V. M. Karimovaning umumiy tahriri ostida. Toshkent

o’ziga bo’lgan baho
ning ham ahamiyati bor, chunki agar insonning o’ziga 
bergan bahosi juda yuqori bo’lsa ham yomon, juda past bo’lsa ham yomon hisoblanadi. Yana 
bir  holat  borki,  biz  o’zimizni  yaxshi  sifatda  idrok  qilishga  moyil  bo’lishdan  tashqari,  yana 
o’zgalarga yanada yaxshiroq tarzda ko’rsatgimiz keladi, lekin biror kishi bizni nokamtarlikda 
ayblasa,  hafa  bo’lamiz. Ya’ni, doimo o’zimizni atrof muhitga mos qilib ko’rsatishga urinamiz, 
Ayniqsa, biz o’zbeklar ko’pincha o’ta kamtarlikdan aziyat chekib ham qolamiz, chunki o’zimiz 
to’g’rimizda  yaxshi  taassurot qoldirgimiz keladi. Boshqalarni maqtayotgan vaqtimizda, aslida 
o’zimizni maqtayotganimizni, bu bilan yana boshqalarga yoqish ishtiyoqi borligini anglamaymiz, 
chunki  bunga  ko’nikib  ketganmiz.  Shu  tarzda  o’zimizga  qiyinchiliklar  tug’dirganimizda  esa 
o’zimizni omadsiz deb atashga tayyor bo’lamiz. Ayni shu – odamning o’zgalar ta’sirida bo’lish-
bo’lmasligini tushuntiruvchi hodisa ijtimoiy psixologiyada konformizm deb ataladi.