221
18-BOB. TIJORAT BANKLARI FOYDASI VA UNI TAQSIMLASH
18.1. Tijorat banklari foydasining mohiyati
Tijorat banklarining foydasi ular faoliyatining
moliyaviy barqarorligini
ta’minlashning birlamchi manbai hisoblanadi. Shu sababli, tijorat banklari
faoliyatini boshqarishda foydaning barqaror darajasini ta’minlashga alohida e’tibor
qaratiladi.
Tijorat banklarida foydaning ikki turi mavjud:
1. Joriy yilning sof foydasi.
2. O’tgan yilning taqsimlanmagan foydasi.
Moliyaviy yilning so’nggi kuni, ya’ni 31 dekabr kuni tijorat banklarida
barcha daromad va xarajat schetlari yopiladi. Shunda daromadlarning xarajatlardan
ortib qolgan qismi joriy yilning sof foydasi deyiladi.
Joryi yilning sof foydasidan faqat bitta xarajat moliyalashtiriladi, ya’ni oddiy
aktsiyalar egalariga dividend to’lanadi.
Joriy yilning sof foydasini dividendlar to’langandan
keyin qolgan qismi
o’tgan yilning taqsimlanmagan foydasi deyiladi.
Xalqaro bank amaliyotidan ma’lumki, dividend siyosatini yuritishning
asosiy omillardan biri, etarli darajada axborotlarga ega bo’lish, uni qiymatini
baholay olish va dividend to’lovlarining amaliyotdagi
samarasini tahlil qilishi
hisoblanadi. Bank, foydasining tushib ketishiga qaramasdan, moliya bozorida
dividend to’lovlarini kamaytirmasligi uning aktsiyalariga nisbatan fond bozorlari
ishonch bilan qarashiga asos bo’ladi. Demak,
bankning barqaror dividend
siyosatini yuritishi, bank foydasining tushib ketgan bo’lishiga qaramasdan,
aktsiyadorlar uning kelajagiga ishonch bilan qarashiga sabab bo’ladi. Shunday
qilib bank boshqaruvchilari, moliya bozorida barqaror dividend
siyosatini yuritish
natijasida moliyaviy qiyinchiliklarni vaqtinchalik engib o’tishi mumkin. Albatta,
bank ushbu holatni moliyaviy bozorda uzoq vaqt ushlab turolmaydi, natijada
bankning moliyaviy muammolari uning dividend siyosatidagi nobarqarorliklarni
yuzaga keltiradi.
222
Xalqaro bank amaliyotida shu narsa namoyon bo’ladiki,
tijorat banklarining
dividend siyosatini muvaffaqiyatli tarzda amalga oshirishni ta’minlaydigan muhim
omillardan biri milliy valyutaning almashuv kursini va inflyatsiya darajasini
barqarorligi hisoblanadi. Har bir aktsiyador bankning ustav kapitaliga qo’ygan
mablag’ining real qiymati saqlanishidan manfaatdordir. Ushbu mablag’ning real
qiymati esa inflyatsiya va almashuv kursining tebranishiga bog’liq bo’ladi.
Inflyatsiya darajasining oshishi va milliy valyuta almashuv kursining pasayishi
milliy valyutada yozilgan aktsiyalarning real qiymatini pasayishiga olib keladi.
Agar, tijorat banki tomonidan to’lanayotgan dividendlar darajasi inflyatsiya va
milliy valyutaning almashuv kursini o’zgarishi natijasida
pasayadigan qiymatni
o’rnini qoplashga etmasa, u holda bu bank aktsiyalariga bo’lgan talab keskin
pasayadi. Bu o’z o’rnida, bankning muomaladagi aktsiyalari bozor bahosining
pasayishiga va yangi aktsiyalar chiqarish hisobidan ustav kapitali hajmini oshirish
imkoniyatini cheklanishiga olib keladi.
Buning ustiga, aktsiyadorlarning ma’lum
qismi ixtiyoridagi oddiy aktsiyalarni sotish payiga tushib qoladilar, buning
natijasida bank ustav kapitalining miqdori kamayadi.
Shuning uchun ham,
rivojlangan xorijiy davlatlar bank amaliyotida aktsiyalarga dividend to’lashda
inflyatsiya darajasi albatta hisobga olinadi. Lekin
milliy valyutaning almashuv
kursini dividend to’lashda hisobga olish xalqaro bank amaliyotida qo’llanilmaydi.
G’arbiy Evropa mamlakatlarida, AQSh va Yaponiyada inflyatsiyaning
mu’tadil darajasi saqlab turiladi. Agar, inflyatsining yillik darajasi 3 foizdan
oshmasa, uning darajasi mu’tadil hisoblanadi. Shuning uchun ham, mazkur
mamlakatlarning tijorat banklari faoliyatida inflyatsiya muammosi deyarli
uchramaydi.
Tijorat banklarining foydasining miqdoriga bevosita ta’sir ko’rsatuvchi
omillardan biri bo’lib, tasniflangan kreditlar tarkibining o’zgarishi hisoblanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: