Устига туз юкланган эшак

УСТИГА ТУЗ ЮКЛАНГАН ЭШАК

Устига туз ортилган эшак дарё кечувидан ўтаётиб тойиб кетди — сувга йиқилди: туз сувда эриб кетиб, юк анча енгиллашди, эшак бениҳоя севинди. Кейинги гал ўша жойдан ўтаётиб, эшак: «Сувга йиқилсам юким енгиллайди, кейин туриб кетавераман», деб ўйлади-да, атайин йиқилди. Иттифоқо, бу гал эшакка ювғич ортилган эди: ювғич сувни шимиб олиб, юки оғирлашиб кетган эшак эпланолмай қолди-ю сувга чўкиб кетди.

Алқисса, айримлар ишлатган ҳийла-найранг уларнинг ўз бошига етаркан.

ЭШАК БИЛАН БАҚАЛАР

Устига ўтин ортилган эшак ботқоқдан ўтаётганди, тойиб кетиб йиқилди. Эшак ўрнидан туришга ҳарчанд уринмасин — бўлмади: оҳ-воҳ қилиб фарёд чека бошлади. Ботқоқда яшовчи бақалар унинг ҳолини кўриб дедилар: «Биродар, ботқоққа эндигина йиқилганинг ҳолда шунчалар нола чекасан, бизга ўхшаб умринг шу ерда ўтганида нима қилардинг?!»

Алқисса, айрим кишилар кичкинагина қийинчилик олдида ҳам эсанкираб, руҳан чўкиб қоладилар, ҳолбуки, бошқалар бундан ўн чандон оғир машаққатларни-да сабр-ла енгадилар.

КИЙИК БИЛАН ТОКЗОР

Овчилар таъқибидан қочган кийик токзорга яширинди. Овчилар пайқамай ўтиб кетишгач, энди хавфдан қутулдим, деб хаёллади-ю ток баргларини мўтаб ейишга тутинди. Иттифоқо шу пайт ортига ўгирилган овчи кийикни пайқаб қолди: дарҳол ўқ узиб, жониворни ярадор қилди. Ўлими яқинлашганини сезган кийик афсус-надоматда ингранди: «Қилмиш қидирмиш: ток мени қутқарганди, мен эса уни нобуд қилишга қасдландим».

Алқисса, кимки ўзига яхшииик қилганларга ёмонлик соғинса, у албатта Худонинг қаҳрига йўлиққай.