Termodinamikaning 1-qonuni gess, krixgof qonunlari materiallarni o’rganish reja

Ximiyaviy muvozanat konstantasi.
Muvozanat konstantani topishga HJ ni hosil bo’lish reaktsiyasini misol qilib olamiz.
H₂+J₂↔2HJ reaktsiyada muvozanat qaror topganda to’g’ri va teskari reaktsiyalarning tezligi quyidagig teng.
V₁+R₁[H₂] · [J₂] · V₂+R₂[HJ] ²
Vaqtlar o’tishi bilan muvozanat vaqtida to’g’ri va teskari reaktsiyalar tenglashadi, ya‘ni V=V bunday holatda.
R₁[HJ] [J]=R₂[HJ]²
Yoki

U holda formula quyidagi ko’rinishni oladi:

ifodalanadi.
Bu tenglama massalar ta‘siri qonuni aks ettiradi. Agar reaktsiyada koeffitsientlar quyilgan bo’lsa u holda
aA + bB cC + dD

Bu tenglama massalar ta‘siri qonunining umumiy ko’rinishini bildiradi.

Le-Shatele printsipi.
Temperatura o’zgarganda muvozanatning siljish tomoni Vant-Gaff qonuni bilan topiladi. Bu qonun har qanday muvozanat sistemalariga ham oiddir:
Agar muvozanatda turgan sistemaning temperaturasi o’zgarsa, temperatura qurilganda sistemaning muvozanati issiqlik yutilii bilan boradigan protsess tomoniga, temperatura pasayganda esa teskari tomonga siljiydi.
Bu qonun qaytar reaktsiyalarga nisbatan olinganda, temperaturaning ko’tarilishi muvozanatni endotermik reaktsiya tomoniga, temperaturaning pasayishi esa muvozanatni teskari tomonga siljitadi, demakdir.
2 HJ ↔ H₂ + J₂ – 12 kkal
Temperatura ko’tarilishi bilan muvozanat o’ngga tomon siljiydi, aralashmada vodorod bilan yod kontsentratsiyasi ortadi, HJ kontsentratsiyasi esa kamayadi.
Sulfit angidrid va kisloroddan sulfit angidrid hosil bo’lish reaktsiyasi issiqlik chiqishi bilan boradigan reaktsiyaga misol bo’ladi.
2 SO₂ + O₂ = 2SO₃ + 46 kkal
Bu reaktsiyada muvozanat chap tomonga siljiydi, chunki teskari reaktsiya issiqlik yutilishi bilan boradi. Muvozanatni o’ng tomonga siljitish uchun, ya‘ni reaktsion aralashmada SO miqdorini oshirish uchun temperaturani pasaytirish kerak.
Vant-Gaff qonuni muvozanatda turgan sistemaga har xil faktorlarni ta‘sirini aniqlab beruvchi va Le-Shatele printsipi deb ataluvchi umumiy qonunning xususiy holigadir. Bu printsipni ximiyaviy muvozanatga tatbiq etilganda quyidagicha ta‘riflash mumkin:
Sistema ximiyaviy muvozanat holatida turgan sharoitlardan biri. Masalan, temperatura va bosim yoki kontsentratsiya o’zgartirilsa, muvozanat qilingan o’zgarishga qarshilik ko’rsatuvchi reaktsiya tomoniga siljiydi.
Oksidlanish-qaytarilish reaksiyalari. Oksidlanish-qay­tarilish reaktsiyalarining turlari. Koeffitsientlar tanlashning ikki usuli: elektron balans usuli, ion elektron usuli. Oksidlanish-qaytarilish (redoks) sistemalarni yarim reaktsiya (xususiy reaktsiya) usulida ifodalash. Oksidlanish-qaytarilish potentsiali. Nerst tenglamasi. Metallarning elektro-kimyoviy kuchlanishlar qatori. Elektr toki ishtirokida hosil bo’ladigan oksidlanish-qaytarilish jarayonlari.
Oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari elektronlarning atom, molekula yoki iondan ikkinchisiga o’tishi bilan xarakterlanadi. Bunda reaktsiyaga kirishayotgan komponentlarning birida elektronlar kamaysa, ikkinchisida elektronlar soni oshadi.
Oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari muhim ahamiyatga ega.
Texnikada va laboratoriyada juda ko’pchilik oddiy moddalarni olish oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari asoslangan: Masalan, temir, xrom, marganets, rux, xlor, yod va boshqalar. Ammiyak, ishqorlar, kislotalar va boshqa shunga o’xshash murakkab moddalrning olinishining asosida ham oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari yotibdi.
Insoniyat Oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalaridan qadimdan foydalanib kelgan, lekin uning qanday o’tishi to’g’risida ma‘lumotga ega bo’lmagan. Bu to’g’risida birinchi nazariya-flogiston nazariyasi bo’lib, u 1723 yilda nemis ximigi Shtal tomonidan yaratilgan edi. Bu nazariyaga asosan barcha yonish xususiyatiga ega bo’lgan moddalar tarkibida qandaydir boshqacharoq xususiyatga ega bo’lgan flogiston degan modda bo’lib, moddalar yonganda chiqadi: Masalan, temir kuyundisi floj.
