Umumiy o'rta ta'lim sifatini oshirish: mazmun, metodologiya, baholash va ta'lim muhiti

546

 

 

"Umumiy o'rta ta'lim sifatini oshirish: mazmun, metodologiya, baholash va ta'lim muhiti"  

xalqaro onlayn ilmiy-amaliy konferensiya materiallari 

 

 - Buni, Penu ekkan. Hosilni yetishtirgan ham o‘sha.  

Podsho xaxolab kulibdi:  

-  Nima?!  Qanaqa  Penu?  Yerga  no‘xat  ekkanmish  bu  qanaqasi?  Uning  ishimidi  bu? 

Bunday mag‘izakka dehqonchilik qilishni kim qo‘yibdi? Uni sirkataroq qilish kerak.  

Penu bu so‘zlarni eshitib juda achchiqlanibdi: - Ahmoqsan, podsho, - debdi u, - 

ahmoqsan!  Sen  mehnatning  qadrini  qayoqdan  ham  bilarding?  Umringda  hech  mehnat 

qilganmisan?  “Kichkina  demagin  bizni,  ko‘tarib  uramiz  sizni”  degan  maqolni 

bilmaysanmi?  Sendek  podshoni  palnkinda  olib  yurmasdan  ariqqa  uloqtirish  va  rosa 

tepkilash kerak. Bu so‘zlarni eshitib, podshoning g‘azabi qaynabdi.  

-  Bu  nima  degan  gap?  Menday  podshoni  kichkinagina  Penu  haqoratlashga  jur’at 

qilyaptimi? Hoy askarlarim, hoy mening sadoqatli xizmatkorlarim, buning no‘xatzorini 

hozirning o‘zidayoq toptap tashlang!  

Askarlar  bilan  xizmatkorlar  yugurib  borib,  ekinzorni  payhon  qila  boshlabdilar. 

Podsho jo‘nab ketibdi. Penuning oila a’zolari esa hosilni terib, donini ajratib, chiqindisini 

tashlabdilar-da,  no‘xatni  bir  yerga  uyib,  xirmon  qilibdilar.  “Podshoning  adabini  berib 

qo‘ymasa bo‘lmaydi!” deb Penu yo‘lga ravona bo‘lish uchun hozirlana boshlabdi. U o‘zi 

bilan  bir  necha  dona  no‘xat  olibdi-da,  o‘rmalab  yo‘lga  chiqibdi.  Yo‘lda  chayonni 

uchratibdi. 

 - Yo‘l bo‘lsin, ukajon? 

 U bo‘lgan voqealarni aytib beribdi. Keyin: - Menga yordam ber, birga yur evaziga senga 

no‘xat beraman, - debdi Penu. 

 Penu  chayonga  no‘xat  beribdi,  ikkalasi  yo‘lda  davom  etishibdi.  Ozgina  yurib  atrofga 

qarashsa, oftobda bir ilon isinib yotganmish.  

- Yo‘l bo‘lsin, og‘aynilar!  

-  Istasang  biz  bilan  yur,  opajon,  biz  senga  no‘xat  beramiz.  Ilon  no‘xatni  olibdi-da 

uchovlon o‘rmalay ketishibdi. Yo‘lda yo‘lbars uchrabdi: 

 - Ha, Penu! Assalomu alaykum, og‘ayni! Qayoqqa ketyabsan?  

 - Podshohimiz qanday yashayotganini ko‘rmoqchiman. Ehtimol, sen ham biz bilan birga 

borarsan, tog‘a? 

 - Bo‘lmasam-chi, - deb javob qaytaribdi yo‘lbars, - jonim bilan.  

To‘rtovlon  podsho  huzuriga  kechasi  yetib  kelib,  saroy  ichkarisiga  kirishibdi. 

Podshoh allaqachon uxlab qolgan ekan. Penu yo‘lbarsni eshik oldida qoldirib, o‘zi ilon 

va  chayon  bilan  podsho  yotgan  xona  ichiga  kiribdi.  Ilon  podsho  hassasi  turadigan 

burchakka  yashirinibdi,  chayon  tokchaga  bekinibdi  –  u  yerda  podshoning  soqoliga 

o‘rmalab  kiribdi-da,  jag‘ini  chaqa  boshlabdi.  Podshoning  soqoli  qichishib,  uyg‘onib 

ketibdi.  Taroq  olgani  tokchaga  qo‘l  uzatgan  ekan,  chayon  barmog‘ini  chaqib  olibdi. 

Podsho chayonni o‘ldirish uchun hassasiga yugurgan ekan, burchakda ilon kulcha bo‘lib 

olib,  dahshat  bilan  vishillab  yuboribdi.  Podsho  jonjahdi  bilan  bo‘kirib  o‘zini  eshikka 

---