Shaxs qaytarilmas, u o‘z sifatlari va borligi bilan noyobdir. Ana shu qaytarilmaslik va noyoblikning asosida uning individual-psixologik xususiyatlari majmui yotadi

Xarakter - shaxsning alohida insonlar va insonlar guruhi, o‘z-o‘ziga, vaziyatlar, narsalar va hodisalarga nisbatan munosabatlaridan orttiradigan sifatlarini o‘z ichiga oladi.
Xarakter – shaxsning barqaror individual xususiyatlari yig‘indisi bo‘lib, u faoliyat va muloqotda yuzaga keladi hamda shaxsga xos xulq-atvor usullarini namoyon qiladi. Xarakter termini fanga ilk bora qadimiy yunon olimi va faylasufi Tefrast tomonidan kiritilgan (eramizdan oldingi 372-287 yillar). Hayotiy tajriba asosida harakter tushunchasini ikki mazmunda tushunish mumkin: keng yoki umumiy hamda maxsus, o‘ziga xos ma’noda.
Keng yoki umumiy ma’noda inson harakteri deganda uning xatti-harakati va xulq-atvoriga ta’sir etuvchi individual yaqqol namoyon bo‘lgan va sifat jihatidan turlicha bo‘lgan belgilari tushuniladi. Tor yoki maxsus ma’noda olingan xarakter deganda shaxsning psixik tuzilishi nazarda tutilib, u insonning irodasi va yo‘nalganligida namoyon bo‘ladi.
Xarakter yo‘nalganligani quyidagi guruhlarga bo‘lish mumkin: a) jamiyatga bo‘lgan munosabat; b) mehnatga munosabat; v) boshqa odamlarga munosabat; g) o‘z-o‘ziga munosabat.
«Xarakter» yunoncha so‘zdan olingan bo‘lib, «qalqiq chiziq» ma’nosini anglatadi. Bu erda tanga, chaqa yuziga tushirilgan bo‘rtma tamg‘a ko‘zda tutiladi.
Xarakter xislatlari ichida eng ustun ko‘zga tashlanadigan xususiyatlar majmui xarakter aksentuatsiyasi deyiladi. (Surbetlik, molparastlik, vijdonsizlik rostgo‘ylik, yolg‘onchilik, saxiylik, ochko‘zlik, dilkashlik va hokazolar).
Xarakter aksentuatsiyasiga qarab odamlarni quyidagicha farqlash mumkin: introvert tip - odamovi, ichimdagini top, boshqalar bilan til topishga qiynaladigan tip, ekstrovert tip - his xayajonga berilganlik, ko‘p gapiradigan, maqtanchoq, ko‘p narsaga beqaror qiziqadigan tip.
Boshqarib bo‘lmaydigan tip – oraliq tip, g‘ayritabiiy, sun’iy qiliklar, e’tirozlarga murosasizlik, ba’zan o‘rinsiz shubhalanish bilan qarash, o‘z salbiy qiliqlarini bila turib davom ettirish - xudbinlikning oliy shakli.