Yevrosiyo hududining tabiiy geografik o‘lkalarga bo‘linishi

Hind okeanini o‘rganish
Taxminlarga ko‘ra, bundan 6 ming yil oldin odamlar Hind okeani va uning dengizlarida suzish boshlangan. Dastlab arablar, shumerliklar Fors qo‘ltig‘i, Qizil dengizda suzishgan (mil. av. IV–V asrlarda) bo‘lsalar, finikiyaliklar (mil. av. VI asrda) Hind okeani orqali Afrikani janubdan aylanib o‘tib, g‘arbdan qaytib kelganlar. Yevropaliklardan Vasko da Gama (1497–1499) davridan boshlab okean haqidagi ma’lumotlar to‘plana boshlashgan.
Hind okeanini o‘rganish
Vasko da Gama Hindistonga dengiz yo‘lini ochdi (1498).
A. Tasman (1642–1643) g‘arbdan sharq tomonga (Avstraliya janubiga) suzib o‘tgan.
Jeyms Kuk
(1771 - 1775) okean chuqurligini aniqlagan.
Hind okeanini muntazam o‘rganish XIX asrning oxiridan boshlandi
“Chellenjer” kemasi a’zolari, UNESCO tashabbusi bilan
1960- 1965- yillarda tashkil etilgan Xalqaro Hind okeani ilmiy ekspeditsiyasi okean to‘g‘risida mukammal ilmiy ma’lumotlar to‘pladi.
Hind okean tubi relyefi
Yava (Zond) cho‘kmasi
7729 m
Okeanning o‘rtacha chuqurligi 3700 metr, eng chuqur joyi Yava (Zond) cho‘kmasida bo‘lib, chuqurligi 7 729 m ga teng. Okeanda materik sayozligi katta maydonni egallamagan. Okean tagi boshqa okeanlardagiga qaraganda katta. Uni ko‘plab qirlar kesib o‘tgan. G‘arbiy qismida Afrikadan janubda Atlantika tog‘ tizmalari bilan tutashgan suvosti tog‘lari cho‘zilgan. Tog‘ tizmasining o‘rta qismida chuqur yoriqlar, vulqonlar otilib, zilzilalar bo‘lib turadigan joylar bor. Bu yer po‘sti yoriqlari Qizil dengizda davom etadi.
Hind okeani relyefi
Okean tubida uch tarmoqqa bo‘linib ketgan tog‘ tizmalari mavjud. Bular Arabiston-Hindiston, G‘arbiy Hind tog‘lari va Avstraliya-Antarktida ko‘tarilmalaridir.
Tog‘ tizmalarining kengligi
400 - 800 km,
balandligi 2 - 3 km.
Relyefi
Okeanning sharqiy qismida Markaziy va G‘arbiy Avstraliya botiqlari mavjud. Ularni bir-biridan Sharqiy Hind tizmasi ajratib turadi.