O’zbekiston Respublikasi Oliy
va o’rta maxsus ta’lim vazirligi
Buxoro Davlat universiteti
Filologiya fakulteti
filologiya va tillarni o’qitish
(o’zbek tili) ta’lim yo’nalishi II
bosqish B guruh talabasi
Ismoilova Gulshanning
„O’zbek mumtoz adabiyoti tarixi“
fanidan bajargan
Mavzu: Alisher Navoiy „Xamsa“si
va uning Sharq adabiyotida
tutgan o’rni.
Tekshirdi: Safarova H.
Mavzu: Alisher Navoiy “Xamsa”si va uning Sharq adabiyotida tutgan o`rni.
Reja:
Kirish
I bob. Sharq adabiyotida xamsachilik an`anasi.
1.1
Xamsachilik an`analari.
1.2
Alisher Navoiyning “Xamsa”si.
II. Alisher Navoiy “Xamsa”sining badiiyati.
2.1 “Hayrat ul-abror” “Xamsa”ning birinchi dostoni.
2.2 “Xamsa”da adibning badiiy san’atlardan foydalanish mahorati.
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati.
Kirish
Kurs ishi mavzusining dolzarbligi:
Mustaqilligimiz tobora mustahkamlanib, o’zining ijobiy samaralarini bera
boshlagan bugungi kunda xalqimiz oldida hayotning moddiy va ma’naviy
asoslaridan kelib chiqadigan yangidan-yangi ulkan vazifalar turibdiki,ularni
amalga oshirishda adabiyot va san’at, umuman ma’naviyatning ahamiyati benihoya
kattadir. Zero, adabiyot ma’naviyatimizning ajralmas qismidir. O’z navbatida
milliy adabiyotimiz namunalarini o’rganish, tadqiq etish dolzarb masaladir. Hazrat
Alisher Navoiy asarlarida ilgari surilgan g`oyalarni o`rganish, barkamol avlodni
tarbiyalashda ham muhim samara beradi. Chunki, Navoiy asarlarida umuminsoniy
g`oyalar o`z aksini topgan. Davr o`tsa ham, zamonlar almashsa ham Navoiy
asarlari hali-hanuz ahamiyatlidir.
Xalqimiz besh asrdan beri Navoiy Navoiy xazinasidan ma’no gavharlarini terib
bahramand bo`lmoqda. “Xamsa” dostonidagi hech qachon yo`qolmaydigan
ezgulik, adolat, do`stlik, vafo, sadoqat g`oyalarining go`zal ifodasini XXI asr
uchun ham o`tgan asrlardagi kabi ahamiyatlidir. Mavzuning dolzarbligi shu kabi
masalalarda ko`rinadi.
Mavzuning o`rganilish darajasi:
O`zbek adabiyotshunosligida amalga oshirilgan tadqiqotlarning salmoqli qismi
Alisher Navoiy hayoti va ijodi Oybek, sadriddin Ayniy, Ye.E.Bertels, V.Zohidov,
L.A.Qayumov, P.Shamsiyev, N,Mallayev, A.Hayitmetov, A.Habibullayev kabi
olimlar tomonidan keng tadbiq etilib, ilmiy ishlar qilingan.
Ishning maqsad va vazifalari:
-Sharq adabiyotidagi xamsachilik an’analari haqida ma’lumotga ega bo`lish kurs
ishining maqsadlaridan biridir;
-Sharq adabiyotida Alisher Navoiy “Xamsa”sining tutgan o`rni ni o`rganishni
kurs ishi o`z oldiga maqsad qilib qo`ygan;
-“Xamsa”ning badiiy xususiyatlari bilan birgalikda g`oyaviy xususiyatlari,
dostonda navoiyona uslubning namoyon bo`lish shakli, timsollarning badiiy
qimmatini ochib berish, tahlil etish ham kurs ishining maqsadi sanaladi;
-Asardagi insoniy fazilatlarni talqin etgan hikoya, maqolatlarni tahlil etish;
-Asardagi insonlik mohiyati haqidagi qarashlarni kurs ishida ifodalash;
-Dostondagi g`oyaviy-badiiy xususiyatlarning mohiyatini ochib berish.
Kurs ishining tadqiqot metodi:
Alisher navoiy hayoti va ijodi, uning “Xamsa” dostonini ilmiy-tarixiy, badiiy-
estetik jihatdan tahlil qilish, doston tarkibidagi maqolat, hikoyatlarning g`oyasini
hozirgi kun bilan ham bog`liqligini ilmiy dalillarga suyangan holda tahlil qilish.
Kurs ishining manbai:
Alisher Navoiyning “Xamsa” dostoni. Uning ijodi bo`yicha bir qancha
maqolalar, ilmiy asarlar va o`quv qo`llanmalar.
Kurs ishining tuzilishi:
Kirish
Asosiy qism
I bob
II bob
Xulosa
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati
Mundarija
I bob. Sharq adabiyotida xamsachilik
1.1
Xamsachilik an`analari.
O`rta asrlar Sharq adabiyoti, xususan, forsiy va turkey she’riyat rivojida xamsa-
chilik an`anasi alohida ahamiyatga ega bo`ldi. Bu an’ananing boshlanishiga buyuk
ozarbayjon shoiri Nizomiy Ganjaviyning XII asrning ikkinchni yarmi va XIII asr
boshida yaratgan “Maxzan ul-asror”(1174-1177), “Xisrav va Shirin”(1181),
“Layli va Majnun”(1188), “Haft paykar” (“Yetti go`zal”,1197),
“Iskandarnoma”(1199-1201) dostonlari asos bo`lib, ular keyinchalik ijodkor
vafotidan so`ng “Xamsa” (arabcha “beshlik” degani) yoki “Panj ganj” (forsiy tilda
“Besh xazina” ma`nosida) nomlari bilan yaxlit kitob holida juda keng tarqalgan,
turli tillarga tarjima qilinib shuhrat topgan edi. Mazkur kitobdan o`rin olgan
alohida dostonlar bir necha shoirni shu mavzudagi yirik poetik asarlar yozishga
ilhomlantirgandi.
1253-1325-yillarda yashab ijod qilgan Xusrav Dehlaviy o`zining fors-tojik
tilidagi “Matla ul-anvor” (“Nurlarning boshlanishi”), “Shirin va Xusrav”, “Majnun
va layli”, “Hasht behisht” (“Sakkiz jannat”) va “Oinai Iskandariy” (“Iskandar
oynasi”) nomli beshta dostonini yozib, Nizomiy “Xamsa”siga to`la javob yaratdi
va bu an`ananing boshlovchisi bo`lib maydonga chiqdi.
XV asrda yashagan yosh shoirlardan aksariyati “Xamsa”ga o`xshatma bitishga
harakat qilgan bo`lsalar ham ko`plari bir yoki bir necha asar yaratishga erishdilar.
Chunonchi, Mavlono Ashraf, Mavlono Abdullo, Kotibiy Nizomiyning bir qator
dostonlariga javob bitgan bo`lsalar, Mavlono Faseh Rumiy uning “Maxzan ul-
asroriga”, Xoja Hasan Xizrshoh “Layli va Majnun” o`xshatma dostonlar
yozishgan. Lekin ikki buyuk ijodkor: Abdurahmon Jomiy va Alisher Navoiygina
“Xamsa” yaratishga erishdilar.
Jomiyning dostoni besh emas, yetti dostonni o`z ichiga olib, quyidagilardan
iborat:
“Dengizlar siri”, “Lujjat ul-asror”, “Tuhfat ul-ahror”, “Sabhat ul-abror”, “Yusuf
va Zulayho”, “Layli va Majnun”, “Xiradnomai Iskandariy”. Bu asar “Haft avrang”
deb ham ataladi.
Yuqorida nomi keltirilgan asarlarning barchasi o`sha davr an`anasiga muvofiq
fors-tojik tilida bitilgan edi. Natijada, ularni shu tilni biladigan kitobxonlargina
o`qib, boshqa xalqlar vakillari ulardan bebahra qolar, ba`zan tarjima orqaligina bu
go`zal obidalardan bahramand bo’la olardilar.
Alisher Navoiy 1483-yilda bu murakkab ishga kirishib ikki yarim yil ichida
“Hayrat ul-abror”, “Farhod va Shirin”, “Layli va Majnun”, “Sabba’I sayyor” va
“Saddi Iskandariy” dostonlaridan tashkil topgan “Xamsa” kitobini eski o’zbek
tillida yaratib, jahon adabiyotini berzavol va betakror asar bilan boyitdi.
Nizomiy “Xamsa”sida javoblar yozish, hech bo’lamganda undagi ayrim
asarlarga o’xshatma tatabbu’lar bitish an’anasi keying davrlarda ham davom etdi.
Taniqli adabuyotshunos E.Bertelsning bergan ma’lumotlariga qaraganda “Layli va
Majnun” Xusrav Dehlaviydan boshlab jami 24 shoir yaratgan fors, o’zbek va
ozarbayjon tillaridagi dostonlar uchun asaosiy manba bo’lib xizmat qilgan.
Mazkur asarlarda Nizomiy dostoni aynan o’zicha takrorlanavermay har qaysi
davrga xos ijtimoiy-siyosiy va ma’naviy axloqiy masalalar o’z aksini topgan, asar
voqealari timsollariga ba’zi o’zgarishlar kiritilgan tasviriy uslubiy tamoyillar ham
bir qator boyitilgan badiiylik g’oyat rivojlantirilgan, har qaysi milliy til boyliklari
va go’zalliklaridan yanada unumli fo’ydalanilgan.
Alisher Navoiy qalamiga mansub besh doston shoirning ta’kidiga qaraganda
jami 30 oy ikki yarim yil ichida yaratilgan bo’lsada, bu asarlarning har birini ko’p
yillik ijodiy mehnatning natijasi deb qarash kerak, zero shu ulug’ maqsadni o’z
oldiga qo’ygan shoir ”Xamsa” yaratish ishida avvaldan kirishgan, shu maqsadda
yuzlab tarixiy, ilmiy va adabiy kitoblarni o’rganib chiqqan va ularni tadqiq etgan,
bir-biri bilan qiyoslab, o’z xulasalarini ko’plab ustozlari va fikrdoshlari sinovidan
ham o’tkazgan. Shuning uchun uning besh dostoni butun xalq manfaatlarini o’zida
aks ettirgan, omma uchun asarlar davomida sevikli bo’lib qoladigan o’lmas
qahramonlar qiyofalari bilan limolimdir.
XIV asrda yashab ijod etgan va bu an’anaga murojaat etgan mualliflardan biri
Xoju Kirmoniydir. Xoju Kirmoniy “Humoy va Humoyun”, “Gul-u Navro’z”,
“Ravzat ul-anvor”, “Kamolnoma”, “Gavharnoma” kabi masnaviylardan iborat
beshligini yaratdi. Keltirilgan masnaviylarning nomidan ham ko’rinadiki, Xoju
Kirmoniy Nizomiy “Panj ganj”idagi sujet tizimlari va obrazlarini yangilash bilan
bir qatorda masnaviylarning joylanish tartibiga ham o’zgartirish kiritgan va
o’zining beshligini axloqiy-falsafiy masnaviy bialn emas, balki ishqiy romantik
poema bilan boshlagan. Shuning o`ziyoq xamsatayn qonuniyatlaridan chekinishga
olib kelgan. Agar bu o`rinda Xoju zamondoshi Salmon Savajiyning “Jamshed va
Xurshed” nomli masnaviysidagi “Sababi nazmi kitob” bobida keltirilgan quyidagi
misralari esga olinsa, masala ancha oydinlashadi:
Nizomiro siyoh shud durri shahvor,
Rivoche nest on simi kuhanro.
Mazmuni:
Nizomiy durlari qorayib qoldi,
Endilikda u eski kumushlar ravnaq topa olmaydi.
Albatta, bu fikrning haqiqatdan uzoqligi o`z-o`zidan ravshan. Chunki, Nizomiy
yaratgan durlar o`lmas badiiy obidalar asrdan-asrga ravshanroq porlab keldi.
1.2
Alisher Navoiyning “Xamsa”si
Vohid Zohidov Navoiy dunyoqarashining asosiy manbalari haqidagi
maqolasida shunday deydi:
“Navoiy o`zining “Xamsa”sida Nizomiyga maxsus boblar bag`ishlagan,
unga madhiyalar o`qiydi, samimiy muhabbat izhor etadi,uning nomini
ko`klarga ko`taradi. Lekin Navoiy yolg`iz Nizomiy bo`lib qolishni istamaydi,
yangi davr talablariga va xalq hamda Vatan talablariga, manfaatlariga juda
ham yaqindan javob beradigan va mos keladigan yangi mukammal badiiy asar
yaratishga kirishadi. U bilan ijodiy musobaqaga kirishadi, ayni zamonda uni
qudratli sher bilib, u bilan teng kelish oson ish emasligini e`tirof etadi:
Emas oson bu maydon ichra turmoq,
Nizomiy panjasiga panja urmoq.
O`zini ham sher hisoblab, shu jang maydoniga tashlanadi va shaksiz
bunda orzusiga erishadi. U o`zining ulug`vor adabiy, falsafiy xazinasini
qimmatbaho javohirlar bilan bezashda Nizomiy xazinasidan ijodiy bahramand
bo`ldi.
Navoiy Nizomiy haqida so`zlar ekan, Xusrav Dehlaviyga ham juda katta
e`tibor beradi. Navoiy o`zini Nizomiy bilan Dehlaiy o`rtasiga qo`yadi. Xusrav
bilan emas, Nizomiy bilan “kim o`zar” jangiga kirishishga majburiyat his
etadi. Lekin Dehlaviyni ham juda katta mohir san’atkor hisob etadi.
Navoiy o`z “Xamsa”sini yaratar ekan, Nizomiy va Dehlaviylar yaratgan
ayrim ijobiy qahramonlar qiyofasini keskin o`zgartirish, aniqrog`i qarama-
qarshi xususiyatlar sohibi sifatida gavdalantirish usulini ham qo`llaydiki, buni
jahon adabiyoti uchun ham yangilik deb qabul qilish mumkin. Chunki, tarixiy
shaxslarni shu xilda talqin qilish G`arb adabiyotida, masalan Shekspir ijodida
ham uchramaydi. Bu o`rinda, “Farhod va Shirin” dostonidagi Xisrav
qiyofasini ko`z oldimizga keltiraylik. Navoiy o`z ustozlari asarlarida ijobiy
fazilatlar egasi sifatida gavdalantirilgan shoh Xisravni zolim, bosqinchi,
makkor, nomard hukmdor sifatida tasvirlab, tarix haqiqatiga zid boradigan
qiyofada aks ettirib, kitobxonlar ommasida unga nisbatan kuchli nafrat hissini
uyg`otadi. Salaflar tasviridagi toshkesar Farhodni chinakam ma’nodagi xalq
qahramoniga, sadoqatli oshiq, insonparvar, mard va qahramon yigit sifatida
tasvirlanishi ham adabiyotimiz uchun yangi badiiy usul ifodasi edi. Asarda
tasvirlangan barcha voqealarning yangicha mazmunni kasb etishi ham doston
g`oyaviy-badiiy qimmatini g`oyatda oshirib yuborgan.
Navoiy “Xamsa”si qahramonlari asrlar davomida necha-necha avlodlar
uchun ma’naviyat va odobda, odamiylik va jasoratda, xalqparvarlik va
saxovatda o`rnak bo`lib xizmat qiladigan yorqin badiiy siymolar bo`ldi.
Shuni alohida ta’kidlash lozimki, Alisher Navoiy o`z salaflari ijodiga
yuqori baho berar ekan, har bir asar muqaddimasida ulardagi jiddiy
nuqsonlarni ham alohida ta’kidlab o`tib, ushbu kamchiliklarni keskin tuzatish
yo`lini qo`llaydi. Masalan, Nizomiy va Dehlaviylar Bahrom, Xusrav kabi
shohlarni tasvirlaganda, ularning dabdabali hayotlari, molu dunyosiyu
qo`shini, toj-taxtiyu hashamati, qudratiyu imoratlarini rosa maqtab, odamlarga
ko`z-ko`z qiladigan, masalan, Bahrom o`z malikalariga nomunosib ishlar
buyurgani haqida to`xtalib, chinakam muhabbat tasviridan holi bu asarda har
ikki ijodkor xatolarini shunday deya alohida ta`kidlagan edi:
“Bo`yla nodon uchun yozib avsof,
Anga qilgaylar o`zlarin vassof.
Madhini behisob yozgaylar,
Balki mavzun kitob yozgaylar.
Har biri o`z ganjida ko`rub ko`p ranj,
Qilgay o`z “Panj ganj”idin bir ganj.
