Ўсимликлар морфологияси ва

томонидан нашр этилган. Кейинчалик морфологик ва
анатомик атамалар Андреа Цезальпин (1583), Марчелло
Мальпиги (1628—1694), Неэмия Грю (1641 — 1712) томо­
нидан ёзиб нашр этилди.
XV асрнинг охири XVI арснинг бошида яшаган маш-
ҳур узбек олими Заҳириддин Муҳаммад Бобур (1483—1530)
табиат соҳасидаги кузатишлари билан ботаникага салмоқ-
ли ҳисса қўшган. Унинг машҳур асари “Бобурнома” да
Ўрта Осиё, Афғонистон ва Ҳиндистон ўсимликлари ҳақида
қизиқарли маълумотлар келтирилган.
XVI—XVII асрларда жуда кўп хилма-хил ўсимликлар
тўпланди. Бу ўсимликларни аниқлаб маълум бир система-
га солишда ва таърифлашда морфологик атамалар муҳим
аҳамиятга эга бўлди.
Италиялик ботаник Андреа Цезальпин ўсимликларнинг
сунъий системасини яратишда ўсимликлар дунёсини ик-
кига: ёғочли (дарахт ва бута, чала бута) ва ўт ўсимликла-
рига бўлади, уларни синфларга ажратишда мева, уя ва уруғ-
лар сонини ҳамда муртак тузилишини асос қилиб олади.
Цезальпин синфдан кичикроқ гурухдарни яратишда, гул-
нинг тузилиши, тугунчанинг остки ва устки қисмдан ибо­
рат бўлишини ҳисобга олди.
Машхур Швед табиатшуноси Карл Линней (1707—1778)
“Ботаника фалсафаси” (1751 й.) китобида мингга яқин ата-
маларни тузади, гул ва барг тузилишини тасвирлайди. Лин­
ней ўзи тузган атамалар асосида (1753 й.) “Ўсимлик турла­
ри” деган машҳур асарини яратади. Линней систематикага
бинар номенклатурани, яъни ўсимликларни икки сўз би­
лан туркум ва тур номларини қўшиб бирга аташни кирит-
ди, унинг бу номенклатураси ҳозиргача ўз кучини сақлаб
келади. Линней системасини сунъий деб аталади. Чунки бу
система ўсимликларни фақат биргина чак 
1
иларнинг со-