15-mavzu: Investitsion loyihalashtirish asoslari
Reja:
15.1. Investitsion loyihalashtirishning mazmun-mohiyati.
15.2. Loyihani tayyorlash qurilishni amalga oshirish bo’g’ini sifatida.
Tarmoq xususiyatidan kelib chiqqan holda loyihalashtirish vazifalari.
15.3. Loyiha hujjatlari tarkibi va uni ishlab chiqish tartibi. Loyihalashtirish
bo’yicha topshiriq.
15.4. Loyiha bo’yicha texnik hujjatlar kompleksini ishlab chiqish
(chizmalar, tushuntirish xatlari, investitsiya loyihasining biznes-rejasi va loyihani
amalga oshirish uchun zarur bo’lgan boshqa materiallar).
15.5. Loyiha tarkibi: texnik, qurilish va iqtisodiy qismi.
15.6. Loyihani tayyorlash jarayoni bosqichlarining mazmuni va tavsifi.
Loyihalashtirish bosqichlari.
Tayanch iboralar:
investitsion loyihalashtirish, biznes-reja, Texnik-
iqtisodiy asosnoma, texnik xujjatlar, smeta qiymati, loyiha ishtirokchilari, loyiha
tashabbuskori, buyurtmachi, pudratchi, investor.
15.1. Investitsion loyihalashtirishning mazmun-mohiyati.
Investitsion loyihalashtirish – bu loyihaning texnik-iqtisodiy asoslanishini
o’z ichiga oluvchi texnik xujjatlar kompleksi (investitsiya loyihasi biznes rejasi,
chizmalar, loyihani amalga oshirish uchun zarur bo’lgan boshqa hujjatlar)dir.
Investitsion loyihalashtirishning ajralmas bo’g’ini bo’lib, investitsiya loyihasini
amalga oshirish qiymatini belgilovchi smeta hisoblanadi.
Avvalgi mavzuda qayd etilganidek, investitsiya loyihasi – bu shunday
loyihaki, u (boshqa sa’y-harakatlar qatorida) investitsiyalarni jalb qilish va loyihani
amalga oshirishni nazarda tutadi. Tabiiyki, bu holda loyiha xujjatlari
investitsiyalarni kim, qanday shaklda amalga oshirishi, ushbu investitsiyalar hajmi
qanday va vaqt o'tishi bilan qanday taqsimlanishi to'g'risida ma'lumotlarni o'z
ichiga olishi kerak. Investor investitsiyalarni amalga oshirishni o'z zimmasiga
oladigan investitsiya loyihasining ishtirokchisi. Investitsion loyihalarning maqsadi
biron bir mahsulot ishlab chiqarish yoki xizmat ko’rsatish natijasida daromad
olishni ko'zlaydi.
Investitsion jarayonni shunday murakkab tizim sifatida ifodalash mumkinki,
uning xususiyatlaridan biri uning yaxlitligi hisoblanadi. Shu bilan birga,
investitsiya jarayonining tizimli munosabatlari investitsiya loyihalarini amalga
oshirish orqali foyda olish uchun kapital qo'yilmalar ko'rinishidagi investitsiya
faoliyatini amalga oshirish va tartibga solishda yuzaga keladigan munosabatlar
sifatida namoyon bo’ladi.
Korxonalar (firmalar) doimiy ravishda investitsiyalarga ehtiyoj sezadilar,
ya'ni yangi ishlab chiqarish quvvatlari tashkil etish, yoki mavjudlarini texnik
qo'llab-quvvatlash va rivojlantirish, foyda va boshqa yakuniy natijalarga erishish,
masalan, ekologik, ijtimoiy va shu kabi loyihalarni amalga oshirish uchun
investitsiyalarga ehtiyoj sezadilar.
