To‘siqlarga qaramay sevdik "Factor press" nashriyoti

Seni sevishim uchun senga ehtiyojim yo'q. Chunki 
endi qalbimda soxta munosabatlarga o'rin to'q.
82

---

Mii.ich  Chag'ri  Oqtosh
Tirikligida qadrini bilmaganlaringiz uchun...
Antaliyaga 
joylashganimdan 
keyin 
qarshi 
luiiiondagi xonadonga  Nasiba ismli bir xola ko'chib  o'tdi. 
nil  muddat  bu  xolamning  uni  ham  chiqmadi.  Keyin  esa 
lui'chish tashvishlari orqali bir-birimiz bilan tanishdik.
Nasiba xolam yolg'iz o'zi yashar, ushbu xonadonga 
li.im bir o'zi ko'chib kelgandi. Xuddi qolgan umrida birovga 
I'htiyoji yo'qdek, barcha buyumlarini o'zi tashib kirgizgan 
i‘(li.  Men  ham  bolahgimda  berilgan  tarbiyaga  muvofiq 
larzda  hijolat  tortgancha  Nasiba  xoladan  nima  uchun 
cshigimni 
taqillatmaganini 
so'raganimda, 
"Qo'yaver, 
o'g'lim.  Men  ‘o'zim  epladim”,  degan  qisqagina  javobni 
oldim.  Qo'lidagi buyumlar  eski  bo'lishiga  qaramay,  uning 
iichun  o'zgacha qadri borhgi ko'rinib turardi. Va nigohim 
luyqusdan  televizorning  yonida  turgan  fotoramkaga 
tushdi.  Ramkaning  bir  tomonida  Nasiba  xola  va  narigi 
tomonida esanotanish kishining surati bor edi.
Suratga tikihb qolganimni ko'rib, Nasiba xola biroz 
o'z hikoyasidan gapirdi:
"Uni  ilk  bor  ko'rganimda  yoshim  o'n  yettida 
edi.  Tabiiyki,  o'sha  paytlari  shaharlarimiz  hozirgidek 
rivojlanmagan  edi.  Biz  oilam  bilan  qishloqda  yashardik. 
Uni biz istiqomat qiladigan qishloqda uchratgandim. Men 
uni sevib qolgandim, o'g'Um. Uning yoshi menikidan biroz 
katta  edi.  Shu  zaylda  oradan  ikki,  uch  yil  o'tdi.  Bizning 
munosabatlarimizga  otam  rozi  bo'Imadi.  Qishloqning 
badavlat oilalaridan birining o'g'liga uzatish uchun  oylab 
meni  siquvga  olishdi.  Men  esa 
yoqtirmagan  insonim
83

---