Toshkent kimyo-texnologiya instituti

O‘qituvchining echimi 
O‘zbekiston  Respublikasining “Ta’lim  to‘g‘risida”gi  va  “Fuqarolarni  ijtimoiy 
muhofazalash  to‘g‘risida”gi  Qonunlarida  bayon  etilgan  me’yoriy  talablarga 
muvofiq  ingliz  tiliga  ixtisoslashtirilgan  sinfga  bolalikdan  ikkinchi  guruh  nogironi 
bo‘lgan o‘quvchi qabul qilinadi. 
“KEYS № 9” 
Bir kuni algebra darsida, - deb o‘quvchi qiz hikoya qiladi, - men darsga quloq 
solmay, hech narsaga  e’tibor qilmay, kitob o‘qib o‘tirgan edim.  Birdan o‘qituvchi 
meni doskaning oldiga chaqirdi. Men buni eshitmadim, ammo orqa partada o‘tirgan 
sinfdoshlarim mening elkamga niqtay boshlashdi. Avval bundan jahlim chiqdim va 
hech narsaga tushunmay atrofga alanglab qaray boshladim. Butun sinf o‘quvchilari 
mening ustimdan kulishdi. O‘qituvchi: “Nima bo‘ldi?”, deb so‘radi. Men xotirjam 
holda  “Bilmadim”  dedim  va  doskaning  oldiga  chiqdim.  O‘qituvchining  savolari 
juda  yaxshi  javob  berdim  va  joyimga  o‘tirdim.  O‘qituvchi  esa  men  u  to‘g‘risida 
sinfdoshlarimga nimadir deganligim uchun ular kulishdi, deb o‘ylagan bo‘lsa kerak, 
o‘sha  kundan  boshlab  menga  g‘alati  qaraydigan  bo‘ldi.  Men  ham  bolalar  nima 
uchun  kulishganligini  o‘qituvchiga  ochiq  ayta  olmadim  va  o‘qituvchidan  qochib 
yuradigan bo‘ldim. Bu holat deyarli bir yil davom etdi. Men algebra fani asoslarini 
puxta o‘zlashtirdim, biroq, bu fandan bo‘ladigan darslarga borish men uchun azob 
bo‘ldi”. 
Savollar: 
1. O‘qituvchining pedagogik xatosi nimada edi? 
2. Bu vaziyatda o‘qituvchi qanday yo‘l tutishi zarur?