Investitsiyalash obyekti sifatida qurilayotgan, rekonstruktsiya qilinadigan
yoki kengaytirilayotgan korxonalar, binolar va inshootlar, ma'lum bir vazifani
amalga oshirishga yo'naltirilgan boshqa asosiy vositalar (masalan, yangi tovarlar
yoki xizmatlar ishlab chiqarish, ularning hajmini oshirish yoki sifatini oshirish va
boshqalar) bo'lishi mumkin Ular ishlab chiqarish hajmi, yo'nalishi (sanoat, ijtimoiy
va boshqalar), loyihani amalga oshirish bosqichlari tabiati va tarkibi (butun davr
yoki faqat alohida bosqichlar), mulkchilik shakllari (davlat yoki xususiy),
davlatning ishtiroki va darajasi (kreditlar, aktsiyalar paketlari, soliq imtiyozlari,
kafolatlar va boshqalar taqdim etilishi) bo'yicha, shuningdek, investitsiyalarning
qoplanishi va rentabelligi, yakuniy natijalarning samaradorligi va boshqa belgilar
bilan farqlanadi.
Umumiy ma'noda investitsiya loyihasi deganda daromad olish maqsadida
har qanday kapitalni ma’lum bir muddatga biror sohaga kiritish yoki qo’yish
tushuniladi.
Investitsiyalarni loyihalash va loyihalarni tahlil qilish bo'yicha maxsus
iqtisodiy adabiyotlarda investitsiya loyihasi ma'lum bir vaqt ichida ma'lum
maqsadlarga erishishga qaratilgan o'zaro bog'liq harakatlar majmui sifatida ko'rib
chiqiladi.
Investitsion loyihalarning shakllari va mazmuni juda xilma-xil bo'lishi
mumkin - yangi korxona qurish rejasidan tortib ko'chmas mulk sotib olishning
maqsadga muvofiqligini baholashgacha. Biroq, barcha holatlarda, investitsiya
kiritishdan to loyihadan foyda ko'rishgacha bo’lgan vaqt oralig’ida biror farq
(kechikish) mavjud bo’ladi, ya’ni bugun investitsiya sarflanadi, ertaga foyda
ko’riladi.
Loyihani boshlash va uni tugatish o'rtasidagi vaqt odatda investitsiya
hayotiyligi tsikli deb nomlanadi. Mazkur loyiha hayotiyligi tsikli bosqichlarga
bo'linadi, ularning har biri o'z maqsad va vazifalariga ega: investitsiya oldi
bosqichida - dastlabki tadqiqotdan investitsiya loyihasini qabul qilish bo'yicha
yakuniy qarorgacha vazifalar amalga oshirilsa, investitsiyalash bosqichida –
loyihalash ishlarini amalga oshiriladi, shartnoma tuziladi; ishlab chiqarish
bosqichida esa - korxonaning (obyektning) iqtisodiy faoliyati amalga oshiriladi.
Ularning har biri, o'z navbatida, o'z maqsadlari, usullari va amalga oshirish
mexanizmlariga ega bo'lgan bosqichlarga bo'linadi. Investitsiya oldi va investitsiya
bosqichlari investitsion loyihalashtirish sohasiga, ishlab chiqarish bosqichi esa
maxsus tashkiliy va boshqaruv fanlar (ishlab chiqarish va mehnatni tashkil etish,
rejalashtirish, moliyalashtirish, tahlil, menejment va b.)ning o'rganish sohasiga
tegishli.
Investitsion xarajatlar (xarajatlar) - bu biznes loyihani amalga oshirish bilan
bog'liq bo'lgan to'lovlarning har xil turlari. Barcha xarajatlarni quyidagilarga
bo'lish qabul qilinadi:
- To'g'ridan-to'g'ri, ya’ni investitsiya loyihasini amalga oshirish bilan bog'liq
xarajatlar. Bu uskunalar sotib olish, transport xarajatlari, o'rnatish xarajatlari,
xodimlar va texnologiya xarajatlaridan iborat.
- Bilvosita xarajatlar loyihada ko’zda tutilgan faoliyatni tashkil etish uchun
sharoitlar yaratish, xodimlarni yollash, ularni o'qitish, loyihani huquqiy ta’minoti,
turli xizmatlar uchun to’lovlar kabilarni o’z ichiga oladi. Bilvosita xarajatlari
investitsiya loyihasining rentabelligini (samaradorligini) kamaytiradi.
- Aniq va yashirin xarajatlar. Investitsiya loyihasining yashirin xarajatlari
daromad ishlab chiqarishda ishtirok etmaydigan ishlab chiqarish aktivlari haddan
tashqari ko'p bo'lganda paydo bo'ladi.
Odatda, yirik investitsiya loyihasini amalga oshirishda quyidagi kapital
xarajatlar hisobga olinadi:
- obyektni qurishga tayyorgarlik ko'rish uchun yerga sarflanadigan xarjatlar;
- asosiy kapital xarajatlari xususiyatiga ega bo’lgan ishlab chiqarish oldi
xarajatlari;
- ishlab chiqarish uskunalari, texnika-texnologiyalarni sotib olish uchun;
- binolar, inshootlarni qurishga xarajatlar;
- aylanma mablag'larni shakllantirish uchun;
- kutilmagan xarajatlar.
Bu holda xarajatlarning har bir moddasi uchun quyidagilar ko'rsatiladi:
- jalb qilingan investitsiya (kapital) xarajatlari hajmi;
- investitsiyalashning boshlanish sanasi;
- xarajatlarning tegishli turlarini qoplanishi kutilayotgan davr;
- uskunalarni eskirishi hisoblanadigan usuli.
Xarajatlarning barcha turlarini hisobga olish investitsiya loyihasining
iqtisodiy samaradorligini aniqroq hisoblash imkonini beradi.
Loyihaning investitsiyalashdan oldingi bosqichi xarajatlari, sanoati
rivojlangan mamlakatlarda normal sharoitda, loyiha qiymatining taxminan 1,5-
5,5% ni tashkil etadi, shu jumladan, investitsiya imkoniyatlarini shakllantirish
(kontseptsiya, loyiha g'oyasi) - 0.2-1.0, investitsiyalarning asosnomasini tayyorlash
uchun - 0,25 -1,5, kichik loyihalarda texnik-iqtisodiy asosnoma uchun - 1,0-3,0 va
yirik loyihalarda - 0,2-1,2% ni tashkil etadi.
Investitsiyalar bo'yicha yakuniy qarorni faqat texnik-iqtisodiy asosnoma
tayyorlangandan so'ng olish mumkin. TIA - bu dastlabki ma'lumotlardan, asosiy
texnik va tashkiliy yechimlardan, hisoblab chiqilgan va baholangan smeta
xarajatlari asosidagi bir qancha ko'rsatkichlarni o'z ichiga olgan va investitsiya
loyihasining maqsadga muvofiqligi va samaradorligini hisobga olishga imkon
beradigan hisob-kitob va tahliliy hujjatlar to'plamidir. Loyiha TIA si uni budjet va
budjetdan tashqari jamg’armalar, vazirliklar va idoralarning markazlashtirilgan
manbalari, davlat korxonalarining o'z mablag'lari hisobidan moliyalashtirish
paytida ishlab chiqilishi shart. Boshqa moliyalashtirish manbalaridan olingan
investitsiyalar samaradorligi bo'yicha texnik-iqtisodiy asosni ishlab chiqish
to'g'risida qaror investor tomonidan mustaqil ravishda qabul qilinadi.
Loyihaning texnik-iqtisodiy asoslari quyidagilarni o'z ichiga oladi: to'liq
miqyosli marketing tadqiqotlarini o'tkazish (talab va taklif, bozor segmentatsiyasi,
narxlar, talab egiluvchanligi, asosiy raqobatchilar, marketing strategiyasi,
mahsulotni bozorda ushlab turish dasturi va boshqalar); ishlab chiqarish dasturini
tayyorlash; tushuntirish xati, shu jumladan investitsiya imkoniyatlarini oldindan
asoslash to'g'risidagi ma'lumotlarni tayyorlash; dastlabki ruxsatnomalarni
tayyorlash; texnik yechimlarni ishlab chiqish; shaharsozlik, arxitektura
rejalashtirish va qurilish yechimlari; muhandislik yordami; atrof-muhitni muhofaza
qilish va fuqaro mudofaasi choralari; qurilishni tashkil etishning tavsifi; talab
qilinadigan uy-joy va fuqaro qurilishi to'g'risidagi ma'lumotlar; korxonani
boshqarish tizimining tavsifi, ishchilar va ishchilar mehnatini tashkil etish; smeta
va moliyaviy hujjatlar, shu jumladan: ishlab chiqarish tannarxini hisoblash, kapital
xarajatlarni hisoblash; korxonalar faoliyatidan yillik tushumlarni hisoblash,
aylanma mablag'larga bo'lgan ehtiyojni hisoblash, loyihalashtirish va tavsiya
etilayotgan manbalar (hisoblash) va boshqalar, loyihani amalga oshirish bilan
bog'liq risklarni baholash; loyihani amalga oshirish vaqtini rejalashtirish;
loyihaning tijorat samaradorligini baholash; loyihaning budjet yoki iqtisodiy
samaradorligini (budjet mablag'laridan foydalanishda) tahlil qilish; loyihani
tugatish shartlarini shakllantirish.
Tayyorlangan texnik-iqtisodiy asoslash texnik, iqtisodiy, moliyaviy,
institutsional, ekologik va boshqa turdagi ekspertizadan o'tkaziladi. Keyin texnik-
iqtisodiy asosni tasdiqlash va investitsiya to'g'risida qaror (investitsiya loyihasiga
sarmoya kiritish to'g'risida qaror) qabul qilinadi.
Loyihaning muvaffaqiyatli amalga oshirilish jarayoni loyihaning ichki
muhitiga katta ta’sir ko’rsatadi. Ushbu omillar quyidagilardir:
Maxsus tashkillashtirilganlik – loyihaning asosiy ishtirokchilari, huquqlar,
taqsimot, javobgarlik va majburiyatlar orasidagi o’zaro aloqani aniqlab beradi
hamda loyihani amalga oshirish muvaffaqiyatiga ta’sir qiladi.
Loyiha ishtirokchilari – loyihani amalga oshirish jarayonida turli xil
qiziqishlarni amalga oshirib, maqsad va rag’batga mos ravishda o’z talablarini
shakllantiradi va o’zlarining qiziqishlari, qobiliyatlari va loyiha “jalb qilinganlik”
darajasi bilan loyihaga ta’sir ko’rsatadi.
Loyiha jamoasi – loyihaning “aql markazi”, motori va ishni bajaruvchi
a’zosi bo’lib, loyihaning rivoji va muvaffaqiyati, ko’p jihatdan. unga bog’liq.
Loyiha ishtirokchilarining tarkibi. Ularning roli, loyihaning turi, qurilish
ko’lami va murakkabligiga bog’liq holda vazifa va javbgarlikni taqsimlash hamda
loyihaning hayotiylik sikli fazalariga bog’liq holda shunday qilib, loyihaning
vazifalari bo’yicha uning butun hayotiylik sikli davomida amalga oshirish doimiy
bo’lib hisoblanadi, ishtirokchilar tarkibi esa uning roli javobgarlik va
majburiyatlarni taqsimlash o’zgarishi mumkin. Bu yerda umum qabul qilingan
qattiq reglamentlar yo’q. Quyida loyiha ishtirokchilari va ularning vazifalari sanab
o’tilgan.
Tashabbuskor – loyihaning bosh g’oyasi bo’lgan tomon, uning loyihani
amalga oshirish bo’yicha boshlang’ich asoslari va takliflari. Tashabbuskor sifatida
loyihaning kelajakdagi ishtirokchilaridan deyarli har qaysi maydonga chiqishi
mumkin, lekin, natijada loyihani amalga oshirish bo’yicha ishbilarmonlik
tashabbusi loyiha buyurtmachisidan kelib chiqishi kerak.
Buyurtmachi – asosiy tomon bo’lib, u loyihani amalga oshirish va uning
natijalariga erishishdan manfaatdor. Loyihaning yangi egasi va natijalardan
foydalanuvchidir. Buyurtmachi loyihaning asosiy talablari va ko’lamini aniqlab
beradi, o’z vositalari yoki jalb qiluvchi investorlar vositalari hisobiga loyihani
moliyalashtiradi, loyihani asosiy bajaruvchilari bilan shartnomalar tuzadi. Bu
shartnomalar bo’yicha javobgar bo’ladi, loyihaning barcha ishtirokchilari orasidagi
o’zaro munosabatlari jarayoni boshqaradi. Loyiha bo’yicha butun jamiyat va
qonun oldida javobgar hisoblanadi.
Investor(lar) – loyihaga investorlar kirituvchi tomonlar, masalan, kredit yo’li
bilan. Investorlar maqsadi loyihani amalga oshirishdan o’z investitsiyalari bo’yicha
maksimal foyda. Agar buyurtmachi va investor bitta shaxs bo’lmasa, unda investor
sifatida odatda banklar, investitsion fondlar va boshqa tashkilotlar chiqadi.
Investorlar buyurtmachi bilan aloqaga kirishadi, kontraktlar bajarilishini nazorat
qiladi va loyihani amalga oshirish bo’yicha boshqa tomonlar bilan hisob-kitoblarni
bajaradi. Investorlar loyihaning teng huquqli sherigi va uning mulklari egasi bo’lib,
buyurtmachi bilan shartnoma yoki kredit kelishuvi bo’yicha, ularga barcha
vositalar to’lanmaguncha, o’z investitsiyalari hisobiga hosil qilinadi.
Loyiha ob’ektlari va sub’ektlari.
Loyiha rahbari – yuridik shaxs bo’lib, unga buyurtmachi va investor
loyihani boshqarishda, ishlarni boshqarishda hisobot beradi: rejalashtirish, nazorat
va loyihaning barcha ishtirokchilari ishlarini boshqarish. Loyihaning rahbarining
vazifalari va javobgarliklari tarkibi buyurtmachi bilan bo’lgan shartnoma asosida
aniqlanadi. Lekin, loyiha rahbari va uning jamoasi oldida, odatda, belgilangan
muddatlar, byudjet va sifatga amal qilib loyihaning ma’lum maqsad va natijalariga
erishguncha loyihaning hayotiylik sikli davomida umum faoliyat rahbarligi va
ishlar koordinatitsiyasi vazifasi qo’yiladi.
Loyiha jamoasi – maxsus tashkiliy tuzilma bo’lib, loyiha rahbari tomonidan
boshqariladi va loyihani amalga oshirish davrida shakllantiriladi. Loyiha jamoasi
vazifasi – loyihaning maqsadlari samarasiga erishishda loyihaning boshqaruv
vazifalarini amalga oshirish. Loyiha jamoasi tarkibi va vazifalari loyihaning
ko’lami, murakkabligi va boshqa xarakteristikalarga bog’liq; lekin, har qanday
holatda jamoa o’zlariga yuklatilgan barcha majburiyatlarni yuqori professional
darajada ta’minlab berishi kerak.
Shartnomachi – loyihaning tomoni yoki ishtirokchisi bo’lib, buyurtmachi
bilan o’zaro munosabatda bo’ladi, shartnoma bo’yicha ishlarni bajaralishi uchun
javobgarlikni o’z bo’yniga oladi – bu loyihaning to’liq yoki bir qismi bo’lishi
mumkin. Shartnomachi maqsadi – mumkin bo’lgan eng yuqori foyda olish. Asosiy
shartnomachi vazifalariga buyurtmachi bilan shartnoma tuzish, subshartnomalar
bilan shartnoma tuzish va tanlash, ularning ishlarini boshqaruvini ta’minlash,
bajaruvchilar ishlarini qabul qilish va to’lash. Shartnomachi sifatida loyiha raxbari
yoki loyihaning boshqa faol ishtirokchilari chiqishi mumkin.