XVIII asrning oxirida flogiston nazariyasi o’rnini kislorod nazariyasi xukm sura boshladi. Ammo 6u nazariya xam ba‘zi kislorodsiz utadigan reaktsiyalarning qanday utishiga javob bera olmadi..
Mg+CuCl₂ = Cu+MgCl₂ va boshqalarida kislorod nazariyasi o’rniga elektron naeariyasi vujudga keldi. Bu nazariya quyidagilarga asoslanadi:
1) Atom, molekula va ionlarning elektronlarining berib yubo-
rishiga oksidlanish protsessi deyiladi.
Ca - 2e^- - - > Ca²⁺
Sn²⁺ - 2e^- - - > Sn⁴⁺
2) Atom, molekula va ionlarning elektronlarning qabul qil-
gan qaytarilishi protsessi deyiladi.
S²⁺ + 2e - - > S^2- ; Ca ²⁺ + 2e - - > Ca
3) Elektronlarning qabul qilib oladigan atom, molekula va
ionlarga qaytaruvchilar deyiladi.
4) Elektronlarni berib yuboradigan atom, molekula va ionlarga qaytaruvchilar deyiladi.
Oksidlovchi reaktsiya vaqtida qaytariladi, qaytaruvchi esa oksidlanadi. Shuning uchun bu har ikkala protsesni qisqa qilib oksidlanish qaytarilish reaktsiyalari (protsesslari) deb ataladi.
Oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari uch gruppachaga bo’linadi:
1) Atomlararo, molekulalararo, ionlararo oksidlanish-qaytari-
lish reaktsiyalari
2Sa + O₂ = 2SaO
N₂ + S1₂ = 2NS1
Fe + CuSO₄ = Cu + FeSO₄
2) Disproportsional reaktsiyalar
HNO₂ + 2 HNO₂ = HNO₃ + 2NO + H₂O
2K₂MnO₄ + K₂MnO₄ + 2H₂O = 2KMnO₄ + MnO₂ + 4KOH
3) Molekulyar ichida utadigan oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalari
2KClO₃ = 3O₂ + 2KCl
2Ag₂O = O₂ + 4Ag
Oksidlanish-qaytarilish reaktsiyalarini tenglamalrini tuzishda ikkita metoddan foydalaniladi. Elektron balans usuli, ion elektron usulidir.
Ikkala metodda ham elektronlarni bergani soni bilan qabul qilgan elektronlarini umumiy yig’indisi teng bo’lishi kerak.
Elektron balans usuli. Bu usulda elektronlarni, ya‘ni uzgaruvchan valentga ega bo’lgan elementlarni oksidlovchi va qaytaruvchilarni ko’rib chiqamiz:
Masalan: KMnO₄ + FeSO₄ + H₂SO₄ - - > MnSO₄ + K₂SO₄ + Fe₂ (SO₄)₃ + H₂O
Mn⁺⁷ + 5e = Mn²⁺ | K2=2
Fe²⁺ - 1e = Fe³⁺ | F 2=10
Bu yerda KMnO₄ oksidlovchi , FesO₄ esa qaytaruvchidir.
2KMnO₄ + 10FeSO₄ + 8H₂SO₄ = 2MnSO + K₂SO + 5Fe₂ (SO₄)₃ + 8H₂O
Bunday misollarni ko’plab keltirish mumkin. Ionno-elektronny metod.
Bu metodga yarim reaktsiyalar yordamida oksidlovchi va qaytaruvchilar olinib tenglashtiriladi.
Yuqoridagi misolda, ya‘ni:
Fe²⁺ - 1e^- = Fe³⁺ |
MnO^-₄ + 8H⁺ +5e | Mn²⁺ + 4H₂O
Oksidlanish - qaytarilish jarayonlarida oksidlanish - qaytarilish potentsiallaridan foydalaniladi.
Nerst tenglamasi
R - 8,31 dj (mol. gramm)
Oksidlanish - qaytarilish jarayonlarida oksidlanish - qaytarilish potentsiallaridan foydalaniladi.
Nerst tenglamasi
R - 8,31 dj (mol. gramm)
F - 96500 k/g - ekv
Yeo - standart elektr. pot
R - gaz doimiyligi
n - elektron soni
[OKIS] - oksidlanish
[Red] - qaytarilish
Oksidlanish-qaytarilish jarayonlarida Beketovning aktivlik qatoridan foydalaniladi.
Ular tablitsalarda keltirilgan metalar ion holda oksidlovchi, oddiy moddalar holida qaytaruvchi xossalarini uzida namoyon qiladi. Oksidlanish-qaytarilish potentsial manfiy bo’lganda. Masalan: 0,41 bunday hollarda suvdan vodorodan siqib chiqaradi.
Metallarni aktivlik qatorini quyidagi umumiy formula bi-
lan ifodalash mumkin. .
M²⁺ +2ye^- = M
hamda metalarning elektro-kimyoviy kuchlanishlar qatorini hosil qilish mumkin.

FOYDALANILADIGAN ADABIYOTLAR
1.Дамаскин Б.Б., Петрий О.А. Электрохимия: Учеб.пособиэ М: «Всшая школа», 1978. 296 с.
2.Смирнова Е.А. Курс статистической термодинамики и физической химии: Учеб.пособиэ 2-э изд. М: «Всшая школа», 1982. 456 с.
3.Statistik termodinamika: О‘quv qо‘llanma. Tuzuvchi B.U.Sagdullaev.Toshkent, 1990.
4.Usmonov X.U., Rustamov X.R., Raximov X.R. Fizik ximii. Toshkeng: "‘O’kituvchi", 1994.
5.Стромберг А.Г. Семченко Д.П. Физическая химия. М. "Химия": 2002.