T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
Men tanigan Shermuhammadbey ibodatg
o‘y qariya edi, xolos. Undan 
hech kimga, biror davlatga, ayniqsa, Xitoy kabi katta davlatga ziyon yetishi 
mumkin emasdi. 
Аbdulloh gapini tugatib, suvdan ho‘pladi. Uning gapini diqqat bilan 
eshitgan ikki xitoyi ham bir 
–biriga nimadir deyishdi, keyin Notanish savol 
berishdi. 
– Аbdulloh Yorqin, – dedi Notanish ularning savolini tushunib olgach. 
– Siz o‘z ota –bobolaringizni bilasizmi? 
– Ha, – dedi Аbdulloh. – Otam Ibrohim, bobom Xolid, katta bobom 
Qilichbek, undan kattasi ham Ibrohim. 
– Bizni zeriktiryapsiz, do‘stim, – dedi Notanish. – Nega faxrlanib 
Xolid mujohid, Qilichbek mujohid, demayapsiz? Bobolaringiz s
o‘nggi tomchi 
qoni qolgunicha buyuk Xitoy davlatiga qarshi urushganini yashiryapsizmi? 
Аmir Yoqubbek, marshal Аlixonto‘raning askarlari edilar-ku ular! Buni 
bilmayman, deb bizni ishontirmoqchimisiz? 
– Buni bilaman, albatta, – dedi Аbdulloh. 
– Nega u holda yashirmoqdasiz, Аbdulloh bey? – so‘radi Notanish. – 
Q
o‘rqyapsizmi? 
– Qo‘rqmayman! – tuyqus Аbdullohning ichidagi qo‘rquv tag –tugi 
bilan q
o‘porilib, g‘oyib bo‘ldi. – Qo‘rqmayman, Аlhamdulillah. Bobolarim 
xitoy 
mustabidiga, 
xitoy 
bosqinchilariga 
qarshi 
urushdilar. 
Xitoy 
bosqinchilarining boshini uzishdi, yuragini su
g‘urishdi. Ming afsuski, biz 
noshud avlod b
o‘ldik! O‘z yurtimizdan qochdik, yovuz dushmanga Vatanni 
qoldirdik. 
O‘z o‘lkamizga qadam qo‘ya olmayapmiz. O‘z diyorimizda 
qullarga aylandik. Imkonim b
o‘lsa edi, sizlar o‘lgudek qo‘rqadigan 
terrorchilar ichida bo
‘lardim! Ming afsus, unday emas! 
Аbdulloh bu gaplarni aytarkan, qizishib ketdi, yuzi qizarib, bo‘yin 
tomirlari b
o‘rtdi. Dong qotish navbati tergovchilarga kelgan edi.

---