O’zini ustun qo’yish kuyidagi amallarda namoyon bo’ladi
O’zini ustun qo’yishning ochiq ko’rinishlari:
buyruq berib gapirish, tahdid
qilish, birovni niqtab turish, salbiy munosabatlar, tanqid, ayblash, birov ustidan
kulish, istehzo, sarkazm, piching, kesatiq.
Yashiringan ustun qo’yish hollari
:
tashqi ko’rinishdan yaxshi munosabat
sifatida qabul qilsa bo’ladigan ustunlik. ―Tinchlaning‖, ―Aqlli odamsiz-u,
ammo...‖, ―Hayronman, nimaga hafa bo’lasiz...‖, ―Shuni ham bilmaysizmi?!‖, bu
vaziyatlarda tashqi qo’rinishdan mayin ohang tanlansa ham, bu holat konfliktogen
holat sifatida baholanadi. Masalan, er xotiniga ―Nihoyat shirin ovqat yer ekanmiz-
da‖, - deydi. Xotin hafa bo’ladi. U ―Nima xech qachon shirin ovqat
pishirmaganmanmi?!‖, deb o’ylaydi.
Mantanchoqlik
:
o’z marralari va yutuqlari haqida ko’pirib gapirish, shu bilan
22
birga o’zgalar marralarini pastga urish, ularni ―o’z o’rniga qo’yib qo’yish‖ istagi.
Do'stlaringiz bilan baham: |