T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
– Qandoq yaxshi! Olib kel yonimga, – dedi mehribonlik bilan. 
Ulardagi ehtirom, mulozamat va lutf qarshisida 
o‘zimni hayotimda ilk marta 
ancha be
o‘xshov, ochig‘i, qo‘pol va dag‘al his etdim. 
«Bu bir shakl, – dedim o‘zimga o‘zim. – Mohiyatga boqish lozim. 
Bunday g
o‘zal muomala go‘zal bir ichki dunyoning mevasimi, yo‘qmi?» 
Ochi
g‘i, o‘sha gumonlarim uchun bugun uyalaman. 
O‘N IKKINChI BOB 
Аbdulloh Yorqin Uyg‘ur diyoriga uchib borarkan, ota yurt diydoridan 
biroz b
o‘lsa -da, hayajonga tushdi. Har xil maʼlumotlar uning tasavvur 
dunyosida Vatan qiyofasini mujmal holga keltirgan edi. 
Uchoqdagi y
o‘lovchilarning xotirjam chehralari Xitoy tomonga 
yaqinlashganlari sayin xavotirga chulg
‘anayotganini Аbdulloh yaqqol sezdi. 
Kulib turgan k
o‘zlar maʼyuslashdi, o‘z –o‘zidan boshlar egildi, odamlar 
o‘ychanlashdi, yuzlardagi ajinlar ham quyuqlashib, ko‘payib ham ketdi, 
g
o‘yo. 
O‘ttiz yilki, bu makonlardan yiroqda suv ichgan, go‘dakligidayoq 
qardoshlar 
o‘lkasiga taqdiri olib ketgan bir farzand o‘laroq Аbdulloh bu 
holdan ajablandi. Zotan, u hali haqsizlik taʼmini totgani yo‘q, zotan, u zulm 
changalida hargiz ingranib k
o‘zyosh to‘kkan emas. Muztarib va mazlumning 
olamini iztirob chekmagan, zulm k
o‘rmagan zot qaerdan bilsin?! 
Uchoq bir silkinib pastlay boshladi. Tuyqus 
Аbdulloh o‘z kayfiyatida 
o
g‘ir havoni sezdi. Uchoqning g‘ildiraklari yerga tekkan ondan eʼtiboran u 
vujudini 
g‘alati huzun butkul egallaganiga iqror bo‘ldi, holbuki, ko‘ngilni xira 
qilgulik biror voqea hali r
o‘y bermadi. Holatini tahlil qilishga ulgurmay, 
Аbdulloh o‘zini uchoq eshiklari yonida ko‘rdi, dimog‘iga Urumchi nafasi 
urildi. Y
o‘lovchilar shoshilib, nimadandir qo‘rqqandek zinadan pala –partish 
tushar edi.

---