Xamsa alisher Navoiy xamsa

Har pari chehraki,  mahvash erur,

Moviy o ‘lsa libosi dilkash erur.

Mehr kim gulruxi samoviydur,

Nilufarvash libosi moviydur.

Musofir  o‘z  hikoyasini  tugatgach,  pardador 

moviy pardani  ochdi,  shoh  Bahrom  ko‘p  in’om- 

lar berib musofimi xursand qilgach, orom topib, 

uyquga ketdi.

---

Payshanba kuni shoh Bahrom sandalrang ki- 

yimlar kiyib, sandalrang qasrga qadam qo^di. Uni 

sandalrang kiyimlaridan sandal hidi anqib turgan 

mahbuba kutib oldi. Bazm boshlangach, qadahlar 

davra  Ьо*у1аЬ  aylana  boshladi.  Kecha  ichgan 

mayidan boshi og'riyotgan  shoh qadahga qolini 

ham  uzatmadi.  Lekin  soqiy  bosh  og‘rig‘iga  qizil 

sandaldan dori hozirlab qolgan edi. Bazm kechga 

qadar  davom  etdi.  Qorong'i  tushgach,  gul yuzli 

go‘zal  o‘z  pardasi  ortiga  kirib  ketdi.  Shoh  yana 

uyqu keltiradigan afsona eshitish istagini bildirdi. 

Mulozimlar  y o l  bo“yiga  chiqib,  so‘z  dengizining 

kemachisi bolgan bir sayyohni boshlab kelishdi. 

Musofir shoh istagidan xabar topgach, awal uni 

yaxshilab duo qildi-da, afsonasini boshladi.