Toshkent davlat yuridik instituti ekologiya huquqi

Xalqaro  ekologik-huquqiy  prinsiplarning  asosiylari  quyidagilardan 
iborat:
 
1.  Tabiiy  resurslarga  davlat  suverenitetligi
.  Bu  prinsip  BMT  Bosh 
Assambleyasining  1962-yil  14-dekabr  «Tabiiy  resurslarga  nisbatan  ajralmas 
suverenitet»,  so
‘
ngra,  Stokgolm  (1972)  konferensiyasining  deklaratsiyalarida    o
‘
z 
ifodasinu  topgan.    Mazkur  prinsipga    binoan  har  bir  xalqaro  huquq  sub
’
yekti 
xalqaro  munosabatlarda  o
‘
z  tabiiy  boyliklaridan  foydalanish  va  ularni  muhofaza 
qilishni milliy qonunchilik asosida olib borish huquqiga ega, ya
’
ni har bir mustaqil 
davlat  uchun  o
‘
z  tabiiy  boyliklarini  nafaqat  egallash,  foydalanish,  balki  tasarruf 
qilish huquqidan to
‘
la foydalanish imkoniyati ochib berildi.  
—
  O
‘
zbekiston  Respublikasi  mustaqilligi, 
—
  deb  ta
’
kidlagan  edi 
I. A. Karimov  o
‘
zining  «O
‘
zbekiston  XXI  asr  bo
‘
sag
‘
asida:  xavfsizlikka  tahdid, 
barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari» degan asarida, 
—
 avvalambor, juda 
boy xom ashyo va tabiiy boyliklaridan o
‘
zi bilganicha foydalanish huquqini paydo 
bo
‘
lishidadir.  Bunday  foydalanish  Chor  Rossiya,  so
‘
ngra  sobiq  Ittifoq  davridagi 
ekstensiv,  ya
’
ni  pala-partish  va  chala-yarim  emas,  balki  mustaqillik  davrida 
intensiv  tarzda,  ya
’
ni  yuqori  darajada  samaradorlik  bilan  amalga  oshirilmoqda. 
Milliy manfaatlar milliy qonunchilik asosida himoya qilina boshlandi va texnogen 
buzilgan  landshaftlarni  qayta  tiklash  talablarini  keng  joriy  qilish  imkonini  berdi. 
Chunki har bir davlatning tabiiy resurslarga bo
‘
lgan suverenitetligi, uning xalqi va 
fuqarolarining  yashash  huquqini  ta
’
minlash,  hozirgi  va  kelajak  avlodlar  oldidagi 
buyuk  mas
’
uliyat 
—
    milliy  ekologik  xavfsizlikni  ta
’
minlash  hissini  tatbiq  qilish 
imkonini  berdi. 
Т
urkiston  o
‘
lkasi,  so
‘
ngra  O
‘
rta  Osiyo  respublikalari  Chor 
Rossiyasi  yoki  sobiq  Ittifoqning  mehnat  taqsimoti  yoki  iqtisodiy  rivojlanish 
tizimidagi uzluksiz ta
’
minot va progressiv o
‘
sish talablarini qondirishda tabiiy xom 
ashyo va arzon mehnat resurslari o
‘
lkasi bo
‘
lganligi hech kimga sir emas. Shuning 
uchun  ham  bu  «chekka  o
‘
lka»  XXI  asr  bo
‘
sag
‘
asida  ekologik  inqirozli  hududlar 
toifasiga kirib qolgan edi. 
2.