So‘rov bo‘yicha nutq

KEYINGI AVLOD TARMOQLARIGA O’TISH SABABLARI.
Konvergensiya, qurilmalarni takomillashtirish va funksional imkoniyatlarini kengaytirish maqsadida turli vazifali texnologiyalarni asta-sekinlik bilan yaqinlashish jarayonidir. Keyingi avlodning aloqa tarmog’i –NGN (Next Generation Network) –boshqarish orqali, moslashuvchan imkoniyatlarga ega bo’lgan chegaralanmagan turli xizmatlar majmuasini taqdim etishni, tarmoq masalalarini takomillashtirish hisobiga yangi xizmatlarni yaratishni, taqsimlangan kommutatsiyaga ega bo’lgan universal transport tarmog’ini qo’llashni, odatdagi aloqa tarmoqlari bilan integratsiyani ta’minlovchi aloqa tarmoqlarini qurilish konsepsiyasidir. Moslashuvchan (dasturiy) kommutator (Softswitch) – chaqiriqlarni qayta ishlash, ilovalar serveriga, axborot tizimiga ulash, statistik ma’lumotlarni yig’ish, tarifikatsiya, TfUF tarmoqlari bilan va paketli tarmoq ichida signal orqali o’zaro bog’lanish, ulanishlarni o’rnatishni boshqarish funksiyalarini bajaradi. Bu kommutator kommutatsiyani boshqarish va ma’lumotlarni uzatish pog’onasi funksiyalarini qo’llovchi asosiy qurilma hisoblanadi.
Keyingi avlod tarmoqlariga o’tish sabablari Hozirgi kunda aloqa tarmoqlari va xizmatlarini konvergensiya qilish zarurligi to’g’risidagi masalalar berilmaydi, ayniqsa, oxirgi yillarda tele-kommunikatsiyalar dunyosida operator katta daromadli ma’lumotlarni uzatish trafigini sezilarli darajada asosiy bo’lgan nutqli trafikni translyasiya qilishdan oladigan vaziyat yuzaga keldi. Bundan tashqari, ma’lumotlarni uzatish tarmoqlariga xizmat ko’rsatish va qo’llab-quvvatlash operatorlarga oldindan nutqli trafikni uzatish uchun mo’ljallangan kanallarni vaqt bo’yicha ajratish tarmoqlariga (Time Division Multiplexing - TDM) nisbatan ancha arzonga tushadi. Bashorotlarga asosan keyinchalik kanallarni vaqt bo’yicha ajratish orqali (TDM) multurleksorlash metodi bilan uzatiladigan yuklamalar sonining kamayishi kuzatiladi, bunda paketli texnologiya yordamida uzatiladigan nutqli trafik hajmi kabi nutq uzatish (Voice over IP, Voice over ATM, Voice over Frame relay va boshqalar) oshadi. Unga keyingi avlod (3G) mobil ob’ektlari bilan aloqaning mobil tarmoqlarida nutq paketli ko’rinishda uzatiladi.
Keyingi avlod konvergent tarmoqlari xaqida tushuncha Umumiy holatda konvergensiya, o’xshash sharoitda ishlash natijasida, dastlab kelib chiqishi turlicha bo’lgan ob’ektlarning belgilarini yaqinlashishini bildiruvchi evolyusion tushuncha kabi aniqlanadi. Ya’ni konvergensiya, texnologiyalarning o’zaro kirib borishi natijasida mazmunlarini yaqinlashish jarayonidir. Shu ma’noda konvergensiyani integratsiyaning yuqori darajasi deyish mumkin. Aloqa tarmoqlarining konvergensiyasi uchta aspektda qarab chiqiladi: - narmoqlar konvergensiyasi; - xizmatlar konvergensiyasi; - qurilmalar konvergensiyasi. Tarmoqlat konvergensiyasi, qayd qilingan, mobil va konvergent xizmatlarni taqdim etish uchun yagona infrastrukturani qo’llashni taqazo etadi; ya’ni bitta tarmoq, yagona yadro bazasi asosida mobil va qayd qilingan trafiklarni uzatishni qo’llab quvvatlovchi juda ko’p servislarni ta’minlaydi. Bunga, NGN konsepsiyasi asosidagi yagona transport tarmoqlarini yaratgandan keyingina erishish mumki
Yangi avlod tarmoqlarining arxitekturasi, xizmatlar konvergensiyasini qo’llash doirasida, ulanish satxi amaliy satxdan ajratilgan bo’lishini qarab chiqadi. Qayd qilingan va mobil kanallar bo’yicha ulangan foydalanuvchilar real vaqtda barcha servislarga ulanish imkoniga ega bo’ladi. Boshqacha so’z bilan aytganda, aloqatarmoqlarida konvergent xizmatlarga abonent qo’llaydigan har qanday terminal (telefon, smartfon, ShK, noutbuk)dan, foydalanuvchining joyiga bog’liq bo’lmagan holda ulanish mumkin. Qurilmalar konvergensiyasi deganda, yagona tarmoq servis turlariga va ulanish namunalariga bog’liq holda turli terminal qurilmalarni qo’llab quvvatlashni amalga oshirish tushiniladi. Oxirgi o’n yillikda elektron texnikaning yutuqlari telekommunikatsiya sohasida shov- shuvlarga olib keldi.1980 yillarning o’rtalarida statistik holatdagi aloqa, hozirgi kunda, operatorlarga ancha foyda olib keladigan shiddat bilan rivojlanayotgan sohaga aylandi. Foydalanuvchilar bundan 15 yil avval hayoliga ham kelmagan xizmatlarga ulanish imkoniga ega bo’lishdi. E-mail, Internet, sotali telefon kundalik hayotning odatdagi bir qismiga aylandi.
