14
интеллектуал ва инсон капиталининг назарий ривожланиши ва унинг
таркиби, корхона фаолиятлари самарадорлигини оширишдаги роли ҳамда
интеллектуал капиталнинг инсон капитали билан боғлиқлиги ёритиб
берилган.
Миллий иқтисодиётни барқарор ва
самарали ривожланиши, жаҳон
бозорида ишлаб чиқарилаётган саноат маҳсулотларига рақобатдош бўлиши
мамлакатимиздаги илм-фан тараққиётига боғлиқ. Инсон омили билим
даражаси
капиталлашувининг
самараси
иқтисодиётни
индустриал
ривожланиш давридан инновацион иқтисодий ривожланиш даврига
ўтишнинг асосини ифода этади.
Интеллектуал ва инсон капиталининг назарий ривожланиши тўғрисида
иқтисодчи олимлар ўртасида умумлашган ягона таъриф мавжуд эмас.
Жумладан, 20 асрнинг ўрталарига келиб Г.Беккер “Иқтисодиётни камситиш”,
“Инсон капитали” ва “Оила тўғрисида трактат”
асарларида инсон ва
интеллектуал капитални турли йўналишларда ўрганганлигини кўриш
мумкин. У инсонни билим олиши билан боғлиқ инвестиция харажатларини
иқтисодий самарадорликка олиб келиш омили сифатида қараган.
Америкалик иқтисодчи Т.Шульц эса инсон ва интеллектуал капиталнинг
такомиллашиш даврини ўрганиш асосида уни “индустриал” ва
“индустриаллашган” дан кейинги иқтисодий ривожланиш даврларида ишлаб
чиқаришнинг асосий омили деган.
АҚШлик иқтисодчи И.Фишер мазмун жиҳатдан инсон интеллектини
капитал категориясига қўшиш тарафдори бўлган. Унинг тасдиқлашича
капитал зарурий аҳамиятга эга бўлган ишлаб чиқаришга белгиланган моддий
субъект бўлгани учун инсон интеллектини ҳам моҳияти жиҳатидан капитал
тушунчасига киритиш мумкин деб ҳисоблайди.
Россия иқтисодчи олимлари инсон ва
интеллектуал капитални
шаклланиши ҳамда ривожланишини бир неча йўналишларда кўрадилар.
Жумладан, М.М.Критский интеллектуал капитал самарали фаолиятининг
турмуш тарзи ва жамиятни яхшиланиб бориши корхона ресурсларининг
тежамкорлигига асосланади. У интеллектуал капиталнинг асосий қонуни
ишлаб чиқариш ҳамда ижтимоий соҳаларда
корхона ресурслари
тежамкорлиги ва турмуш даражаларини яхшиланиб бориши билан боғлиқ
бўлиб, интеллектуал капитал ўзининг ҳаётий даражасини бойитиб бориши
яшаш даражасининг сифатида ифодаланади деб ҳисоблайди.
Евенко Л.И. фикрича интеллектуал капитал 19-20 аср ўрталаригача
ресурс сифатида асосан ишлаб чиқариш жараёнида сарф қилинган иш вақти,
иш ҳақи ҳамда ишлаб чиқариш харажатларини камайтириш орқали маҳсулот
ҳажмини ошириш манбаи деб қараган.
Республикамиз иқтисодчи олимлари ҳам “интеллектуал капитал”,
“ишлаб чиқариш”, “иқтисодий ресурслар”, “инсон капитали” иқтисодий
категорияларини бозор муносабатлари шароитидан келиб чиққан ҳолда
ўзларининг илмий-назарий ва амалий тушунчалари бўйича илмий тадқиқот
ишларида фикрларини берганлар.
15
Иқтисодчи олимларнинг инсон капитали ва интеллектуал капитални
ривожлантириш бўйича олиб борган илмий тадқиқот ишларида келтирилган
назарий қарашларини ўрганиш асосида қуйидаги ёндашувлар мавжудлигини
кўриш мумкин (1-жадвал).
Do'stlaringiz bilan baham: