Типографияга 23-12 алгоритмлар ва С++

using namespace std;
int rFibNum(int a, int b, int n);
int main()
{
int firstFibNum; int secondFibNum; int n;
cout << "Birinchi Fibonachchi sonini kiriting: "; cin >> firstFibNum;
cout << endl;
cout << "Ikkinchi Fibonachchi sonini kiriting: "; cin >> secondFibNum;
cout << endl;
cout << "Qidirilayotgan Fibonachchi soni o’rnini kiriting: ";
cin >> n; cout << endl;
cout << n << " – o’rindagi Fibonachchi soni: "
<< rFibNum(firstFibNum, secondFibNum, n) <return 0;
}
int rFibNum(int a, int b, int n)
{
if (n == 1)
return a;
else if (n == 2)
return b;

else

}

return rFibNum(a, b, n - 1)
+ rFibNum(a, b, n - 2);

Funksiyaga murojaat qilish uchun quyidagini yozish kerak:
rFibNum(2, 3, 5) << endl;
Rekursiya chiroyli, ixcham ko‘ringani bilan xotirani tejash va hisoblash vaqtini qisqartirish nuqtai nazaridan uni imkon qadar iterativ hisoblash bilan almashtirilgani ma’qul. Masalan, x haqiqiy sonining n-darajasini hisoblashning quyidagi echim varianti nisbatan kam resurs talab qiladi (n – butun ishorasiz son):
double Butun_Daraja(double x, int n)
{
double p=1;
for (int i=1; i<=n; i++)p*=x; return p;
}

Ikkinchi tomondan, shunday masalalar borki, ularni yechishda rekursiya juda samarali, hattoki yagona usuldir. Xususan, grammatik tahlil masalalarida rekursiya juda ham qulay hisoblanadi.

8. 
   misol. Funksiyalarda bir o‘lchovli sonli massivlar argument sifatida ishlatilganda ularning chegarasini ko‘rsatish shart emas. Shu sababli a massiv funksiyaning parametrida a [ ] ko‘rinishida berilsa, bu ko‘rinish a massivning bosh elementi adresini anglatadi. Masalan, massiv elementlari yig‘indisini hisoblash uchun tuzilgan funksiyaning parametrida to‘g‘ridan to‘g‘ri a [ ] ifodani ko‘rsatish yetarli:
   

#include #include