Hozirgi kunda foydalanuvchilarga faqat uy telefonlari orqali gaplashish etarli emas. Ular ko’chada, poezdda, kemada, xullas dunyoning har qanday burchagidagi do’stlariga yoki hamkasblariga qo’ng’iroq qilishni hoxlaydi. Buning uchun operatorda turli tarmoqlarga tegishli bo’lgan bir nechta turdagi qurilmalar etishmaydi. Fan va texnikaning yutuqlaridan qat’iy nazar birorta aloqa operatori agar iqtisodiy nuqtai nazardan foyda keltirmasa yangi qurilma o’rnatmaydi yoki yangi xizmatlarni kiritmaydi. Shuning uchun aloqa tarmoqlari operatorlarini, yangi foyda olish ehtiyoji, ularni qanday qilib tez va arzon yangi xizmat turlarini yaratish mumkinligi, qanday qilib yangi abonentlarni jalb qilishi mumkinligi, qurilmalarni ishlab chiqaruvchilarga bog’liq bo’lmasligi, raqobatbardosh bo’lishi yangi tarmoqni yaratishda bosh qotirishga majbur qiladi.
Yangi avlod tarmoqlari (NGN), asta-sekinlik bilan aloqa tarmoqlarining bazaviy texnologiyalariga aylangan holda telekommunikatsiya infrastrukturasiga yo’l ochadi. Paketli kommutatsiyaga ega bo’lgan tarmoqlar, mos keluvchi apparatlarni qo’llab quvvatlasa, yagona konsepsiyani, konvergent muhitni qo’llab raqamli ma’lumotlardan tortib ovozli telefoniya, televideniya va shunga o’xshagan multimediali trafiklarni uzatish qobiliyatiga ega. Kanallar kommutatsiyasiga asoslangan, vaqtli multipleksorlash (TDM)ga ega bo’lgan odatdagi tarmoqlardan NGN tarmoqlarining farqi, multimediali trafiklarni (ovoz, ma’lumot, video va shunga o’xshaganlar) uzatish imkonini beruvchi paketli kommutatsiyaga egaligidir. Paketli kommutatsiyaga ega bo’lgan tarmoqlarga o’tishning birinchi harakati, 2001 yilning oxirlari 21 asrning boshlarida GFP (Generic Framing Procedure, ITU-T G.7041/Y.1303 tavsiyasi asosida) texnologiyasi yaratilgandan keyin boshlangan.
Mazkur texnologiya, PDHning E1 (2048 Mbit/s) oqimlari uchun mo’ljallangan va sinxron raqamli ierarxiya (SDH)ga ega bo’lgan transport tarmoqlari orqali uzatishga mo’ljallangan paketli trafiklarni VC-12 virtual konteynerlariga samarali joylashtirish imkonini beradi. GFP protokoli, 2 Mbit/s dan 100 Mbit/s gacha o’tkazuvchanlik polasasini moslashgan holda sozlash imkoni bilan farqlanadi. Shundan ozgina keyin, GFP va LCAS protokollari bazasi asosida, SDH tarmoqlari orqali Gigabit ETHERNET trafiklarini uzatishdan foydalanila boshlandi. Gigobit oqimlar, sinxron raqamli ierarxiyaga ega bo’lgan tarmoqlarning asosiy modul yuklamasi hisoblangan VC-4 konteynerlariga qobiqlandi. GFP, LCAS va (VCAT) virtual konteynerlarning ulanishini amalga oshiradigan protokollarni qo’llab-quvvatlovchi SDH tizimlari multiservisli transport platformasi (Multy Service Transport Platform) yoki keyingi avlod SDH (Next Generation SDH – NG SDH) nomini oldi. Metro ETHERNET texnologiyasining faol rivojlanishi, ETHERNET paketlarini optik tolali aloqa liniyalari orqali bevosita uzatgan holda paketli trafiklarni SDH konteynerlariga o’zgartirishdan xalos bo’lish imkonini berdi.