Тошкент-2021 3 Апрель 2021 10-қисм Тошкент апрель 2021 йил. Тошкент: «Tadqiqot»

Qiyosiy grammatika
— ikki yoki undan ortiq tilni o‘zaro qiyoslash orqali ulardagi o‘xshashlik 
yoki tafovutlar belgilanadigan grammatika; “kontrastiv grammatika” deb ham ataladi. Qiyosiy 
grammatika tillarning fonologik, morfologik, sintaktik, semantik va leksik sathlarini qiyoslab 
o‘rganadi. Tillarni bunday o‘rganish qiyosiy metod vositasida amalga oshiriladi. Bunda o‘zaro qa-
rindosh tillar yoki turli tizimdagi tillar qiyoslab o‘rganiladi. O‘zaro qarindosh tillar qiyoslanganda, 
qiyosiy-tarixiy metoddan ham foydalanilsada, tillar sinxron tarzda o‘rganiladi. Qiyosiy-tarixiy 
tilshunoslik, qiyosiy tilshunoslik, komparativistika — tilshunoslikning qarindosh tillarni, ya’ni 
genetik jihatdan o‘zaro bog‘liq tillarni o‘rganuvchi, ular o‘rtasidagi munosabatlarni aniqlovchi 
hamda ularning zamon va makon bovyicha tadrijiy taraqqiyotini tavsiflovchi sohasi; til oilalar-
ining, shu tizimlardagi ayrim tillar va elementlarning kelib chiqishini aniqlash, jumladan, tillar 
o‘rtasidagi genetik qarindoshlikni — ularning yagona bir manba (bobo til)dan kelib chiqqanligini 
aniqlash (tillarning genealogik tasnifi) ham Qiyosiy-tarixiy tilshunoslikt.ning maqsadlari doirasi-
ga kiradi. Qiyosiy-tarixiy tilshunoslik tillar tarixini qayta tiklash (rekonstruksiya qilish)da asosiy 
tadqiqot vositasi sifatida qiyosiy-tarixiy metoddan foydalanadi; tadqiqotning eng umumiy shakli 
— (eng avvalo fonetikani qamrab oladigan) qiyosiy-tarixiy grammatikalar va (leksikani namoyon 
etuvchi) etimologik lug‘atlar tuzishdan iborat. Qiyosiy-tarixiy tilshunoslikt. tavsifiy yoki sinxron-
ik tilshunoslik, me’yoriy va umumiy tilshunoslikka qarshi turib, ularni inkor etadi; shu bilan birga, 
u bir qancha masalalarda tavsifiy tilshunoslik bilan ham, umumiy tilshunoslik bilan ham o‘zaro 
aloqada, bog‘liqliqda bo‘ladi. 
Tillarni tarixiy taraqqiyotsiz qiyoslash, tarixiy qiyoslashdan farqli ravishda, qarindosh va no-
qarindosh tillarni chog‘ishtirish deb atalib, u avvaldan Yevropaning antik davrida (yunon va lo-
tin tillarini chog‘ishtirish), qadimiy Hindistonda (sankrit bilan prakritlarni — o‘rta hind tillarni 
chog‘ishtirish), 11—12-asrlar Sharq tilshunosligida (M.Koshg‘ariy va M.Zamaxshariy lug‘at-
larida qarindosh va noqarindosh tillar lug‘aviy birliklarning chog‘ishtirilishi) mavjud bo‘lgan. 

---

85