Alloh,Alloh! Ne ganj bo`lg`ay bu!
Sarbasar elga ranj bo`g`ay bu!
Navoiy “Xamsa”si dostonlari esa puxta tuzilishi, voqea hodisalarning izchil
rivojlanishi bilan ajralib turadi.
Alisher Navoiy yaratgan “Xamsa” o`zining mukammalligi bilan bir qatorda shu
an`ananing janriy xususiyatlari, obrazlar talqinini mukammallashtirgani, uning
g`oyaviy tuzilishi yaxlitligini nihoyatda yuqori pog`onaga ko`targani bilan ham
diqqatga sazovordir. Sharqdagi Renessans davri mahsuli bo`lmish bu badiiy
kashfiyot umumbashariy ahamiyatga molik insonparvarlik qarashlarni mahorat
bilan ifoda etgani, buyuk shoirning yuksak shoirlik iste’dodini namoyish etgani
bilan ham badiiyat olamining o`lmas yodgorligiga aylanib qoldi.
II bob. Alisher Navoiy “Xamsa”sining badiiyati.
2.1. “Hayrat ul-abror” “Xamsa”ning birinchi dostoni.
“Hayrat ul-abror” falsafiy-ta`limiy dostondir. Bu doston boshdan oxirigacha
sujetli voqeani hikoya qilish asosida yozilgan emas. U 64 bobdan iborat bo`lib,
bulardan 20 bob (maqolat) dostonning asoaiy qismidir. Qolgan boblar esa
dostonning kirish va xotima qismlarini tashkil etadi.
Shoir har bir maqolatda ma`lum bir masala haqida fikr yuritadi. Bunday
masalalar: zolim hukmdorlarni qoralash, munofiq ruhoniylarni tanqid qilish,
adolatni ulug`lash, saxiylik, odob, vafo, do`stlik, rostgo`ylik va to`g`rilikka
undash, ilmning foydasi va boshqalardan iborat. Shoir o`z fikr-mulohazalarini
yanada kengroq va chuqurroq yoritish uchun har bir maqolatda ibratli kichik
hikoya yoki masal keltiradi.
Navoiy “Hayrat ul-abror”da:
...Ko`ngli, kishi xushlig`indin xush kerak,
Noxush agar bo`lsa mushavvash kerak.
Odamiy ersang demagil odami,
Oniki yo`q xalq g`amidin g`ami
shiori ostida insonparvarlik va xalqparvarlik g`oyalarini ilgari suradi. Johillik,
munofiqlik, qalloblik, ta`magirlik kabi yaramas xususiyatlarini qattiq qoralaydi. U
el-yurtni talash hisobiga hashamatli saroylar qurdirib, aysh-u ishratda yashagan
zolim podsholardan nafratlanadi.
Navoiy mamlakat va xalq taqdirini podshoga bog`lar edi. Oldin podsho
mamlakatning obod, xalqning xurram-shod bo`lishiga olib kelsa, zolim podsho
mamlakatning xarob va xalqning xonavayron bo`lishiga boisdir, deb o`yladi.
Ulug` shoir zolim podsholarnigina tanqid qilib qolmay, insofsiz, tovlamachi
amaldorlarni, johil va hiylakor ruhoniylarni ham tanqid qildi.
Soliq ishlarini olib boruvchi amaldorlar xalq boshiga turli azob-uqubatlar solar,
uning urug`ligini yer- suvini, hatto xotin-qizlarini ham zo`rlik bilan tortib olar
edilar. Navoiy dostonining 12-maqolatida mana shunday amaldorlarni rostgo`ylik
bilan fosh etib tashladi. Soliq to`lovchi amaldor qaysi bir qishloqqa borsa, u
qishloq aholisi avvalgidan battarroq xonavayron bo`lar edi.
Navoiy bu amaldorlarni baloga, vaboga o`xshatadi. Ular qaysi uyga borsa u
uyga balo, balki vabo kirib boradi, deydi:
Hosil o`shul uyga balo doribon,
Qaysi balo, balki vabo doribon.
Navoiy o`z davrining farzandi sifatida dinni rad etmadi, lekin shariat niqobi
ostida hiylakorlik, qallobliok va tamagirlik bilan shug`ullanuvchi shayx va
zohidlarni shavqatsiz qoralab:
Bu el erur barcha yomondin yomon,
Har ne yo`q andin yomon, andin yomon,-
degan xulosaga keladi.
Shoir odob-axloqqa bag`ishlangan maqolatda kamtarlik, ota-onaga hurmat,
tadbirkorlik, sezgirlik, ilm olishga havas kabi muhim masalalar haqida qimmatli
fikrlarni ilgari suradi. O`rinsiz kulgi, ortiqcha so`zlash, vafosizlik, o`zini o`ylash
kabi yomon xislatlarni qoraladi. U kishilarni o`zaro yaqin munosabatda bo`lishga
chaqirib, ko`pchilikdan ajralgan, yolg`iz o`z shaxsiy manmfaatlarini ko`zlagan
kishilarni odam deb hisoblash mumkin emas, deydi:
Yo`q hunari yolg`iz esa, o`z kishi
Qayda kishi sonida yolg`uz kishi?!
Fard kishi davrda topmas navo
Yolg`izovchidan kim eshitmas sado?..
Shoir yoshlarni ota-onaning xizmatini bajarishga, ularni hurmat qilishga
chaqiradi,ota-onani oy va quyosh deb hisobladi:
Boshni fido ayla ato qoshiga
Jismni qil sadqa ano qoshig`a...
Tun-kuningga aylagali nurposh,
Birisin oy ayla, birisin quyosh...
Navoiy 11-maqolatda ilmning ahamiyati, johillik va nodonlikning zarari haqida
so`zlab bilim olish uchun yetarli sharoit yo`qligidan shikoyat qilda, musofir
talabalarning chekkan azoblarini tasvirladi.
Shoir yarim och- yalang`och holda o`qib ilm olgan kishilarning ish topolmay
muhtojlikda yashaganlaridan qattiq alam chekadi.
U ilmni mansab uchun vosita deb bilib, johil amir va amaldorlarga
laganbardorlik qiluvchi olimlarni qoraladi:
Ilmni kim vositai joh etar,
O`ziniyu xalqini gumroh etar.
Olim agar joh uchun o`lsa zalil,
Ilm aning jahliga bo`lgay dalil.
Joh- amal;
Gumroh- yo`ldan adashgan;
Zalil-och;
Jahl-nodonlik.
2.2.”Xamsa”da adibning badiiy san`atlardan foydalanish mahorati.
Shoir “Xamsa”da tabiat va inson munosabati eng jozibador, eng nafis, eng
ta`sirchan aks ettiradi. Tabiatdagi har bir mavjudot, burjlar-u fasllar, oy-u
yulduzlar, har qaysi o`simlik, samovot Navoiy qahramonlari ta`rafdori, ular uchun
g`am chekadi, iloji boricha madad qo`llarini cho`zadi, qiyinchiliklarni yengib
o`tishga hamdamlashadi. Majnun bog`da behush yotar ekan, gulzordagi barcha
o`simliklar uning holiga munosabatlari manzarasini shunday tasvirladi:
“yordin ayrilib gulzorda tanho yotgan Qays ko`zini ochib qarasa:
Ko`rdi o`zini chaman ichinda,
Sarv-u,gul-u yosuman ichinda.
Bulbul boshi uzra nag`ma pardoz,
Ahvoliga nag`ma aylab og`oz.”
Alisher Navoiy mumtoz she`riyatimizda keng qo`llanilib kelingan turli xil
uslublardan o`rni bilan unumli foydalanaveradi. Shuning uchun “Xamsa”
dostonlarida sof realistik hayotiy hodisalar, manzaralarni ham romantik ko`tarinki,
kuchaytirilgan tasvirlarni ham, xalq og`zaki ijodi xos xayoliy fantastik lavhalarni
ham aralash holda uchrataveramiz. Masalan, Farhodning ariq qurilishidagi
faoliyatida rejalashtirish, ariqni tayyorlash lavhalari haqqoniy tasvirlansa, ba`zan
farhod kuchi, qudratini dalillash uchun romantik manzaralarga murojaat qiladi.
Uning dev va ajdaho bilan jang ko`rinishlari esa g`oyat bo`rttirib tasvirlanadi.
Boshqa dostonlarda ham shu to`rt usul birgalikda qo`llanaveradi. Bu xil sinkretik
aralashlik realistik hayotiy tasvirni yorqinroq aks ettirish maqsadini ko`zlaydi.
“Saddi Iskandariy” dostonidagi qo`shinlarning to`qnashuvi, ayniqsa,
yakkama-yakka olishuvlar, shohlararo munozaralar, Iskandar devorining qurilishi
kitobxonni hayotiy tasvirga ishontiradi.
“Sabba`i sayyor” dostonidagi ko`plab hikoyalar ham voqealarning rostligiga
shubha uyg`otmaydi. Birinchi hikoyada Axiyning o`z xotinini Farruxga berib
yuborishi har qancha g`ayritabiiy tuyulmasin, Axiyga xos yuksak insonparvarlik,
uni o`limdan qutqarib qolish uchun shunday ishga qo`l urishi ham aql bilan fikr
yuritgan kishiga g`ayritabiiy tuyulmaydi.
“Suhayl va Mehr” hikoyasi ham haqqoniyligi bilan ko`zga tashlanib turadi.
Navoiy “Xamsa”sida yaqqol ko`zga tashlanib turadigan kashfiyotlardan yana
biri dostonlarda ilmiy-hayotiy timsollarga keng o`rin berilishidir. Ilm va fan bilan
bolalikdan qiziqib kelgan shoir “Farhod va Shirin” dostonida robotlar tizimini
yovuz kuchlar quroli sifatida tasvirlab,inson tafakkurining, Farhodning bu ilmiy-
xayoliy jismlar ustidan g`alabasini tasvirlagan edi. “Sab`ai sayyor” dpstonida
Navoiy soatiga 35-45 kilometr yuradigan “Sariyus sayr” nomli ulov haqida fikr
yuritadi. Bu asboblar odamlarga tez harakat qilishga imkon beradi.
“Saddi Iskandariy” dostonida esa jahonni yorituvchi Jamshid jomi, Chin
olimlari ishlagan ikki ajoyib ko`zgu, Rum donishmandlari yaratmish ajoyib jom va
usturlab asboblari tasvirlanadi. Mallu qo`shinlariga qarshi Iskandar olimlari
tomonidan ishlangan sirli qurol atom bombasini eslatadi.
Bunday tasvirlarni biz boshqa shoirlar ijodida uchratmaymiz. To`g`ri, shoir
salaflari Iskandarning shisha idish yasatib, unga arqon ulab, suv ostida 100 kun
baliqlar hayotini o`rganganini takidlashgan edi. Lekin, Navoiy bu xil tasvir ilmiy-
xayoliy timsolga nisbatan berilsa, o`quvchini ishontirmasligini his etib, shohning
bu xil faoliyatini uning payg`ambarlik qudrati ifodasi sifatida ko`rsatishni
ma`qulroq ko`radi.
Xulosa
Dil nigohi dunyo bag`rini kesib o`tgan faylasuflarning faylasufi,
mutafakkirlarning murshidi Alisher Navoiyning kitoblarida, dostonlarida
tafakkurni ichdan yaqinlashtirib tasavvufiy falsafasining javhari zot mavjud. Ulug`
shoir asarlarida har bir detal, sujet lavhalari timsollar tilida gapiriladi, ya`ni u bir
badiiy maqsadni turli lavhalar orqali bayon qiladi.
Navoiy lirikasida ham “Xamsa” dostonlarida ham yagona bir g`oya bor:
Yaratuvchi Allohning buyuk yagona zot ekanligi.
Alisher Navoiy ijodida dunyo go`zalligi ilohiy Husn jamolning davomi va
moddiy ifodasi sifatida qaraladi. Shoir uchun olam va odam yagonadir, ruh va jism
birgadir. Ilohiy mutlaq vasliga yetishish yo`liga kirgan inson o`zi bilan Alloh
o`rtasidagi masofani qisqartirib borib, barcha to`siqlarni yengib o`tadi, shaxsiy
menidan qutiladi, go`yo Alloh bilan vahdat vujud qiladi. Buni esa qatra dengizdan
nishonaga o`xshatish mumkin. inson ruhida Alloh sifatlari mujassam. Biroq
insonni moddiylik undan ajratib turadi, qachon inson moddiylikdan poklansa,
musaffo shabnamday bo`lib o`zligini anglashi mumkin.
Alisher Navoiy “Xamsa” dostonida o`zlikni anglash uchun qaratilgan g`oyalar
ko`pdir. Navoiy dostonda ezgulik, xayr-ehson, odamiylik qoidalarini birma-bir
bayon etib chiqqan. Ular izhorida biror mayda-chuydani ham e`tibordan chetda
qoldirmagan. Kim shoir pand-u o`gitlariga amal qilsa, u komil, o`zligini anglagan
inson bo`lib yetishadi.
Agar biz hozirgi kunda istiqlolga erishgan O`zbekistonda jamiyatni isloh
etishning Prezidentimiz Islom Karimov tomonidan chuqur ilmiy tarzda asoslangan
besh mashhur tamoyilning uchinchisiga nazar tashlasak, unda jamiyat hayotining
barcha sohalarida qonunning ustuvorligi, Demokratik yp`l bilan qabul qilingan
Konstitutsiya va Qonunlarni hech istisnisiz hamma hurmat qilishini, ularga
og`ishmay rioya etish lozimligi kabi fikrlar bildirilgan.
Bundan shunday xulosaga kelish mumkinki, ajdodlarimiz, jumladan Alisher
Navoiyning “Xamsa” dostonidagi ijtimoiy hayot, qonun ustuvorligini ta`minlash
haqidagi orzulari istiqlolimiz davrida yangi davr zamon talablari asosida amalga
oshmoqda.
“Xamsa” dostoni insonning komillikka erishuvi uchun zarur bo`lgan ma`naviy-
ma`rifiy omillar ham keng tarzdaqalamga olingan. Navoiy ana shunday komillikka
yo`g`rilgan, yuksak xulqli kishilardan tashkil topgan jamiyat, barkamol jamiyat
orzusida edi. Ana shunday yuksak maqsad va oliy g`oyalarini u o`z ijodida aks
ettirdi, abadiy barhayotlikka erishdi.
Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati:
I.
Ijtimoiy-siyosiy adabyotlar:
1.
Karimov I.A. Yuksak ma`naviyat-yengilmas kuch. T.: Ma`naviyat,
2008.
2.
Karimov I.A. Istiqlol va ma`naviyat. T.: O`zbekiston. 1994.
II.
Ilmiy va badiiy adabiyotlar:
3.
Abdullayev V. O`zbek adabiyoti tarixi. T.: O`qituvchi. 1980.
4.
Alisher Navoiy. Xamsa. Yangi asr avlodi. T.: 2014.
5.
Hasanov B. Navoiy asarlari uchun qisqacha lug`at. T.: Fan 1993.
6.
Hojiahmedova A. She`riy san`atlar va mumtoz qofiya. T.: Sharq.1998.
7.
Hojiahmedova A. She`r san`atlarini bilasizmi? T.: Sharq.2001.
8.
Haqqulov I. E`tiqod va ijod. T.: Fan. 2007.
9.
Mallayev N.M. O`zbek adabiyoti tarixi. T.: O`qituvchi.1976.
10.
Orzibekov R. O`zbek adabiyoti tarixi. T.: O`zbekiston yozuvchilar
uyushmasi. 2006.
11.
Qur`onov D. Adabiyotshunoslik lug`ati. T.: Akademnashr. 2010.
12.
Vohidov R. Eshonqulov H. O`zbek mumtoz adabiyoti tarixi. T.:
O`zbekiston adabiy jamg`arma. 2006
13.
Алишер Навоий. Хайрат ул-аброр. Т.: Гафур Гулом. 2006.
14.
Хайитметов.А. Алишер Навоий “Хайрат ул-аброр”дан. Т.:
Узбекистон. 1983.
15.
Каюмов А. Хайрат ул-аброр. Т.: Адабиётва сан`ат. 1977.
III.
Ilmiy gazeta va jurnallar:
16.
Moziydan sado jurnali.2007-yil, 1-son.
17.
Muloqot gazetasi.1995-yil, 1-son.
18.
Til va adabiyot jurnali. 2004-yil, 1-soni.
19.
O`zbek adabiyoti va san`ati gazetasi. 2001-yil, 18-may.
IV.
Internet saytlari:
20.www.google.uz
21.www.ziyonet.uz
Do'stlaringiz bilan baham: |