Hayotning asosiy maqsadi - bu insonning hayotini umuman o'z maqsadlari bilan bog'liq bo'lgan shaxs sifatida o'z maqsadlari bilan tanishadigan joyda, ularning maqsadi yoki maqsadlari bilan bog'liq bo'lgan jamiyat bilan tanishadigan mavzusi bu yoki odamlarning jamoasi. Hayotning asosiy maqsadi, narsalarning mantiqiy maqsadi, insonning shaxsiy hayoti va jamiyat maqsadlari birlashtiriladi. Hayotning maqsadini aniqlash muammosi kasbni tanlash muammosi uchun o'ziga xosdir. Bundan tashqari, birinchi navbatda ikkinchisining davomi. Hayotning maqsadi shakllanishida "qatnashish" va tasodifiylik, zarurati, zarurat, tashqi sharoitlar, rag'batlar, imtiyozlar, niyatlar, niyatlar. Ba'zi hollarda, inson hayotiy maqsadlarni tanlashda to'xtamaydi (Yorqin misol: Borodinning asosiy hayoti, bastakor va kimyogar sifatida). Agar maqsad belgilangan bo'lsa, unda inson o'z xohish-irodasini bo'ysundirish zarurati, zaruriy ahamiyatga ega bo'lish qonuniga aylanadi. Hayotning asosiy maqsadi - bu insonning hayotini umuman o'z maqsadlari bilan bog'liq bo'lgan shaxs sifatida o'z maqsadlari bilan tanishadigan joyda, ularning maqsadi yoki maqsadlari bilan bog'liq bo'lgan jamiyat bilan tanishadigan mavzusi bu yoki odamlarning jamoasi. Hayotning asosiy maqsadi, narsalarning mantiqiy maqsadi, insonning shaxsiy hayoti va jamiyat maqsadlari birlashtiriladi. Hayotning maqsadini aniqlash muammosi kasbni tanlash muammosi uchun o'ziga xosdir. Bundan tashqari, birinchi navbatda ikkinchisining davomi. Hayotning maqsadi shakllanishida "qatnashish" va tasodifiylik, zarurati, zarurat, tashqi sharoitlar, rag'batlar, imtiyozlar, niyatlar, niyatlar. Ba'zi hollarda, inson hayotiy maqsadlarni tanlashda to'xtamaydi (Yorqin misol: Borodinning asosiy hayoti, bastakor va kimyogar sifatida). Agar maqsad belgilangan bo'lsa, unda inson o'z xohish-irodasini bo'ysundirish zarurati, zaruriy ahamiyatga ega bo'lish qonuniga aylanadi. Embriologiya (embrion va ..logiya) — embrion (murtak, pusht) ning hosil boʻlishi va rivojlanishi qonuniyatlari toʻgʻrisidagi fan. Hindiston, Xitoy, Misr va Yunonistondagi (miloddan avvalgi 5-asr) embriologik tadqiqotlarda diniyfalsafiy taʼlimot aks etgan. Bu qarashlar Gippokrat va Aristotel asarlarida ham oʻz ifodasini topgan. Gippokrat va uning izdoshlari odam embrioni rivojlanishini oʻrganishga ahamiyat berib, uni tovuq tuxumidan joʻjaning shakllanishiga qiyoslashni tavsiya qilganlar. Aristotelning embriogenezda aʼzolarning ketmaket shakllanishi toʻgrisidagi taʼlimoti epigenetik tasavvurlarga asoslangan. Bu qarashlar 16-asrgacha deyarli oʻzgarishsiz qoldi. U. Garvey asarining nashr qilinishi (1651) E. rivojida muhim burilish yasadi. Italiyalik olim M.Malpigi mikroskop yordamida joʻja rivojlanishining xuddi shu bosqichida ilgari maʼlum boʻlmagan qism (aʼzo)larini koʻrishga muvaffaq boʻldi (1672), u E.da 18-asr oxirigacha saqlanib kelgan preformistik tasavvurlar (embrion rivojlanishi unda oldindan mavjud boʻlgan xilmaxil strukturalarning oʻsishi)ni yoqlab chiqqan. Bunga K.F.Volf oʻz asarlaridagi (1759) maʼlumotlar bilan qattiq zarba berdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |