Умаров илхомжон юлдашевич ўзбекистон республикаси озиқ-овқат саноатида тадбиркорликни ривожлантиришнинг иқтисодий механизмларини такомиллаштириш

 
1.4.§ Тадбиркорликни ривожлантиришнинг илмий-методологик 
муаммолари ва янгича ёндашувлар 
Ўзбекистон Республикасининг бугунги кундаги ижтимоий-иқтисодий 
тараққиёт йўли ва ҳал қилиниши лозим бўлган муаммолар мамлакат 
миқёсида тадбиркорлик муаммоларини ўрганиш ва уларни илмий асосланган 
ечимлар билан ҳал этишни тақозо этмоқда. Бунинг учун тадқиқотчилар 
томонидан ушбу соҳага оид муаммоларни кенг қамровли тарзда ўрганиш ва 
амалда қўллашга оид таклиф ва хулосаларни ишлаб чиқиш талаб этилади. 
Тадбиркорлик 
муаммоларини 
ўрганиш 
учун 
аввало 
тадқиқот 
методологиясини ишлаб чиқиш лозим. Бунинг сабаби шуки, Ўзбекистон 
иқтисодиётининг бугунги кунда тез ўзгариб бораётгани, олдинги йилларда 
қабул қилинган қонуний хужжатлар янгиланишда давом этаётгани, вужудга 
келган макроиқтисодий вазият ва хусусий секторга кўпроқ эркинлик 
берилиши вужудга келаётган янги муаммолар туркуми ва уларга мослаб 
ишлаб чиқилган тадқиқот методологиясини яратишни тақозо этмоқда. 
Тадбиркорликни ривожлантиришнинг тадқиқот методологиясини ишлаб 
чиқиш учун аввал олимлар томонидан ишлаб чиқилган муаммога оид 
ёндашувларни кўриб чиқамиз ва сўнгра янги муаммолар туркумига 
мосланган методологик ёндашувни асослаймиз. 
Иқтисодчи 
олимлар 
томонидан 
тадбиркорлик 
назариясини 
ривожланиши иқтисодий таълимотларни пайдо бўлиши ва янги маълумотлар 
билан бойитилиши 4 та босқичга бўлиб ўрганилган. Умуман, иқтисодчи 
олимлар, тадбиркорлик муаммоларини ўрганишда 2 та методологик 
ёндашувни ажратиб кўрсатадилар: 
-функционал ёндашув;
 
-фанлараро тадқиқот ёндашуви. 
 

---

55 
Тадбиркорликни ўрганишнинг функционал ёндашуви уни иқтисодий 
тадқиқотнинг алоҳида объекти сифатида эмас, балки миллий хўжаликни амал 
қилиш қонуниятлари доирасида тадқиқ қилинади. Шунинг учун бу 
ёндашувга «тадбиркорнинг иқтисодиётда ўзига хос роли» номи берилган. Бу 
ёндашув иқтисодчилар томонидан тадбиркорлик муаммоларини ўрганишда
4 хил таълимот турларини ажратиб кўрсатади: 
1. Классик иқтисодчилар таълимотлари. Тадбиркор ўзининг фаолиятида 
риск қилувчи ва ноаниқ ҳолатда фаолият юритишга мажбур бозор субъекти 
ҳисобланади (А.Смит, Р.Кантильон, И.Тюнен, Ф.Найт); 
2. Ж.Б.Сей таълимоти. Бу таълимотда тадбиркорлик қобилияти ишлаб 
чиқаришнинг асосий 3 та омили билан биргаликда кўрилади, яъни ер, 
капитал ва ишчи кучи. Бу таълимот асосан Ж.Б.Сейнинг илмий ишларида 
ёритилган бўлиб, унинг фикрига кўра, тадбиркорнинг асосий функцияси
«ишлаб чиқариш омилларини комбинациясини мувофиқлаштириш» бўлиб 
ҳисобланади; 
3. И.Шумпетер таълимоти. Иқтисодиёт фанидаги тадбиркорлик 
фаолиятини ўрганиш бўйича шаклланган учинчи ёндашув «инновация» деб 
аталади ва у И.Шумпетер номи билан боғлиқ. Ушбу ёндашувда 
тадбиркорлик «новаторлик» функцияси деб ҳисобланади. И.Шумпетер 
таъкидлаганки, тадбиркорнинг новаторлик вазифаси дискрет бўлиб 
ҳисобланади, яъни унинг функцияси замон талабига кўра эскирмагунча амал 
қилади, кейин эса у ўзгаради. Кейинчалик, йиллар ўтиши билан И.Шумпетер 
таълимоти тадбиркорликни ўрганишда ўта муҳим аҳамиятга ва чуқур 
мазмунга эга эканлиги ойдинлашган. Шу сабабли унинг тадқиқотлари 
кейинчалик П.Друкер, Э.Чемберлен ва Ж. Робинсон ишларида ўрганилган ва 
янги маълумотлар билан бойитилган
49
. 
4. Тадбиркорлик фаолиятига функционал нуқтаи-назардан ёндашувни 
кўзлайдиган таълимот австриялик иқтисодчи олимларнинг мактабига хос 
49
Гришаева Л.В. Методологические основы теории предпринимательства: попытка систематизации. //
 
Вестник Омского университета. Серия «Экономика». 2012. № 1. С. 62.

---

56 
бўлиб, улар тадбиркорликни мавжуд бўлиши ва амал қилишини нафақат 
бозор иқтисодиётининг зарур атрибути, балки уни самарали амал 
қилишининг шартларидан бири сифатида қарайди. Бу йўналиш вакиллари 
бўлиб И.Кирнер, Ф.Хайек, Л.Мизес, М.Ротбард ва бошқалар ҳисобланадилар. 
Уларнинг фикрига кўра, бозор иқтисодиёти эркин тадбиркорлик иқтисодиёти 
бўлиб ҳисобланади ва бунда тадбиркорларнинг роли ниҳоятда тенгсиз деб 
қаралади. Ушбу мактаб вакилларининг тадбиркорлик масалаларига 
қарашларининг ўзига хос бўлган бир хусусияти шуки, улар классик 
иқтисодчилардан фарқли ўлароқ, иқтисодиётнинг мувозанат ҳолатини 
таъминлаш нуқтаи-назаридан эмас, бозорни тадбиркорлик қарорларини 
узлуксиз тарзда амалга оширишга имкон берадиган макон деб 
ҳисоблайдилар. Тадбиркор эса бозорнинг асосий фигураси сифатида 
қаралади, яъни бозор иқтисодиёти шароитида товар-пул ва тадбиркорлик 
муносабатлари шаклига эга бўлади
50
. 
Янги Австрия иқтисодчилар мактаби таълимотида «тадбиркорлик 
муҳити» атамаси ривожлантирилган. Ушбу атамага мувофиқ, бозор 
муносабатлари тадбиркорлик эркинлигисиз амал қилиши мумкин эмас. 
Тадбиркорлик эркинлиги эса шахс эркинлигини ҳам кўзда тутади. Ушбу 
ғоядан келиб чиққан ҳолда янги австрия иқтисодчилар мактаби 
тадбиркорликни ривожлантиришда давлатнинг назорат қилиш, мажбурлаш 
ва рағбатлантириш каби функцияларига кўпроқ аҳамият қаратган, яъни бозор 
муҳитининг институционал асосларига. Лекин, уларнинг изланишларида 
тадбиркорлик муҳитининг институционал асослари алоҳида тадқиқот 
йўналиши сифатида чуқур ўрганилмаган. 
Бугунги кунга келиб тадбиркорлик фаолиятига оид тадқиқотлар асосан 
амалий иқтисодиёт фани даражасида ўрганилмоқда ва бунда бошқарув 
фанлари билан ўзаро боғлиқлик муҳим аҳамият касб этмоқда. Бу ёндашув 
бугунги кунда фанлараро тадқиқот ёндашуви деб аталмоқда. Бунга немис 
50
Кирцнер И. М. Конкуренция и предпринимательство: пер.с англ./ под ред. проф. А.Н. Романова. 
– М., 2001.– 26 с.

---

57 
тарихийлик мактаби томонидан ривожлантирилган «тадбиркор назарияси» ва 
институционализм таълимотлари тегишли деб ҳисобланади. Немис тарихий 
мактаби вакиллари тадбиркор назариясида «тадбиркор феномени» ни 
ўрганишга асосий эътиборни қаратган ва унинг руҳий қиёфасини очиб 
беришга ҳаракат қилинади. В.Зомбарт ва М.Вебер қарашларида тадбиркор 
диний ва психологик аҳлоқ қоидаларига асосланадиган ўзига хос тадбиркор 
руҳини эгаси деб тавсифланади. Бунда тадбиркорлик моделини руҳий 
унсурлар билан бойитилиши давлат бошқарувига боғлиқ муаммоларга ечим 
топишга имкон беради деб хулоса қилинади. Масалан, ишлаб чиқариш 
таркибини такомиллаштириш, кичик ва йирик бизнеснинг самарали ўзаро 
ҳамкорлигини таъминлаш, рақобат курашининг шакли ва усулларини ишлаб 
чиқиш ва ҳ к. 
Институционализм 
таълимотида 
тадбиркор 
тадбиркорликнинг 
муаммолари унинг бошқариш жиҳатлари билан боғлиқликда ўрганилади. Бу 
йўналишнинг вакиллари бўлиб А.Гибб, Д.Жонсон, Р.Брукбенк, Э.Нельсон, 
Д.Стори, А.Ослунд ва бошқалар ҳисобланади. Улар тадбиркорликни ўзига 
хос ижтимоий қатлам сифатида қараб, унга нарх механизми ва давлат 
бошқарувидан алоҳида қарайдилар. Тадбиркорлик қатламини вужудга 
келишини улар хўжалик юритишнинг тарихий шаклланган анъаналари 
(меҳнатсеварлик, тежамкорлик ва тадбиркорлик аҳлоқининг тамойиллари), 
ҳамда меҳнат муносабатларини бошқаришнинг расмий қоидалари (қонунлар, 
қарорлар ва фармойишлар) таъсири натижаси деб биладилар. Бу билан 
тадбиркор қатламини юзага келиши ва ривожланиши давлат органлари 
фаолиятининг натижаси деб ҳисобланади.
Юқорида баён қилинган маълумотлардан келиб чиқиб хулоса қилинса, 
қуйидаги тўхтам пайдо бўлади, яъни тадбиркорлик фаолиятини 
ривожлантириш билан боғлиқ жараёнларга берилган тавсифларда учта унсур 
доимо мавжуд: тадбиркорнинг шахсий қиёфаси, иқтисодий ва давлатнинг 
ташкилий - бошқарувчилик механизми. Бу унсурлар ўзаро боғлиқ бўлиб, 
тадбиркорлик фаолиятини қайта такрорлаш ёки яратиш деб аталувчи 

---

58 
жараённи қай даражада самарадор эканлигини кўрсатиб туради. Бундан 
шундай хулоса келиб чиқадики, назарий асосга кўра, тадбиркорлик фаолияти 
қуйидаги тўртта йўналиш бўйича тавсифланиши лозим: 
бозор иқтисодиётининг иқтисодий категорияси; 
хўжалик юритиш шакли ва усуллари; 
ишлаб чиқаришнинг ўзига хос ноёб омили сифатида; 
бозор иқтисодиёти институтларидан бири сифатида. 
Юқорида баён қилинган ёндашувларда тадбирорликни ўрганиш учун 
умумий йўналишлар аниқлаб берилган. Лекин, айнан тадбиркорлик 
объектини ўрганиш учун қўшимча тарзда методик воситалар, яъни таҳлил 
усуллари, маълумотларни йиғиш ва гурухлаштириш, ҳисоб-китобларни 
тартибли ва сифатли ўтказиш лозим бўлади. Бунинг учун бугунги кунда 
иқтисодчи олимлар томонидан шакллантирилган методик усуллардан 
фойдаланиш керак. Бугунги кунда асосан 2 хил кўринишдаги таҳлил 
усуллари кўпроқ ишлатилади. Биринчиси – миқдорий кузатиш ўтказиш 
методологияси, иккинчиси эса сифатли феномологик кузатиш ўтказиш 
методологияси. 
Миқдорий кузатиш ўтказиш методологиясини қўллашда тадқиқотчилар 
асосан «позитивизм» деб номланувчи фалсафий назарияга таянадилар. Ушбу 
назарияга кўра, аниқ бир позитив билим бирон-бир табиий феноменга, унинг 
хусусиятлари ва муносабатларига асосланган бўлади. Бунда олинган 
информация сабаб ва мантиқ тамойили асосида шархланади. Қўлга 
киритилган билимлар эса кузатув натижасида олинган билимлар деб 
баҳоланади. Тўпланган маълумотлар базаси эса эмпирик маълумотлар деб 
қаралади. Бундан шундай хулоса келиб чиқадики, позитивизм назарияси 
эмпиризм усулига асосланган ёндашув бўлиб ҳисобланади. Позитивизм 
назариясига кўра, ҳар қандай жамият, табиатга ўхшаб, маълум бир умумий 
қонун-қоидаларга бўйсунади. Лекин бу ёндашув интроспектив (шахсни ички 
дунёсига йўналтирилган) ва интуитив (шахсни сезиш, ҳис қилиш қобилияти) 
билим шаклини тан олмайди. Позитивизм назарияси Ғарб илмий 

---

59 
тафаккурида ўрта асрлардан бери мавжуд бўлсада, у 19 асрда Аугусто Конте 
томонидан таълимот сифатида шакллантирилган.
Сифатли феномологик кузатишлар ўтказиш ёндашувида интерпретацион 
феномологик ва идеографик таҳлил асосий ўрин эгалайди. У сифатли 
психологик таҳлил ўтказишни ўз олдига мақсад қилиб қўяди ва бунда 
«бирон-бир шахс аниқ бир вазият учун қандай аҳамиятга эга» деган саволга 
жавоб топишга ҳаракат қилади. Одатда, бу жараёнда шахснинг ички хис-
туйғулари кўпроқ аҳамиятга эга бўлиб ҳисобланади, яъни ҳаётдаги муҳим юз 
берган воқеалар ёки ички кечинмалар. Бу жараёнлар Э.Гуссерал, 
М.Хайдеггер ва М. М.Понти ишларида ўз аксини топган. 
Ларкнинг 
фикрига 
кўра
51
, 
тадбиркорликни 
ривожлантириш 
методологиясида миқдорий кўрсатичлар кузатуви усули нисбатан мос ва 
ишончли бўлиб ҳисобланади. Бунинг сабаби сифатида тадқиқотчилар 
миқдорий кўрсаткичларни кузатиш усули кўзланган мақсадга эришиш учун 
кенг имкониятлар тақдим этади деб ҳисоблашади. Масалан, объектни 
ўрганаётганда вазиятлар таҳлилини ўтказиш орқали интервью усулидан 
фойдаланиш, фокус гуруҳ, феномология, этнографик хусусиятлар ва ҳ.к. 
Бугунги кунда Ғарб мамлакатларида кенг тарқалган методологик 
ёндашувлардан бири бўлиб «асосланган назария» (Grounded theory) 
ҳисобланади. Бу назария иккита социолог олим Б.Глейзер ва А.Страус 
томонидан яратилган
52
(Barney Glaser and Anselm Strauss). Уларнинг 1960 
йилларда госпиталдаги беморларни кузатиш натижалари «констант 
таққослама метод»ини яратилишига олиб келган. Кейинчалик бу метод 
«асосланган назария» номини олган. Бу назария фикрлаш ва тўпланган 
маълумотлар асосида таълимот шакллантиришни кўзда тутади. Ушбу 
назариянинг асосий афзаллиги қуйидаги учта унсурда ифодаланди: 
51
Lark, A. M (1998) The qualitative-quantitative debate: Moving from positivism and confrontation to post-
positivism and reconciliation. // Journal of Advanced Nursing, 27(6), 

