Т ү р к І с т а н к І т а п ү Й

«Екінші ғасырдан кейінгі 

---

ЖАНҰЯ
- 95 -
адамдардың ең қайырлысы – қайғы-қасіреті аз және 
бала-шағасы болмағаны.»
(Әбу Йала)
«Сондай бір күн келеді, адамдар әйелінің, ата-анасының 
және бала-шағасының қолынан құрдымға кетеді. Олар 
оны кедейлікпен айыптап, күші жетпейтін нәрселерді 
істеуін талап етеді. Соның салдарынан еркек қауіпті 
істерге бел буып, діннен шығып, опат болады.»
(Бәйһақи)
«Құлдың таудай жақсылығы, сауабы болса 
да, қияметте отбасылық міндеттерінен, олардың 
жауапкершіліктерінен, мал-мүлкін қалай тауып, қайда 
жұмсағанынан сұралады. Осылайша барлық жақсылығы 
қарыздарына өтеліп, өзінде ештеңе қалмайды. Сосын бір 
періште: “Бұл бала-шағасы дүниеде бүкіл сауаптарын 
жеп тауысып, міне бүгін солар үшін кепіл болып қалған 
адам!” дейді.»
(И. Ғазали)
 
Үйленудің ауыртпалықтарынан біршамасы:
1)
Халал нафақа табуда қиыншылық көрген адам харам 
жолға түсіп, өзін құрдымға итермелейді. Бойдақ болса, өз 
күнін көруі әлдеқайда жеңіл болады. Қияметте адамның ең 
бірінші дұшпаны – отбасы болады. Олар былай дейді: «Йа 
Раббым, одан біздің ақымызды ал! Біз білмеген едік. Ол 
бізге харам нәрсе жегізді.» Сөйтіп, бала-шағасының ақысы 
алынады. Тек қана мал-мүліктен емес, білім жағынан да 
отбасын сауатсыз, надан қалдырмау керек! Хадис шәрифте 
былай делінген:
«Кісі өз отбасын надан қалдырудан да 
үлкен күнәмен Аллаһу та’аланың құзырына шыға 
алмайды.»
(Дәйләми)
2)
Әйелімен тіл табыса алмау, жаман мінездеріне сабыр 
ете алмау да пәлекет. Қойшы малдарынан, патша өзінің қол 
астындағыларынан жауапты болғанындай еркек те өз қол 
астындағы отбасынан жауапты болады. Хадис шәрифте былай 
делінген: