Turli yosh davrlarida o’quv motivlarini to’g’ri shakllantirish

«Men to‘polonchi emasman» 

To‘qqiz yoshdagi holat 

O‘qituvchining nazaridan qolmaslikka intiladi. Sinfdoshlari orasida tayin 

do‘stlari bo‘ladi. O‘rganayotganlari kundalik hayotda kerak bo‘lishini anglaydi. 

Vazifalarni mustaqil bajara oladi. O‘quvchilik burchlarini sekin-asta tushunib 

yetadi. 

3- sinfda o‗zini ancha dadil his qiladi. Alohida qobiliyatini namoyish etishga 

urinadi. Jamoadagi o‗rnini mustahkamlash uchun o‗z qiziqishlari, iqtidorini oshkor 

qila boshlaydi. Bilimi kengaygan sari o‗qishga munosabati kuchayadi. Ijodiy 

izlanishda ham mustaqillashadi. 

— Ayni yoshdagi bola idroki aniq va ravonligi  bilan avvalgi davridan farq qiladi, 

— deydi Toshkent shahar Chilonzor tumanidagi 281- maktab boshlang‗ich sinf 

o‗qituvchisi Nigora Azimova. — Sinchkovlikka o‗rganadi. Ota-onasi, yaqinlari, 

atrofdagilar unga yosh boladek emas, balki o‗z vazifalari, majburiyatlari bor, o‗z 

xususiyatlariga ko‗ra hurmatga sazovor shaxs deya munosabatda bo‗lishlarini 

istaydi. O‗z-o‗zini boshqarish malakasini egallay boshlaydi, vaziyatga qarab ish 

yuritadi. O‗ziga baho bera oladi. «Men yaxshi bolaman» yoki «Men to‗polonchi 

emasman» kabi fikrlarini isbotlashga urinadi. Yana bir xususiyati, faqatgina o‗z 

fikrini bayon etibgina qolmay, suhbatdoshining diqqatini o‗ziga jalb qilishga ham 

urinadi.