P. 1242-1249. 
52
Lowder B.V. Choosing a methodology for entrepreneurial research: a case for qualitative research analysis in the 
study of entrepreneurial success factors. 2009. http:// ssrn.com/abstract=1413015. 

---

60 
шаклланган назария эмпирик тадқиқот билан назария ўртасидаги 
бўшлиқни тўлдиради; 
мантиқан тўғри асосланган назарияларни яратишга имкон беради; 
назария осон тарқалади ва кенг қўлланиши мумкин. 
Ушбу назария негизида турли худудларда жойлашган ёки кўчиб келган 
аҳоли ўртасида тадбиркорликни ривожлантиришда миллатлар ёки аҳоли 
гуруҳлари ўртасида тадбиркорликка бўлган мойилликни ўрганиш масаласи 
ётади. Шунингдек, улар одамларни қайта турмуш қуриши, ажрашиши, 
касбий жиҳатдан тайёргарлиги каби кўрсаткичларга ҳам эътибор 
қаратадилар. Чунки бу назарияни юзага келишига сабаб бўлиб ўша даврда 
ўзининг табиатига кўра спекулятив ва маълумотларни бузиб кўрсатдиган 
мазмунга эга бўлган бошқа назарияларнинг мавжудлиги сабаб бўлган. Ўтган 
асрнинг 80 йиллари ўрталарига келиб, яъни назария пайдо бўлгандан кейин 
20 йил ўтгач психология ва социология соҳасида ишлайдиган олимлар 
«асосланган назария»га яна қайтадан мурожат қилишни кўпайтиришган ва 
уни нуқсони камлигини эътироф этишган
53
. Натижада бу назария менежмент, 
ишлаб чиқариш ва таълим соҳасида ҳам кенг қўлланила бошланган. 
Миқдорий кузатишлар ўтказиш ёндашувида текшириб кўриш учун бир 
ёки бир нечта гипотеза ишлаб чиқилади. Тадқиқотчи миқдорий кузатишни 
ўтказиш учун маълумотлар базасини шакллантиради, сўнгра мустақил ва 
боғлиқ ўзгарувчан кўрсаткичлар ўртасидаги ўзаро алоқадорликни ўрганади, 
яъни баҳолайди. Қайси кўрсаткичлар ўртасидаги ўзаро боғлиқлик жиддийроқ 
аҳамиятга эга эканлигини текшириб топади. Текширув натижаси эса ўзаро 
боғлиқликни тасдиқлайди ёки рад этади. 
Сифатли феномологик кузатишлар ўтказиш ёндашувида олдиндан 
маълум бўлган аниқ бир гипотеза мавжуд бўлмайди. Тадқиқотчи кузатиш 
жараёнида мавжуд бўлиши мумкин деб ҳисоблаган ғоясини постулат 
сифатида шакллантиради. Постулат эса тадқиқот муаммосини шакллантириб 
53
Huberman, A. M., Miles, M. B. (2002). The qualitative researchers’ companion. Thousand Oaks, CA: SAGE 
Publications, Inc. 

---

61 
беради. Тадқиқотда ўрганиладиган кўрсаткичлар ўртасида тўғридан - тўғри 
ўзаро алоқадорлик бор деб қаралади. Улар эса тадбиркорнинг 
муваффақиятига таъсир этувчи омиллар сифатида баҳоланади. Ушбу 
фикрдан келиб чиққан ҳолда тадбиркорликни ривожлантиришга таъсир 
этувчи омиллар гуруҳи қуйидаги тартибда жойлаштирилади: мамлакатдаги 
тадбиркорлик муҳити, парадигма яратиш, аналитик ёндашув, иштирокчилар 
(объектлар) ёндашуви, тизимли ёндашув, қиёсий таҳлил ёндашуви.
Тадбиркорлик муҳитини ўрганишнинг ўзига хос аҳамияти шундаки, 
мамлакатдаги бизнес муҳити тўлақонли тизим сифатида маълум бир ишлаб 
чиқилган ва ўрнатилган қоидаларга амал қилади. Лекин, бу қоидаларнинг 
сони ҳаддан ортиқ даражада ошиб кетса ёки у тизимни бюрократиялашувини 
кучайтириб, ичидан емиришни бошласа, тадбиркорлик сусайишни бошлайди, 
хуфия иқтисодиётини кучайиши тезлашиб кетади. Биз ушбу тадқиқотда 
мамлакатимизда яратилган бизнес муҳитини ўрганишни тадқиқотнинг 
иккинчи бобида вазифаси этиб танладик. Бунда бизнес ва инфратузилма 
хизматлари самарадорлиги институционал омилларнинг таъсири натижаси 
сифатида қаралади. Асосий эътибор, озиқ-овқат саноатида тадбиркорликни 
ривожлантиришда институционал омилларнинг таъсири қанчалик салбий 
таъсирга эга, уларнинг манбаи нима ва уни бартараф этиш учун қандай 
ўзгаришлар қилиниши керак деган саволга жавоб изланади. Бунда янги 
тузилмаларни шакллантириш, инфратузилмани институтлари фаолиятини 
такомиллаштириш, норматив хужжатларга ўзгартиришлар киритиш кўзда 
тутилади.
Тадбиркорликни танлаб олинган иқтисодиёт ва соҳалар, тармоқлар 
кесимида ўрганиш эса тадқиқот моделини ишлаб чиқишни, яъни парадигма 
яратишни кўзда тутади. Ушбу илмий ишда тадқиқот модели сифатида 
миқдорий кузатиш ёндашувига таянган ҳолда эконометрик таҳлил 
моделларини қўллаш кўзда тутилган. Бунда ишлаб чиқариш ва истеъмол 
ҳажмига таъсир этувчи омиллар, дастлабки капитални шакллантириш, кредит 
ва солиқ механизмлари, рақобат муҳити, интеграллашган рақобат-

---

62 
бардошлилик кўрсаткичларини миқдорий таҳлил усуллари асосида кузатиш 
амалга оширилади. Ушбу методологик усулни қўллашнинг сабаби шуки, 
Ўзбекистонда охирги уч йил мобайнида бизнес муҳити жуда тез ўзгариб 
кетди, шу жумладан кредит – солиқ, ишлаб чиқариш ва истеъмол даражаси 
ҳам. Гарчи диссертацияда статистик кўрсаткичларнинг давр қопламаси 2000-
2018 йилгача бўлган вақт оралиғини ўз ичига олсада, кўрсаткичлар 
қийматини тебранувчанлиги ортганлиги чизиқли регрессия ва корреляция 
тенгламаларини ишлаб чиқиш йўли билан уларни баҳолаш имконини 
бермоқда. Тадқиқот жараёнида олдинги тадқиқотларимизда ишлатилган 
эконометрик моделлардан ҳам фойдаланилган, шунингдек янги моделлар 
ишлаб чиқилиб, амалиётга татбиқ этилган. Асосий эътибор, 2017-2018 
йиллардаги кўрсаткичлардаги ўзгаришлар 2000-2016 йиллар оралиғидаги 
кўрсаткичларнинг қийматлари билан таққослаганда миқдорий жиҳатдан 
қандай натижа берябди деган саволга жавоб топиш бўлиб ҳисобланади. 
Илмий ишда аналитик ёндашув методологиядан фойдаланиш кўзда 
тутилган бўлиб, бунда статистик кўрсаткичларни миқдорий кузатиш ва 
уларнинг қийматини ўзгаришини мантиқий изоҳлаш кўзда тутилган. Бунинг 
сабаби шуки, илмий таҳлилда биз аналитик ёндашувда қўлланиладиган 
«сабаб-оқибат» қонунидан келиб чиққан ҳолда кўрсаткичларни фақат 
мантиқий таҳлил қилиш эмас, уларнинг қийматларини ўзгаришидан келиб 
чиқиб, тегишли хулосалар қилинди, таклифлар ва тавсиялар ишлаб чиқилди. 
Маъмурий бошқарув усулида одат тусига кириб қолган индивидларнинг 
шахсий мотивацияси ва унинг қарор қабул қилиш жараёнига таъсири усулига 
муқобил вариант сифатида биз кўрсаткичларнинг миқдорий қийматларини 
ўзгариши қарор қабул қилишга қандай таъсир кўрсатиши мумкинлигини 
башоратлашни тадқиқотнинг мақсади этиб олинди ва у бажарилди. Бу вазифа
ва унинг бажарилиши ишнинг 3- ва 4-бобларида танлаб олинган эконометрик 
моделлар асосида амалга оширилган ҳисоб китобларда ўз аксини топган. 
Илмий тадқиқотни бажариш жараёнида Ўзбекистон Республикасида 
турли мулк шаклларида фаолият кўрсатаётган озиқ-овқат саноати 

---

63 
корхоналарининг фаолияти тадқиқот объекти сифатида танлаб олинган ва 
ўрганилган. Эконометрик модель асосида кўрсаткичларига миқдорий 
баҳолар берилган.
Тадбиркорликни ривожлантириш муаммосини ўрганиш жараёнида 
қиёсий таҳлилга асосий эътибор қаратилган бўлиб, муаллиф томонидан
10 дан ортиқ бажарилган диссертациялар, 10 дан ортиқ китоблар ҳамда
30 дан ортиқ мақолалар билан танишиб чиқилган. Шундан 5 та диссертация 
МДҲ давлатлари олимларига тегишли бўлиб, уларнинг ҳаммаси тадқиқот 
мавзусига мос илмий ишлар ҳисобланади, қолган 7 донаси маҳаллий 
олимларнинг илмий ишлари ҳисобланади. Ўрганилган 30 дан ортиқ 
мақолаларнинг 16 таси хорижлик олимларга тегишли бўлиб, уларда 
келтирилган маълумотлар ишнинг тегишли қисмларида фойдаланилган. 
Қолган 14 таси маҳаллий олимларнинг мақоласи бўлиб, улар ҳам тадқиқот 
мавзусига бевосита тегишли масалаларни қамраб олган. 
Юқорида келтирилган маълумотлардан келиб чиқиб, қуйидаги 
хулосаларни қилиш мумкин: 
бугунги кунда мамлакатимизда тадбиркорликни ривожлантириш 
масалаларини ўрганишда янги парадигма, яъни тадқиқот моделларини ишлаб 
чиқиш лозим ва бунда статистик кўрсаткичларни миқдорий кузатишнинг 
методологик усулларига асосий эътиборни қаратиш мақсадга мувофиқ. 
Чунки, макроиқтисодий вазият тез ўзгарувчан бўлган ҳолатда миқдорий 
кўрсаткичларни баҳолаш асосида олинган натижалар ҳақиқатга яқинроқ 
жавобларни беради; 
тадбиркорликни ривожлантиришда фақатгина бизнес муҳитини давлат 
бошқаруви ва инфратузилма объектлари, хизматлари сифати таҳлили билан 
чекланиш бугунги кун шароитида етарли эмас. Асосий эътибор 
тадбиркорликни ривожлантиришнинг иқтисодий механизмларига ҳам 
қаратилиши керак. Чунки, иқтисодий механизмни такомиллашуви субъектив 
омилларга боғлиқ бўлмаган ҳолда тадбиркорлик субъектлари сонини 

---

64 
кўпайиши, ишлаб чиқариш ва истеъмол ҳажмини ортишига таъсир этувчи 
омилларни ҳаққоний баҳолаб беришга имкон беради;