Ta’zimlar sizga,birinchi miuallim

---

Ta’zimlar sizga,birinchi miuallim
! 
O’
qituvchim! Sening boshqalarga qilayotgan ezgu ishingni, oq ko'nglingni, sabr 
toqatingni ta'riflash uchun bu dunyodagi so'zlar yetmaydi go'yo. Sen tufayli biz komillik 
sari ilk qadamlarni qo'yamiz, oq qorani ajratishni o'rganamiz, bu hayotning o'nqir 
cho'nqirlarida yurishni o'rganamiz. Sen bizning sirdoshimiz, suyab turadigan ustunimiz 
bo'lib, bizni ilm cho'qqilari sari yetaklaysan. Bizning yutuqlarimizdan bizdan-da 
quvonasan, kamchiliklarimizni xolisona tuzatasan, agar qiynalib qolsak, 
kuyunchagimizga aylanasan. Ba'zida sen biz uchun qilgan yaxshiliklaringni unutib 
qo'yib, hatto holingdan xabar olishga, bir og'iz yaxshi so'z aytishga vaqt topa olmaymiz. 
Hech nimaga qaramay, sen bizning kamolimizni ko'rishni istaysan, bizni duo 
qilasan.Sening oldingdagi qarzimizni uzishga bu umrimiz yetmagay, lekin shunday 
bo'lsada mana shu gaplar bilan seni eslashni lozim topdim, mening birinchi muallimim.
Yuzga kiraman men, xudo xohlasa 
Ehtimol yuzdan ham osharman bir kun. 
Qaynoq quchog'iga hurlar chorlasa 
Hech kimdan qarzim yo'q, ketarman bir kun. 
Bo'lsa ham bir zotdan bo'ladi qarzim, 
Oddiy muallim u, oddiy muallim. 
Esimda, hali maktabga bormaganimda o‘qituvchim kim bo‘lishidan juda qo‘rqardim. 
Axir, aynan shu odamga itoat qilish kerak bo'ladi. Onam ham birinchi o‘qituvchim 
qanday bo‘lishidan juda xavotirda edi. Biz b
u kunni kutgan edik, biz uni ko'ramiz va 
nihoyat shaxsan uchrashamiz. 
Mana, kun keldi. Birinchi sentyabr - hamma go'zal va hamma joyda tabassum. Kutish 
juda hayajonli va hatto biroz qo'rqinchli. Va hatto atrofimda notanish yuzlar ko'p 
bo'lgani uchun ham em
as. Men uchun ustozni ko‘rish va u bilan tanishish muhim edi. Va 
nihoyat, vaqt keldi. Men uni, birinchi ustozimni ko'raman. 
Yorqin tabassum va mehribon ko'zlar. Tanishuvimiz yaxshi o'tdi, hammamiz bir-birimiz 
bilan tanishdik va bizni nima kutayotgani haqida aytib berishdi. Undan birinchi 
taassurot ijobiy bo'ldi. O‘qituvchining ohangida hech qanday salbiy ta’sir 
ko‘rsatmaydigan xotirjam va yoqimli ovoz bor edi. Keyingi o'quv kunlarida men 
o'qituvchi bilan ko'proq gaplashishni, nimadir so'rashni yoki biror narsa aytishni 
xohlardim. Lekin mening uyatchanligim va qo'rquvim birinchi o'ringa chiqdi. Bir kuni 
nima bo'lganini eslolmayman, lekin o'shanda men stolimda yolg'iz o'tirgan edim, 
o'qituvchi yonimga keldi. Bu meni ko'nglimni ko'tarishga va muayyan vaziyatda qo'llab-
quvvatlashga yordam bergan aql bovar qilmaydigan odam. Men hech kimdan unchalik 
mehr va iliqlikni his qilmaganman. 

---

Birinchi ustozimni abadiy eslayman. Uning kelishini qanday hayajon va hayajon bilan 
kutganimni unutmayman. Yuzimda tabassum bilan, men u bilan birinchi marta 
gaplashishdan yoki undan nimadir so'rashdan qo'rqqanimni eslayman. Aslida, u hech 
qachon rad etmaydigan va bir qarashda tushunmaydigan juda samimiy inson edi. 
Albatta, u qanday qilib jahl qilishni ham bilardi. Biroq, bu faqat bizning aybimiz. U 
haqidagi xotiralar faqat ijobiy va men aynan shunday ustozni uchratganimdan 
xursandman. 
Yana qalam ushladim, 
Sher yozishni boshladim. 
Talablarga binoan. 
Ustozlarni maqtadim. 
Xalqimizda bugun bayram. 
Jonajon ustozlar kuni. 
Xar bir ilm olgan odam. 
Qadirlaydi ustozini. 
Ex ustozlar bor bo'ling. 
Doimo kulib yuring. 
Biz yoshlarni baxtiga. 
Doimo omon bo'ling. 
Xamon yodda saqlanar. 
Birinchi sinf darsliklar. 
Alifboni ochib berib. 
Ustoz bergan saboqlar. 
Goh so'zlaysiz xayotdan. 
Bilim berasiz kitobdan. 
Saboqlaringiz olgan odam. 
Xech qo'rqmaydi sinovdan. 
Qancha maqtov bo'lsa kam. 
Chunki siz bor yorug' olam. 
Ustoz ko'rmagan odamni. 
Tan olmaydi bu olam. 
Bilib bilmay sizlarni. 
Ko'p ranjitib qo'yamiz. 
Umr o'tib kech bo'lganda. 
Afsus qilib yig'laymiz. 
To'g'ri bazi paytlarda. 
Siz xam qarab turmaysiz. 

---

Qo'l ishlatib ursangizda. 
Yomon bo'l deb urmaysiz. 
Bo'lsin erkak yo ayol. 
Tilim berar extimol. 
Ular bergan saboqdan. 
O'zligingni anglab ol. 
Nima deb atay mualimmi. 
Yoki ustoz, domlajon. 
Siz siz xayot xayotmi. 
Barchangizdur jonajo