
YIG'LAMA QIZIM
Hayot yohud Hayol
Mana bu yerda tutqunlikda turganimizga ham bir necha oy bo'ldi , men qiyinchilikdan 
nolimayman lekin hammadan ham qizim sog'inchi qiynaydi meni shunday og'ir kunda 
oilam oldida emasligimdan afsusdaman , hozir ular ahvoli qanday ekan meni 
sog'inishayotgandur , hozir bu yerda ekanmiz yaqin dustlarim bor bu yerda biz nega 
ayblanganimizni bilmay yashamoqdamiz oylar yillarga o'tdi biz bu yerdan qochish 
harakati niyati paydo bo'ldi chunki ular bizni oqlab quyib yuborishi shunchaki sarobga 
aylanib qolmoqda edi. Bir necha oy rejalashtirilgan rejani mana bugun amalga 
oshirish payti keldi hamma qo'rquvda sabab qochish vaqtida ular bizni bo'ysinmaslik 
uchun otib tashlashi yoki qulga tushgan taqdirimizda ham bar bir bo'ysinmaslik uchun 
o'ldirishlari mumkun edi , mening esa hayolimdan oilamni oxirgi marotaba ko'rish 
orzusi tinch qo'ymas o'limdan qo'rqish hissi esa yo'q edi , yurgimda bir marta bo'lsa 
ham qizimni ko'rish kiyin esa o'limga ham rozilik hissi cho'lg'ab olgandi , mana bugun 
bir necha kishi bo'lib qochishni boshladik bizni to'xtatish uchun ular hamma ishni 
qilishga urinishdi usha yerdagi bir dustim bilan qochib ketishga mofaq bo'ldik , 
qolganlarni esa nima qilganliklari menga qorong'u , va nihoyat uyga ham yetay deb 
qoldik chamasi ortimizdan taqib qilib kelishotgani sezardik lekin sog'inch hissi bizni 
oldinga harakatga undardi . Qancha qiyinchiliklardan o'tdik to'g'risi bu meni hovotirga 
solmas muhimi qizimni ko'rish va undan so'ng nima bulishi qiziqtirmas edi. Chamasi 
oradan 3-4 yillar o'tdi sog'inch hissi tark etmagandi lekin meni hayolimda faqat bir fikr 
ular meni eslay olisharmikin unitib yuborishmaganmikin deya o'ylardim , va nihoyat 
dustim bilan uyga yaqinlashib qoldik lek harbiylar ham bizga deyarli yaqinlashib 
qolgandi , ko'chada uyga yaqinlashib qolgach ayolim yonida qizim va rafiqam qulida 
men ketayotgan vaqt hali tug'ulmagan o'g'lim bor edi qizim meni unchalik tanimas 
qarab turardi ular yoniga yaqinlashganimda meni kurib qotib qolishgandi , lekin ular 
yoniga yetmas bizni taqib qilib kelishdi dustim meni qulimdan tortib olib ketdi hatto 
oilamni bag'rimga bosa olmadim ham.
Oxir bir chekka uyga kirib joylashdik chamasi dustimning biron tanishiniki bo'lsa 
kerak uyda hech kim yashamas edi , oradan bir necha hafta o'tdi biz bu yerdan chiqa 
olmas edik kunlarning birida o'lar bizni topishdi uy atrofida askarlar bor edi ular 
qochishga urinmaslik haqida ogohlantirishdi , derazadan qaradim va ular qizimni ham 
bu yerda olib turishgani ko'rdim qizim ko'zlarida yosh bilan yig'lab menga qarab
6

---

Yig'lama Qizim
Yig'lama Qizim
turardi hali hamon ko'z oldimdan ketmaydi va derazadan sakrab chiqdim ular meni 
otib tashlashi o'limdan qo'rqish hissi yo'q edi menda qizim yoniga yugurdim va uni 
mahkam quchib oldim qizim ham men ham ko'zda yosh bilan mahkam quchib olgandi 
shunda yonimga o'g'lim ham keldi ularni mahkam quchib yig'lar ekanman ular ham 
yig'lar edi.
Meni askarlar olib ketishdi endi o'limga ham rozi edim , qattiq qo'riqlanadigan joyda 
chamasi yana 3-4 yillar bizni saqlashdi va nihoyat armon bo'lib qolgan orzular 
ushaldi go'yo va bizni oqlashdi va aybsiz deb topishdi , uyga qayttim qizim 9 yoshlar 
atrofida o'g'lim esa 7-8 yoshlarda edi chamasi. 
Qaytganimda ayolim vafot etgan ekan menga ikki farzandni qoldirib uzi bu olamdan 
ko'z yumibdi afsuski , Men bu umrim davomida nimalarni topdim nimalarni yuqotdim 
lekin o'tgan umrimdan achinmasman hech ham , chunki usha yerda ularni ko'rmay 
o'lib ketsam nima bulardi deya o'ylab qolaman holos...
- - -
Muallifdan : bu insonning qolgan hayoti menga ham qorong'u menimcha hikoya 
shunday yakun topgan bo'lsa kerak... , mening fikrimcha Davomi yo'q...