Y masharipov sport psixologiyasi

jamoaning umumiy maqsad yo ‘lida birlashishi, jamoaning yutuq va maqsadlarini to‘g‘ri tahlil etish, tushunish;

jamoani qiyin sharoitlardan olib chiqa bilish.

0‘zbekiston sport jamoalari musobaqalarga ham jismoniy, ham ma’naviy-ruhiy jihatdan puxta tayyorgarlik ko‘rganligi bois, Jahon, Osiyo chempionatlari va Olimpiada o’yinlarida faol qatnashib kelmoq- dalar. Masalan, 2004-yil Gretsiya poytaxti Afinada o'tkazilgan Olim­piada o'yinida ishtirok etib, 2 ta oltin, 4 ta kumush medalni qo’lga kiritdilar. Olimpiada o‘yinlarida jahonning ko‘plab davlatlari sporchi- lari o‘z mamlakatlari sharafini himoya qilish maqsadida kurash gila- miga chiqdilar. Bu musobaqalarda o'zbekistonlik polvonlar ham faxrli o‘rinlarni qoMga kiritdilar. Qisqa 12 yil ichida 0‘zbekistondan juda ko‘p mahoratli sportchilar yetishib chiqdi. Bu, albatta, o‘z-o‘zidan boMgan emas, buning zaminida o‘zbek xalqining tarixiy taraqqiyoti, yuqori darajadagi madaniyati, kuragi yeiga tegmagan pahlavonlari tajri- basi va chuqur tomir otgan milliy an’analarining ta’siri bor.
Tabiiyki, sportchi o‘qish va mashqlar, musobaqaga tayyorgarlik davomida o‘z faoliyati to‘g‘risida mustaqil fikr yuritishga odatlanadi. Shu tarzda ularda musobaqada ishtirok etish davriga qadar o‘ziga xos alohida xarakter sifatlari tarkib topadi. Sportchida kekkayish, o‘zini raqibidan ustun qo‘yish, maqtanchoqlik kabi salbiy harakatlarning oldini olish; ularda sport etikasiga rioya qilish, maqsadga intiluvchanlik, irodani chiniqtirish, bardoshlilik kabi sifatlarni rivojlantirish; jipslashgan, mustahkam birlashgan jamoadagi har bir sportchining o‘z fikriga ega boMishi barobarida boshqalarning fikriga e’tiborli bo‘lish kabi umuminsoniy hamda shaxsiy irodaviy sifatlarni yanada takomillashtirish sport jamoalari va jamoalarida yanada samaraliroq amalga oshiriladi. Biroq ba’zi jamoalarda ayrim sportchilar hayotiy tajribalarining yetishmasligi natijasida qo‘pol, noxush holatlarni vujudga keltiradilar: arzimagan ko‘ngilsizlik bois oddiy axloq-odob qoidalariga rioya qilmay, tomoshabinlar yoki raqibiga nisbatan hurmatsizlik qiladi; arzimagan ishdan tez jahli chiqib, qo‘pol gapiradi; ayrim sportchilar esa mashg‘ulotlarga befarq qarashadi, o‘z faoliyatini va xatti-harakatini nazorat qilishda mas’uliyatsizlik qiladi, murabbiyning maslahat va nasihatlarini nazar-pisand qilmaydi. Sportchilar xulq-atvoridagi bu kabi salbiy jihatlar sport to‘garaklarida yoki sport jamoalarida shakllangan boMishi ham mumkin. Demak, sport jamoalarida sportchilarga faqat bir tomonlama tarbiya bermasligimiz lozim. Ba’zi bir murabbiylar qaysi bir sportchi musobaqada ketma-ket magMubiyatga uchrasa, unga kamroq e’tibor beradigan boMadi. Oqibatda sportchida murabbiyga, jamoasi- ga, tengdoshlariga ishonchsizlik paydo boMadi. Bu ishonchsizlik natijasida sportchi o‘zini kamsitilgan his etadi va unda salbiy sifatlar yanada rivojlana boshlaydi. Shuning uchun murabbiy har bir shogir- diga shaxs sifatida qarashi lozim. Agar murabbiy sportchilardagi kam- chilikiarni tuzatishda yordam bermasa, ularga o‘z farzandidek qara- masa, qiyin sharoitlardan chiqib ketishda yordam berish usullarini bil- masa, jamoada noxush holatlar paydo boMib, jamoa o‘z oldiga qo’ygan vazifani bajara olmay qoladi. Bunday murabbiylar haqiqiy tarbiyachi boMa olmaydi.
Sportchining barkamolligi shaxsiy va ijtimoiy munosabatlarda yu- zaga keladi. Shu bois murabbiy o‘z shogirdlariga faqat o‘zi to‘g‘risidagina ernas, balki jamoadoshlari haqida ham o‘ylashni, ularga g‘amxo‘rlik qilishni o‘rgatsa, bunday sport jamoalaridagi munosabatlar shunchalik yuqori, jamoa a’zolarining ijtimoiy dunyoqarashi, hayoti shunchalik go'zal va chiroyli bo‘ladi, ma’naviy-ruhiy sifatlari kamol topadi. Haqiqiy sportchi o‘zini jamoaning uzviy bir qismi sifatida his qiladi, o‘sha jamoaning talablariga itoat qiladi, shu bilan birgalikda jamoaning maqsadlarini amalga oshirish uchun qayg‘uradi.
Sport jamoalarida sportchilarni mashg‘ulot va musobaqalarga jismoniy va ruhiy jihatdan tayyorlashda o‘zaro ijobiy munosabatlarni rivojlantirish g‘alabaning bosh omilidir. Ijobiy muhit yaratilgan jamoalar sportchilari jamoa g‘alabasi uchun bor kuch va imkoniyatlarini safarbar qilishga tayyor bo’lishadi. Biroq sport amaliyotidan ma’lumki, ba’zi «tadbirkor qitmir» murabbiylar g’irromlik yo‘li bilan bo‘lsa-da, g'alaba qilishga, hattoki, sport jamoasi rahbarlari yoki musobaqa hakamlarini «bir yo‘lini qilib, ko’nglini ovlash» darajasigacha yetib boradilar. Bunday порок, oson, mehnatsiz yo‘l bilan g‘alaba qilishga odatlanib qolgan jamoalar sportni rivojlantirishga to‘sqinlik qiluvchi g'irromlardir. Har bir sport turi yoshlardan halollikni, to‘g‘rilikni, adolatni talab qiladigan faoliyat hisoblanadi. G‘irromlik, firibgarlik yo‘li bilan g‘alaba qilgan sport jamoalari, bunday noxush holatlarga yo‘l qo‘ygan murabbiylar, hakamlar el-yurt ishonchidan mahrum bo‘ladilar.
Murabbiy o‘zining jamoasidagi jismoniy tayyorgarlik, ruhiy- ma’naviy holat to‘g‘risida tegishli aniq ma’lumotlarga ega bo‘lishdan tashqari, jamoa a’zolarining mustahkam ma’naviy-ruhiy birligini ta’minlashi, bu haqda aniq ma’lumot va bilimlarga ega bo'lishi lozim. Jamoada har bir o’yinchining maqsadi jamoaning umumiy maqsadidan kelib chiqqan taqdirdagina asosiy maqsadga — g’alabaga erishish oson kechadi, jamoa sportchilari shu jamoa a’zosi ekanligi bilan faxrlanib yurishadi. G’alabaga mustahkam ishonch ruhida birlashgan jamoa o‘z tarkibiga ko'pgina yangidan yangi sportchilarni jalb qiladi. Biroq jamoa sportchilari o‘rtasida o‘zaro ijobiy munosabatlarning buzilishi natijasida paydo bo‘ladigan noxush hodisalar sportchilarda turli salbiy ruhiy holatlarni vujudga keltiradi. Jumladan, jamoa a’zolarida bir- biriga ishonchsizlik, bir-birining faoliyatidan qoniqmaslik, adolatsizlik, tartibsizlik kabi salbiy munosabatlar paydo bo’ladi. Agar murabbiy yoki jamoa psixologi o‘ta bilimdonlik va ustamonlik bilan jamoa a'zolariga xalaqit berayotgan salbiy hissiyotlarni bartaraf qilmasa, jamoa sportchilari ketma-ket mag‘lubiyatga uchrayveradi, o‘yinning sifati pasayib ketadi. Natijada sportchilar jamoadagi ma’naviy-ruhiy munosabatlarning nosog‘lomligi bois, boshqa jamoalarga o‘tib ketishga majbur boMishadi.
Sport faoliyatida sportchilar o‘zaro munosabatda bo‘lib, o‘quv, jismoniy mashg‘ulotlar va musobaqalar jarayonida o‘zlarining harakatlari, ruhiy imkoniyatlari, irodaviy sifatlarini anglab boradilar. Ular o‘z imkoniyatlarini hisobga olib, jamoa bilan birgalikda bajaradigan ishlarini rejalashtiradilar. Yakka tartibdagi sport turlarida, jumladan, kurash, yengil atletika, parashutdan sakrash kabilarda musobaqa paytida sportchilar bir-birlari bilan aniq bir qoidalar asosida o‘zaro munosabatda bo’lishsa, jamoa bo‘lib o‘ynaladigan sport turlarida esa ma’naviy-ruhiy qonuniyatlar asosida o‘zaro munosabatda, hamkorlikda bo‘ladilar. Jamoadagi ma’naviy-ruhiy muhit jamoaning birligiga, hamjihatligiga, do‘stligiga, jamoa a’zolarining g‘alabaga bo‘lgan intiluvchanligiga, murabbiy bilan sportchilar o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarga bog’liq bo‘ladi.
Hozirgi kunda ijtimoiy psixologiya turli sport guruhlari, jamoa, sport to‘garaklari, sport qo‘mitalaridagi o‘zaro munosabatlar va o‘zaro muloqotlar ta’sirini har xil (o‘nlab) psixologik uslublar yordamida o‘rganib kelmoqda. Jamoa, sportchilar brigadasi, sport sinflari, sport o‘quv guruhi, bolalar va o‘smirlar sport maktablari kichik guruhlar hisoblanadi. Kichik guruh sportchilari ko‘pincha o‘zaro yuzma-yuz muloqotda bo’ladilar. Sportchilarni guruhlarda mashg‘ulot va musobaqalarga jismoniy va ruhiy jihatdan tayyorlashda o‘zaro ijobiy munosabatlarni rivojlantirish ularning ma’naviy-ruhiy sifatlarini kamol toptirishda muhim o‘rin tutadi. 0‘zaro ijobiy munosabatlar guruhlarda turli holatlarda paydo bo’ladigan noxush holatlarni, qayg‘u-hasratlarni va boshqa hissiy kechinmalarni bartaraf qilishda yordam beradi. Sport jamoalaridagi o‘zaro munosabatlarni o‘rganishda «Sotsiometriya» va K.Tomasning «Hamkorlik» uslublaridan foydalanish yaxshi natijalar berishi ilmiy isbotlangan. Sport sohasida ishlayotgan har bir amaliyotchi, psixolog, o’qituvchi va murabbiylar uchun sotsiometriya uslubidan foydalanish ilmiy-tadqiqotlarda, sport mashqlari va musobaqalar jarayonida, jamoani boshqarishda, sportchilarni mustahkam bir jamoaga aylantirishda, guruhlardagi sportchilarning ijtimoiy-psixologik holatini o‘rganishda juda qo‘l keladi. Sotsiometriya o‘ziga xos mezon, o‘lchov bo‘lib, u, asosan, savollardan iboratdir. Mazkur uslubning asosiy vazifasi jamoa a’zolari o‘zaro munosabatlarining xususiyatlarini aniqlashdan iborat. Bunda ikki xil rasmiy va norasmiy o'lchov tavsiya etiladi. Rasmiy o'lchov yordamida jamoa sportchilari o‘zaro munosabatlarining xususiyatlari, sport faoliyatiga aloqasi bo'lgan sportchilar o‘zaro munosabatlarining ta’siri aniqlanadi; guruh va jamoalarning maqsad va vazifalari belgilanadi, ularning qanday bajarilishi to‘g‘risida ko'rsatmalar olinadi. Masalan, «Siz kimlar bilan bir guruhda o‘qishni xohlaysiz?», «Siz bir sport to‘garagida kimlar bilan mashq qilishni xohlar edingiz?», «Siz jamoangizdan kimlarni kapitan yoki guruh sardori etib saylagan bo‘lar edingiz?» kabi savollar yordamida jamoadagi va jamoadagi o‘zaro munosabatlarni o‘rganish mumkin. Sotsiometriya uslubining norasmiy mezonidan (o‘lchovidan) foydalanib, jamoada shaxslararo munosabatlar ularga hech qanday majburiyat yuklatilmagani holda o‘rganiladi. Jamoada sportchilarning o‘zaro ma’naviy-ruhiy yaqinligi, bir-biriga aniq hissiy munosabatda bo'lishi va bir-biriga ta’sir ko'rsatishi kabi holatlar tahlil etiladi. Bu jarayonda quyidagi savollardan foydalanish tavsiya etiladi: «Siz bo‘sh vaqtingizni kimlar bilan o‘tkazishni xohlar edingiz?», «Siz tug‘ilgan kuningizni nishonlashda kimlarni mehmondorchilikka taklif qilgan bo‘lar edingiz?», «Siz kimlar bilan do'stlashishni istaysiz?», «Agar zarur bo‘lsa, siz siringizni guruh a’zolaridan kimlarga aytar edingiz?», «Siz mashqlarda yoki musobaqada kimni sheriklikka tanlar edingiz?». Albatta, sportchi, birinchidan, o‘z juftini yoki sherigini sport mahoratini hisobga olib tanlaydi. Ikkinchidan, sinalayotgan sportchi o‘ziga nisbatan yoki o‘zi ijobiy munosabatda bo'lgan sportchini hissiyotlari ta’siri natijasida tanlashi mumkin. Kichik guruh va jamoadagi ijtimoiy-ruhiy holatni aniqlashda tajribada sinalayotgan shaxslar eng kamida ikkita yoki undan ortiq bo’ladi. Ularning rasmiy va norasmiy savollarga bergan javoblarining sifat ko’rsatkichlari taqqoslanib, tahlil qilinadi. Shundan keyingina aniq xulosalarga kelinadi. Tajriba uchun eng yuqori me’yor bolalar va o‘smirlar uchun 2—3 ta, talabalar uchun 2-4 ta, katta yoshdagilar uchun 5—7 ta ko'rsatkichdan oshmasligi lozim. Masalan, tanlovda tanlanadiganlar soni cheklangan bo’ladi. Faqat bir kishini ham ko'rsatish mumkin, biroq tanlanganlar soni ikki-uchtadan oshmasligi kerak. Guruhlarning soni esa cheklanmasligi mumkin.