Т ү р к І с т а н к І т а п ү Й

«Ата-анаңа мойынсұн!»
деп 
бұйырылды. Хадис шәрифте де былай делінген: 
«Ата-анаға 
мойынсұну Аллаһқа мойынсұну болады. Оларға қарсы 
шығу Аллаһу та’алаға қарсы шығу болады.»
(Табарани)
Әкесіне қарсы шыққан адам бала-шағасының қызығын 
көре алмайды, мұратына жете алмайды, отбасымен жақсы 
қарым-қатынаста бола алмайды, үйінің дәм-тұзы, қызығы 
болмайды. 
(Шира)
5)
Оларға қатал жүзбен, қабақшытып қарамау керек. 
Жылы жүзбен, мейіріммен, сүйіспеншілікпен қарау керек. 
Ата-анасына мейіріммен, сүйіспеншілікпен бір рет қараған 
адам қабыл болған бір қажылықтың сауабына қауышады. 
Пайғамбарымыз: 
«Ата-анасының жүзіне мейіріммен 
қараған адамға қажылық және умраның сауабы жазы-
лады» 
деген. «Күніне мың рет қараса да солай ма?» деп 
сұралғанда пайғамбарымыз: 
«Күніне жүз мың рет қараса 
да...»
деп жауап берген. (Р. Насихин) 
Тағы бірде: 
«Ата-ананың жүзіне мейіріммен қарау – 
ғибадат»
деп білдірген. (Әбу Нуайм)

---

ЖАНҰЯ
- 17 -
6)
Оларды ренжітпеу, өкпелетпеу, разылықтарын алу 
керек. Хадис шәрифтерде былай делінеді: 
«Раббыңның 
разылығы ата-ананың разылығында. Ашуы да ата-
анаңның ашуында.»
(Бұхари)
«Ата-анасының разылығын алған мұсылманға жан-
наттан екі есік ашылады. Ал ренжіткен адамға тозақтан 
екі есік ашылады.»
(Бәйһақи)
«Ата-анасының разылығын алған мұсылман не 
істесе де тозаққа кірмейді. Ал ренжіткен адам жаннатқа 
кірмейді.»
(Шира)
«Хақ та’ала кейбір күнәлардың жазасын қияметке 
дейін кешіктіреді. Ата-анаға қарсы шығу күнәсы 
бұлардан тыс.»
(Хаким)
Ата-ананы ренжіту, оларды жәбірлеу үлкен күнә болып 
табылады. Ата-ананың, жалпы ешкімнің де күнә болған 
әмірлерін орындау жаиз емес. Ата-ананың ұсынған асында 
харам араласқан болу күмәні болса және бұл тамақтан жеуі 
үшін баласын мәжбүрлесе, баланың ол тамақты жеуі керек 
болады. Себебі күмәнді нәрселерден қашу уәраға жатады, 
ал ата-ананың разылығын алу уәжіп болып табылады. Бірақ 
дінге қайшы болған әмірлері орындалмайды. Мәселен: “Арақ 
іш, намаз оқыма, әйтпесе біз ренжиміз” десе, мұндай харам 
болған айтқандары істелмейді. Өйткені “Аллаһу та’алаға 
қарсы шыққан істе құлға бағынылмайды.” деген әмір бар. 
Хақ та’ала