R u bo i y:
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
www.ziyouz.com
kutubxonasi
157
[Faqr – javhardir, faqrdan boshqasi arazdir,
Faqr – shifodir, faqrdan boshqasi bemorlikdir.
Olamning barchasi nayrang va g‘ururdir,
Faqr esa, olamdag‘i sir va maqsaddir]
3
.
Alar debdurlar, suhbat azizdur, [tengqurlardan boshqa bilan suhbatlashmang]
4
va debdurlarki, hazrati
xudovandim Shayx Shamsuddin Tabriziy q. s. buyurubdurki, qabul topqan muridning alomati uldurki,
aslo begona el bila suhbat tuta olmag‘oy va agar nogoh begona suhbatig‘a tushsa, andoq bo‘lg‘oyki,
munofiq masjidda va go‘dak maktabda va asir zindonda. Va alarning marazida Shayx Sadruddin
Quniyaviy iyodatqa keldi va dediki, [Alloh senga tezda shifo bersin!]
5
darajot raf’i bo‘lg‘ay.
Umiddurki, sihhat bo‘lg‘ayki, Mavlono olam ahlining jonidur. Alar dedilarki, mundin so‘ngra Sizga
bo‘lsun! Hamonoki oshiq va ma’shuq orasida she’r ko‘nglakdin ortuq qolmaydir. Tilamassizki nur
nurga qo‘shulg‘ay.
B a y t:
[Men badandan, u xayoldan xoli bo‘ldi,
Visol so‘ngida masrur bo‘laman]
6
.
Shayx ashob bila yig‘ladilar va Mavlono bu g‘azalni dedilarki,
m i s r a ‘:
[Qaydan bilsanki, botinimda hamsuhbat podshohim bor?]
7
oxirigacha.
Va alar ashob vasiyatida mundoq buyurubdurlarki, [Sizlarga vasiyatim shuki, xoh pinhon, xoh oshkor
oz yeb, oz uxlab, oz gapirib gunohlardan saqlanib, doimo ro‘za tutib, tunlari bedor bo‘lib, hamisha
katta orzu-istaklardan kechib, xalq jafosiga sabr qilib, omi va nodon davrasini tark etib, ulug‘lar va
solihlar bilan suhbat qurib, Allohga taqvo qiling! Odamlarning yaxshisi – odamlarga foydasi
tegadiganidir! So‘zning yaxshisi – ozi va maqsadga yetkazadiganidir! Va hamd; yolg‘iz Allohgadir!]
8
.
Savol qildilarki, Mavlaviyning xilofatig‘a kim munosibdur? Dedi: Chalabiy Husomuddin! Uch
qatlag‘acha savol qildilar, javob bu erdi. Dedilarki, Sulton Valad nnsbatig‘a ne dersiz? Dediki, ul
pahlavondur. Onga vasiyat hojat emas. So‘rdilarki, sizga namoz kim qilsun? Dediki, Shayx Sadruddin!
Va buyurdilarki yoronlar bu sori tortadurlar va Mavlono Shamsuddin ul sori. [Ey qavmimiz, Allohga
da’vat qilguvchini qabul qilinglar]
9
nochor borg‘uluqdur.
Olti yuz yetmish ikkida jumod ul-oxir oyining beshida g‘urub vaqti Mavlono olamdin o‘ttilar. Shayx
Muayyaddin Jandiydan so‘rdilarki, Shayx Sadruddin: Mavlono bobida ne der erdi? Dedi, valloh, bir
kun xos ashob bila o‘lturub erdi. Misli Shamsuddin Igiy va Faxruddin Iroqiy va Sharofuddin Musiliy
va Shayx Sa’iyd Farg‘oniy. So‘z alarning siyratu sariridin chiqdi. Shayx dediki, Junayd va Boyazid bu
ahdda bo‘lsalar erdi ul mardimardonaning g‘oshiyasin ko‘targoylar erdi va minnat jonlarig‘a
qo‘yg‘aylar erdi. Faqri Muhammadiyning xonsolori uldur. Biz aning tufaylidin zavq qilurbiz. Barcha
ashob insof berdilar va ofarin qildilar. Bu so‘zlardin so‘ngra Shayx Muayyad dediki, men ham ul
sultonning niyozmandlaridinmen va bu baytni o‘qidi.
B a y t:
[Agar oramizda ilohiylik ma’nosini anglatuvchi surat paydo bo‘lsa, u sen, buni kinoyasiz, taraddudsiz
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
www.ziyouz.com
kutubxonasi
158
aytaman]
10
.
Do'stlaringiz bilan baham: |