Тавбага шошилайлик!

Тавбага шошилайлик!
Инсониятнинг табиатан ерга бўлган муҳаббати ўзгача. Уйлик жой берилса, албатта, кўча учун белгиланган ердан озгина бўлса ҳам қўшиб олишга ҳаракат қиламиз, ёки ариқчани кўчадан қазиб икки томонига терак кўчатлари экамиз. Янги маҳаллага кўчиб ўтканимизга ҳам бир неча йил бўлиб қолди.
Қўшнимиз Отабек ака кўча тарафга анчагина чиқиб девор олганлигидан, кўча шу ерга келганда анча торайиб кетган ва кўримсиз манзара кашф этар эди.
Қиш ўз этагини йиғиштира бошлаган, қуёш нурлари баҳор тафтини бера бошлаган кунларнинг бирида, Отабек ака қўча тарафдаги деворини буза бошлади. Ўз ховлисидан ҳам қўчага қўшиб, ичкарироқдан ариқча қазиди. Кўчани анчагина кенгайтириб қўйган эди.
Ота-онаси вафотдан кейин Отабек ака ҳам ўзини катта инсон бўлиб қолганини ҳис қила бошлади. Ўтмишини сарҳисоб қилди. Болалигидаги қилмишларига пушаймон бўлди. Отабек ака болалигида шўх бўлган эди. Маҳаллада кимнинг эккан тераги кўклаб қолган бўлса, албатта, Отабек ака уни синдириб кетар ва шу иши билан шодланар эди. Отабек акани янги чекка кўчиб чиққанига ҳам ўн йилдан ошмоқда. Ҳа- демай қўни-қўшнилар теракдан иккинчи ҳосилни ҳам олишади. Отабек аканинг эса бир неча йиллик меҳнатлари зое кетди. Унинг такрор-такрор эккан терак кўчатларини ҳеч ким синдирмаса ҳам кўкламади.
Бугун эса Отабек ака, маҳалла оқсоқолларининг “Аниқ билиб қўйки, яхшилигинг ҳам, ёмонлигинг ҳам бир кун ўзингга қайтади. Нима қилсанг ҳам жазосини оласан!” -деган гапларини эслади.
Эрта тонгда яхши ниятлар билан уйғонган Отабек ака, дастлаб кўчани ҳаққидан очгани ариқчани қўмиб юборди, ҳамда ўз чекидан ҳам кўчага қўшиб кўчани кенгайтириб янги ариқча очди. Маҳалладош- ларидан кечирим сўради. Эрта баҳорда Отабек ака яхши ниятлар билан яна терак кўчатлари экди.
Яқин кунларда Отабек ака ҳам теракларидан хосил олади.
Барча одамлар хато қилади. Лекин хатосидан дарс олганлар жуда ҳам кам.