Xato qilishingni kutarlar

Oqshomdan boshlangay Е

Oqshomdan boshlangay odatda tonglar,

Sukutdan uzilgay gulduros, bonglar.
Boshing egma sira, xoksor banda,
Erta ruhing topgay oily ohanglar.

1987 y

Mard boТlsang Qadimdan bir gapni uqtirar hayot: Mard boТlsang, oТz toТgТri yoТlingni qolma. Uladigan boТlsang oТz goТringda yot, Birovning mozorin egallab olma. 1987 y

Soch hah toТkilmoqda Е Soch ham toТkilmoqda, omanatdir tish, IzgТirin yurakka urayotir nish, Bahorim betoТxtov qish tomon oТtdi, Yoz, kuzni qisqartdi mashaqqat., tashvish 1988 y

Bir dono Е Bir dono bazmini guvohi boТldim, Shodumon davradaoТynadim, kuldim. Bazmini boisin soТrasam, dedi: Bugun men nodondan qochib qutuldim

Azaliy haq Е Azaliy haq gapni yashirmoq nechun Zavol yoТq eng asl isteТdod uchun. Agarda koinot tegirmon boТlib Olamni yanchsa ham, qolgay u butun

ZoТr armon

(Bir noshudning deganlari)   Hamma har narsaga erur ishqiboz, Kimdir marka yigТar, kimdir it boqar. Kimlarga qish yaxshi, kimlargadir yoz, Menga esa faqat qarsaklar yoqar.   Osonmi, dunyoda yashadim qancha! Qochib, pusib yurdim zamonlar oТtib. Mana, savlatim bor yoshim ham ancha, Va lekin oТrtandim qarsakni kutib.   Ajabo, xalq buncha boТlmasa oТjar, Bunchalar xasis u oddiy qarsakka. Nechun boshqalarni shon Ц shuhrat quchar, Bu holdan figТonim chiqar falakka.   Ey, siz, studentlar, insof bormi hech, Bunchalar shakkoksiz, bunchalar nodon?! Siz qarsak chalyapsiz ikmga erta kech, Men-chi, qolaverdim bir chetda nolon.   Garchand, baТzi joyda topdim eТtibor, KoТksimda nelardir taratur ziyo. Dashnom eshitdim-u umrimda koТp bor, Qarsak tinglamadim nechundir also.   Dunyoni ishlari chindan notugal, Siz uning xatosin bir bor tuzating, DoТstlar, oТlgan chogТim, rahm eting bir gal, Meni qarsak chalib goТrga uzating.

Savob Avji saratonda hansirab, yonib, Qovrilib olovli yoТllar taftida, Muzdayin buloqdan suv ichgan qonib, Hordiq olganmisan chinor tagida?   Ruhingni safoyu taningda mador, Umidbahsh koТshiqlar kuylaganmisan? OТsha payt, oТsha on hech qursa bir bor Chinorni kim ekkan Ц oТylaganmisan?   RoТbaroТ kelding sen toshqin daryoga, Qolding sohil uzra chorasiz, giryon, Lekin yuliqqanday ajib roТyoga, Qarshingda bir koТprik boТldi namoyon.   Bamisli uzala tushgan xor vujud, KoТtargay u turfa insonlar korin. OТtding sen daryodan salomat va but, Lekin oТyladingmi koТproq meТmorin?   OТrmonlar bagТrida sayr etgan sayyoh, Changalzor qoТynida sargardon ovchi, MoТjaz boshpanani koТrdingmi nogoh, Uni qoldirmishdir qay bir yoТlovchi.   Qoldirmish u senga qaro kun uchun, Bir chimdim tuz bilan juft chaqmoq tosh. OТylab koТrganmisan, bu himmat nechun, OТylab koТrganmisan, kimdir u gТamdosh?   Ha, inson umrining kechmishi ajab, Goh, toТngТar, goho u yashnar qulf urib Е O, balki qaysi bir fidoyi sabab, Yuribsan sen hayot nashТasin surib.   Ayt, axir oТzing ham to borsan sobit, Kimsaha nasiba uzatganmisan? KoТchangdan lapanglab oТtganda tobut, Sen uni toТrt qadam kuzatganmisan?   Chorasiz bir inson uchragan damda, Unsiz soТrogТiga qildingmi javob? Ayt-chi, bilarmisan, yorugТ olamda Bularning barchasi atalgay savob.   YoТq, yoТq, oТzga erur bidТat va karam, Himmatu saxovat tiriklarga xos. Bobolar betaТma qurgan dunyo ham Asli savob uchun qolgan bir meros   Kimdir tuzar uni, kimdir buzadi, KImdir borini ham qiladi barbod. Kimdir taТma bilan dunyo kezadi, Kimdir oТksuk dilni† etadi obod.   Savob deb ungraydi dunyomiz behold, Zordir u najotbaxsh hislar sehriga. Janglarda toliqqan majruh zot misol, Suyanib yashar u inson mehriga.   To hayot ekanmiz savobga zormiz, Yilt etgan shuТladan dillar fayziyob. Goh gaТmgin, goh esa umidga yormiz, YoТqolmasa deymiz dunyoda savob.   Axir uning bilan gullagay ochun, Axir uning bilan umrlar shoyon. Faqat savob borki, ajahon buc Цbutun, Faqat savob borki, azizdir Inson!

Zamin aylanadi Zamin aylanadi, chiqadi quyosh Hargiz kibr bilan koТtarmagin bosh. Oyoq ostingdagi xarsangni tepma, Balki haykal boТlar senga oТsha tosh. 1982