Tili va adabiyoti universiteti til va adabiyot: ilmiy va amaliy izlanishlar yo

Manzil qayda, gap qayda hali, 

Aro yoʻlda qolgulik qilma. 

Ota meros sozim turganda 

Oʻzga sozni chalgulik qilma. 

Termalarim, oʻlanlarimsiz 

Ismu jismim mangulik qilma. [1. 6-bet]  

Toʻra  Sulaymon  ushbu  misralarida  yaratgandan  ota-bobolarimizdan 

meros  qolgan  xalqona  ijod  orqali  oʻz  nomini  mangulikka  muxrlanishini 

soʻraydi. 

Shoir  she’rlarida  xalq  og‘zaki  poetik  ijodi  an’analarini  davom  ettirar 

ekan, oʻz orzu-istaklarini ifodalashga harakat qiladi:  

Tabiatdan tilagim: 

Tutganim oltin boʻlsa. 

Aytganlarim yurakka 

Koʻz-qoshday yaqin boʻlsa. 

Oltin – qimmatbaho predmet. Shoir esa asarlarining xalq tili, diliga mos 

holda bebaho boʻlib yaralishini, xalq qalbiga monand boʻlishini orzulaydi.  

Oʻzbek  xalqining  koʻp  asrlik  milliy  turmush-tarzini,  an’analarini, 

qadriyatlarini  oʻzida  ifoda  etgan  asar  –  “Alpomish”  dostonidir.  “Dostonning 

badiiy  jihatdan  eng  mukammal  varianti  Fozil  Yoʻldosh  oʻg‘lidan  1928-yilda 

Mahmud  Zarifov  tomonidan  yozib  olingan  nusxasi  hisoblanadi.  [2.  7-bet] 

---

 

663 

She’rning keyingi bandida Fozil Yoʻldoshga, aniqrorg‘i, uning badiiy qahramoni 

Alpomishga ishora qilar ekan, qalbidan chiqadigan har bir misra, bir doston 

misol boʻlishi va kechalari bu she’rlardan xalq qalbi ma’naviy-ma’rifiy nurga 

toʻlishini  istaydi.  “Doʻmbira”  she’rida  ham  ana  shunday  ifodani  uchratamiz.