Xamsa alisher Navoiy xamsa

Iskandarning vafoti

Bu ishlar Iskandarga ayon bolgach,  u o‘z hayoti 

quyoshiga  tutilish  vaqti  yetganini  sezdi.  Aniq 

bildiki,  ketmak chogl yetibdi.  Shunday mahzun 

kunlarda  ajal  jomidan  zaharli  ovqat  yeb-ichib 

turarkan, onasi yodiga tushdi. Ko‘zini ochib, elga 

nigoh tashlab, ajal yeliday bir sovuq oh tortdi. Ko- 

tib chaqirtirib, onasiga xat yozmoq uchun qog‘oz-u 

qalam soVadi.  Kotib qog'ozni tayyorlagach,  unga 

shu so'zlami yozishni buyurdi:

Ki,  bu safhakim,  nomayi dard erur,

Raqam anda hangomayi dard erur.

Birov hamdidindur bidoyat anga,

Ki y o ‘q ibtidou nihoyat anga.

Mufizi ato,  balki xalloqi jud,

Xaloyiqqa bergan adamdin vujud.

Badan ichra jo n  javharin solg‘uchi,

Yana oxir o ‘z  berganin olg'uchi.