Tili va adabiyoti universiteti

Soʻrma,
 oʻrtoq, koʻzlarimda oʻtli yosh qaynashganin, 
Soʻrma, 
hech bir yuzlarimda qaygʻular oʻrnashganin, 
Soʻrma,
 bu majnun koʻngilning dard ichida yonganin, 
Soʻrma,
 bu mahzun xayolning qay ochunoda yurganin
[Botu: Soʻrma, 2004: 33] 
Ta’kidlash kerakki, she’riy matnlarda takrorlarning qoʻllanish oʻrni oʻziga xos boʻlib, 
ular, odatda, gorizontal va vertikal holatda kuzatiladi. Bu esa goʻzal ohangdorlikni yuzaga 
keltiradi. Yuqoridagi misolda 
soʻrma 
soʻzi qoʻllanish oʻrniga koʻra vertikal takror hisoblanadi. 
Yana bir misol: 
 Kuchli yel yurdi, 
Na’ralar urdi: 
Uv, 
*
O‘qituvchi, Jahon iqtisodiyoti va diplomatiya universiteti qoshidagi akademik litsey

---

64 
Uv, 
Uv 
Oʻtni oʻt quvdi, 
Guldirash yurdi: 
Guv, 
Guv, 
Guv
. 
097 
Takrorlarga boy boʻlgan mazkur she’rda 
uv, guv 
taqlid soʻzlari takrori ham vertikal 
takrorning goʻzal namunasidir. Bunda takrorni davomiy qoʻllash orqali yel (Shamol) hamda 
guldirash 
(momaqaldiroq) 
ovozining 
jonli, 
obrazli 
tasvirlanishiga 
erishilgan. 
Ta’kidlaganimizdek, “Qoʻzgʻalish” she’rining boshidan oxirigacha darajalanib boruvchi takror 
usulidan mahorat bilan foydalanilgan. Jumladan, she’r sarlavhasining oʻzi ham matn ichida 
takror qoʻllangan va shoir badiiy niyatini yoritishga xizmat qilgan:
Qoʻzgʻalish
 yerda, 
Qoʻzgʻalish, 
Qoʻzgʻalish, 
Qoʻzgʻalish. 
Qoʻzgʻalish
 
Bu tuban yerda. 
Koʻz yoshi koʻkda,