Subshartnomachi
–
yuqoriroq
darajadagi
shartnomachi
yoki
subshartnomachi bilan shartnoma aloqalariga kirishida. Shartnoma bo’yicha ish va
xizmatlarni bajarishga javobgardir.
Loyihalovchi – yuridik shaxs bo’lib, loyiha doirasida loyihaviy izlanish
ishlarini shartnoma bo’yicha bajaradi. Loyihaning asosiy shartnomachisi yoki
bevosita buyurtmachi bilan shartnoma aloqalariga kirishadi.
Asosiy vositachi – yuridik shaxs bo’lib, uning taklifi buyurtmachi
tomonidan qabul qilingan. Shartnoma asosida ishlarni bajaralishiga javobgar.
Alohida ishlar va xizmatlarni bajarishga subvositachilar bilan shartnomalar tuzadi
va tanlaydi. Qurilish loyihalarida asosiy vositachi vazifasini odatda qurilish yoki
loyiha-qurilish firmalari va tashkilotlari bajaradi.
Ta’minotchilar – subshartnomachilar, ular shartnoma asosida turli xil
yetkazib berish ishlari – materiallar, uskunalar, transport vositalari va boshqalarni
amalga oshiradi.
Ruxsatnoma beruvchilar – tashkilotlar bo’lib, yer maydoniga egalik qilish
huquqi, savdo qilish, ma’lum turdagi ish va xizmatlar va hakazolar uchun ruxsat
beradi.
Hukumat tashkilotlari – o’z manfaatlarini loyiha ishtirokchilarida soliq
solish yo’li bilan qondiruvchi tomon bo’lib, loyihani amalga oshirish bilan bog’liq.
Ekologik, ijtimoiy va boshqa umumiy va davlat talablarini olg’a suradi va
qo’llaydi.
Yer maydoni egasi – yuridik yoki jismoniy shaxs bo’lib, loyiha jalb qilingan
yer maydoni egasidir. Yerga egalik qilish yoki foydalanish xuquqini shartnoma
asosida beradi va buyurtmachi bilan aloqaga kirishadi.
Loyihaning yakuniy mahsuloti ishlab chiqaruvchisi – hosil bo’lgan asosiy
foizlardan foydalanishni amalga oshiradi va yakuniy mahsulotni ishlab chiqaradi.
Asosiy maqsad – tayyor mahsulotni iste’molchilarga sotishdan daromad olish.
Loyihaning barcha bosqichlarida ishtirok etadi va loyihaning asosiy ishtirokchilari
bilan o’zaro munosabatga kirishadi. Uning roli va vazifasi loyihaning yakuniy
natijalarida mulk hissasiga bog’liq. Ko’p hollarda, loyiha buyurtmachisi va
investordir.
Yakuniy mahsulot iste’molchilari – yuridik va jismoniy shaxslar bo’lib,
mahsulot sotib oluvchilari va foydalanuvchilaridir, ishlab chiqarilayotgan mahsulot
va ko’rsatilayotgan xizmatlarga talablarni belgilab unga talabni shakllantirishadi.
Loyiha xarajatlari iste’molchilar vositalari hisobiga qoplanadi va loyihaning barcha
ishtirokchilari foydasi shakllanadi.
Loyihaning boshqa ishtirokchilari. Loyihani amalga oshirishga loyiha
muhitining boshqa tomonlari ham ta’sir ko’rsatib, ular loyiha ishtirokchilari
bo’lishi ham mumkin, bu: asosiy ishtirokchilarning raqiblari; loyihani amalga
oshirishda iqtisodiy manfaatlari to’qnashadigan ijtimoiy guruhlar va noiqtisodiy
loyiha xomiylari; turli injenerlik tashkilotlari, (loyihaga jalb etilgan) va boshqalar.
Do'stlaringiz bilan baham: |