Вазирлиги ўзбекистон давлат жаҳон тиллари университети

 Адабий-танқидий мақолалар. Ёзувчи мақоласи 
Режа: 
1.
 
Ёзувчи публицистикаси
 
ҳақида тушунча. 
 
2. Ёзувчи публицистикаси
 
мантиқий мушоҳада ва образли тафаккур.
 
3. Ёзувчи публицистикасига қўйиладиган талаблар.
 
Таянч сўз ва иборалар: 
публицистика, публицист, публицистиканинг 
муҳим хусусияти, этикет, функция,метод. 
 
Ёзувчи мақоласи ҳам бадиий-публицистик асарлар сирасига киради. 
Ёзувчи мақоласи ижодкордан юксак маҳорат, профессионализмни талаб этади. 
Ёзувчи мақоласи ёзувчининг узоқ йиллик ижодий меҳнати самараси 
кузатувлари натижаси ўлароқ юзага келади. Ёзувчи мақоласида мантиқий 
муҳокама ва образли тафаккур биргаликда намоён бўлади. Ёзувчи 
мақоласининг тили, услуби, композицияси ҳақида узоқ гапириш мумкин. Биз 
бу ҳақда олдинги маърузаларда гапириб ўтганлигимиз боис, унча кўп бу 
мавзуга тўхталмаймиз. 
Рус адабиётидан Пушкин, Белинский, Добролюбов, Л.Толстой, Герцен, 
Чехов, Горький хатлари ёзувчи мақоласининг сара намуналари деб кўрсатиш 
мумкин. Ўзбек матбуоти, адабиётида эса бу жанрда А.Қодирийнинг, 
Чўлпоннинг, А.Авлонийнинг, Фитратнинг, Беҳбудийнинг кейинроқ ижод 
қилган Ойбек, А.Қаҳҳор Ғ.Ғулом; кейинги давр ижодкорларидан Саид Аҳмад, 
О.Шарафиддинов, Э.Воҳидов, Ў.Хошимов, И.Ғафуров, Х.Дўстмуҳаммад, 
Қ.Аъзам каби ижодкорларнинг турли йилларда ёзилган адабий-танқидий 
мақолаларини мисол сифатида келтириш мумкин. Ўзбек матбуоти, адабиётида 
ёзувчи мақолаларининг ўрни беқиёс. Қуйида журналистика соҳасига беқиёс 
ҳисса қўшган Очил Тоғаевнинг сийрати ҳақида адабий-танқидий мақола 
берилади. 

---

Публицистика 
88 
17-маъруза. 
Кичик ҳажвий (пародия, эпитафия, масал, анекдот,