Mavhumlashtirish va umumlashtirish usuli
Nazariy tadqiqotning vazifalaridan biri izlanish ob’ekti xossalari va qonuniyatlarini aks ettiradigan tushuncha, tamoyil va kategoriyalarni (eng umumiy tushunchalar) ishlab chiqishdir. Bular tadqiqotning konseptual vositalaridir, yanada kengroq ma’noda aytadigan bo‘lsak ilmiy shakllaridir.
Tadqiqot uchun zarur bo‘lgan tushunchalarni hosil qilish, shakllantirish, ularni mazmunini boyitishida mavhumlashtirish va umumlashtirish usullari katta rol o‘ynaydi.
Tadqiqot ob’ekti, uning xossalarini o‘rganish zaruriyati tug‘ilganda, biz xossalarini namoyon etuchi xolatlar va belgilarni tahlil qilamiz, ularning mazmunini o‘zida mujassamlantiradigan tushunchalar hosil qilamiz. Bu bilan biz ob’ektning o‘rganilgan xossalarini fikrda ajratib olamiz, tushunchalarda ifodalaymiz, keyinchalik empirik materiallarni tahlil qilishda shu tushunchalardan foydalanamiz.
Ruhiyatshunoslikda «faoliyat» tushunchasini hosil bo‘lishini ko‘rib chiqaylik. Hayovonlarda hatti-harakat mavjud. Inson faolligi shunchaki hatti-harakat emas. Nima uchun? Psixologlar inson faolligini o‘rganishlar ekan, uni hayvonning hatti-hakarakatidan farq qiladigan belgi va hislatlarga e’tibor beradilar; a) muhitga bo‘lgan munosabat: b) moddiy va ma’naviy ehtiyojni paydo bo‘lishi; v) predmetga bo‘lgan munosabatni ifodalaydigan manfaatni mavjudligi; g) faollikni anglatilgan yoki rejalashtirilgan maqsadga qaratilganligi; d) maqsadga muvofiq ravishda narsani, predmetni o‘zgartirish; ye) ehtiyoj va manfaatni qondirishga qaratilgan sun’iy predmetlarni yaratish. Psixolog faollikning mana shu ajratib olingan qirralari haqida tasavvurlar hosil qiladi, tasavvurlarni ongida, tafakkurida bir-biriga bog‘lab «faoliyat» tushunchasini hosil qiladi, ta’riflaydi.
Shunday qilib, psixolog inson hayoti asosida turgan faollikning belgi va hislatlarini fikrda ajratib oldi, tadqiqot jarayonida ular haqida tasavvurlar vujudga keladi, tasavvurlarni umumlashtirish esa «faoliyat» tushunchasini hosil bo‘lishiga olib keldi.
Mavhumlashtirish usulidan ikki yo‘nalishda foydalanish mumkin:
1. O‘rganilayotgan ob’ekt xossalarini fikrda ajratib olish, tahlil qilish, tushunchalarda ifodalash. Bu yerda ob’ekt empirik tavsiflashga qaraganda chuqurroq tadqiq qilinadi, sababiy asos, tamoyil, qonuniyat ochiladi. Adabiyotshunoslikda – g‘oyaviylik, ijodiyot erkinligi, vorislik, realizm, fizikada – kuch, massa, energiya, inersiya tushunchalari shu tarzda shakllangan.
2. Idealizatsiyalashtirish. Bu amalni bajarishda ob’ektning biron-bir tomonini o‘rganishga yordam beradigan, namuna rolini o‘ynaydigan tushuncha ishlab chiqiladi. Hosil bo‘lgan tushuncha ob’ektni aniq aks ettirishi shart emas, uni real hossani tushunishga tatbiq qiladilar, qimmatli ma’lumot oladilar. Ma’naviyatshunoslikda komil inson, muruvvat, metin iroda, adabiyotshunoslikda garmoniya, badiiy obraz, estetik ideal, ideal qahramon (Farhod obrazi), fizikada moddiy nuqta, karno sikli, ideal gaz, mashinani ideal foydasi kabi tushunchalarni hosil qilish, tadqiqotda ulardan foydaoanish shundan dalolat beradi.
Umumlashtirish. Umumlashtirish mavhumlashtirishning yuqoriroq pog‘onasiga utishni bildirib, unda narsa va hodisalardagi o‘xshash, ular uchun umumiy bo‘lgan belgi va tomonlar haqida obraz va tasavvurlar hosil qilindi, tafakkurda ular birlashtirilib, umumiy mazmunga ega bo‘lgan tushuncha ishlab chiqiladi. Shu bois tushunchani ma’lum belgilar guruhini o‘zini mazmunida umumlashtiradigan ilmiy bilish shakli, deb izohlash mumkin.
Ob’ektlardagi xossa va tomonlarni oldin tahlil qilib, keyinchalik tasavvurlar, to‘plangan faktlar va materiallarni umumlashtirish jarayonida nafaqat tushunchalar, balki tamoyillar, g‘oyalar, nazariyalar ishlab chiqiladi.
Kimyoviy izlanishlarda bir xil mikrozarrachalarni atomidan tashkil topgan, mustaqil mavjudligi, tarkibida ma’lum miqdorda atom yadrosi va elektronlarni bo‘lishi kabi xolatlarni tahlil qilinishi va umumlashtirilishi molekula tushunchasini shakllanishiga sabab bo‘ldi.
Adabiyotshunoslikda turli janrga ta’luqli asarlarda keltirilgan obrazlarni tahlil qilish, ularni yaratish usullarini o‘rganish, shularga oid bilimlarni umumlashtirish badiiy obraz tushunchasini hosil bo‘lishiga olib keldi.
Xulosa qilib aytganda umumlashtirish bilishda ijodiy samara beradigan nazariy tafakkur darajasi va usulidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |