G.Mintsberg g‘oyasi shundan iboratki, rejalashtirilgan strategiyaning bir qismini
har doim amalga oshirish imkoni bqlmaydi. Amalga oshirilganning katta qismi,
odatda, boshida rejalashtirilgan strategiyaga kirmagan, shu sabali uni vujudga
keluvchi strategiya deb nomlagan. Oxir-oqibatda amalga oshirilgan strategiya ongli
strategiyaga kiradi. Boshqacha qilib aytganda, amaliyotda ongli va vujudga
Yuqorida aytilganlarga asoslangan holda quyidagi asosiy xulosani keltirish
mumkin. korxona strategik harakatini shakllantirishning moxiyati rivojlanish
yqnalishini aniqlashdan, tanlangan mo‘ljalga samarali yaqinlashish bqyicha chora-
121
tadbirlar tizimini ishlab chiqishdan, shuningdek tanlangan strategiyani amalga
oshirish jarayonini baholash va nazorat qilishdan iborat.
Strategiyani boshqarish ijrochilari
Firmaning ijrochi direktori strategiya bo‘yicha eng ta‘sirli va javobgar menejer
hisoblanadi. Asosiy direktor lavozimi iazifalarini qo‘yuvchi funktsiyalarni
bajarishni ko‘zda tutadi. U maqsadlarni belgilaydi, strategiya-ni, uni bajarish
yo‘llarini ishlab chiqadi.
Ishlab chiqarish, marketing, moliya, xodimlar va boshqa funktsiyalar bo‘yicha
vitse-prezidentlar ham strategiya ishlab chiqadilar va uni amalga oshirish bo‘yicha
javobgar hisoblanadilar. Har bir menejer o‘zining javobgarlik sohasi bo‘yicha
strategiyani ishlab chiqadi va uning bajarilishini kuzatib boradi.
Diversifikatsiyali kompannyalarda bir necha tarmoqlarda boshqaruv talab etilib,
strategiya bo‘yicha menejerlarning 4 darajasi mavjud:
-ijrochi direktor yoki yuqori boshqaruv pog‘onasi rahbari;
-alohida korxonalarning foyda va zararlari uchun javobgar menejerlar;
-muayyan ishlab chiqarish bo‘linmasi bo‘yicha funktsional menejerlar;
-asosiy tezkor bo‘linmalar va mintaqaviy bo‘limlar menejerlari.
Xususiy kompaniyalar va korxonalarda odatda strategiya bo‘yicha bitta yoki
ikkita menejer bo‘ladi
Strategik menejer va qo‟yiladigan asosiy talablar.
Bugungi kunda murakkab va tez o‘zgaruvchan vaziyatda raqobatlashish uchun
firma strategiyani ishlab chiqishini boshqaruvchilarni strategik menejerlarni aniqlab
olishi lozim. Ularning vazifasi butun tashkilot faoliyatining ma‘lum bir yo‘nalishda
borishini ta‘minlashdir (ular kunincha kompleks menejerlar, deb ataladi). Ular
biznesning ayrim fuiktsiyalari (xodimlar, ta‘minot, ishlab chiqarish, savdo,
mijozlarga xizmat ko‘rsatish, hisob) bajarilishini taminlanishi funktsion
menejerlardan farq qiladi va butun tashkilotni strategik jihatda boshqarib,
kompaniyada o‘ziga xos o‘rin egallaydi.
E.Vrappning fikricha (Chikago universiteti), eng omadli strategik menejerlar
quyidagi hislatlarga ega bo‘lishi kerak:
- ko‘p narsadan yaxshi xabardor bo‘lishlari;
- o‘z vaqti va kuch-quvvatini boshqara olishlari,
- yaxshi siyosatchi bo‘lishlari (konsensus topa olishlari);
- ekspertlarga o‘xshab «bir narsaga yopishib olmasliklari»;
Ular o‘z vaqti va kuch-quvvatini turli ishlar, qarorlar muammolar o‘rtasida
to‘g‘ri taqsimlay olishlari kerak. Shuningdek, qachon javobgarlikni taqsimlash
kerakligi, qaysi paytda xususiy muammolarga aralashish kerakligini bilishlari lozim.
Yaxshi siyosatchi o‘z fikrlari asosida konsensus topa olish san‘atini
egallagan bo‘lishi, ularni o‘z obro‘-e‘tibori bilan ilgari surish uchun tazyiq
ko‘rsatmasligi kerak. U diktator kabi emas, balki koalitsiyaning a‘zosi yoki rahbari
sifatida ish tutishi lozim.
O‘zgaruvchan dunyo strategik menejerdan moslashuvchanlikni talab qiladi. U
manevrlarga va vujudga kelgan vaziyatga moslashshpga tayyor turishi kerak. Bu esa
firma ma‘lum bir maqsadlarsiz ish yuritsa-da, biroq ularni o‘zgartirishga tayyor